2- نهي عمر از دو متعه حلال

از اموري که دلالت بر حليت متعه مي کند، کلام عمر بن الخطاب است که گفت: دو متعه در زمان رسول خدا حلال بود. من از آن دو نهي مي کنم و بر(انجام دادن) آن دو عقاب مي نمايم.

 اگر در زمينه متعه نسخي از جانب رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم موجود بود، قطعا عمر به آن استهشاد مي کرد، اما چنين نکرده است.بنا بر اين، روايت صراحت دارد در اينکه متعه در زمان رسول خدا حلال بوده است و تحريم آن نظر شخصي عمر است.

مدارک اين روايت در کتب اهل سنت:

 سرخسي در دو کتاب خود اين روايت را از جمله رواياتي مي داند که با سند صحيح از عمر نقل شده است:

 وقد صحّ أنّ عمر رضى اللّه عنه نهى الناس عن المتعة فقال: متعتان كانتا على عهد رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم وأنا أنهى الناس عنهما؛متعة النساء، ومتعة الحج.

با روايت صحيح از عمر نقل شده است که وي مردم را از متعه نهي کرد، پس گفت: دو متعه در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم حلال بود؛ متعه زنان و حج تمتع.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

المبسوط للسرخسي ج4 ص27 - أصول السرخسي ج2 ص6

 همين روايت در کتب ذيل نيز نقل شده است:

مسند أحمد بن حنبل ج3 ص325 ش 14519 - المغني ج7 ص136چاپ دار الفکر 1405- أحكام القرآن للجصاص ج1 ص347 چاپ دار احياء التراث العربي - تفسير القرطبي ج2 ص392 - تذكرة الحفاظ ج1 ص366 - التفسير الكبير ج5 ص130 چاپ اول دار الکتب العلميه بيروت - بداية المجتهد ج1 ص244 چاپ دار الفکر بيروت - وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان ج6 ص150 دار الثقافة لبنان