«از عايشه و ميمونه روايت شده كه روزي جبرئيل عليه السلام با رسول خدا وعده ملاقات داشت ولي حاضر نشد. در اين هنگام پيامبر صداي سگي را از داخل حجره شنيد. به عايشه گفت: اين سگ را چه كسي وارد منزل كرد؟ گفت: نمي دانم. دستور داد آن را بيرون كردند! آن گاه جبرئيل را ديد و چون علت تأخير را پرسيد گفت: فرشتگان داخل اتاقی كه در آن سگ باشد نمي شوند.»(1)

اين حديث صريحا مي گويد كه رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم و نيز عايشه از وجود سگ مطلع نبودند. معلوم مي شود كه آن سگ (يا سگ توله) خود داخل خانه شد.

حال ببينيم كه ابوهريره با اين روايت چگونه بازي مي كند:

«رسول خدا با جبرئيل ملاقات نمود. جبرئيل گفت: من ديشب نزد شما آمدم و چون سگي در منزل بود، داخل نشدم.» آن گاه ابو هريره خود مي افزايد كه آن سگ (توله سگ) مال حسن يا حسين( عليهماالسلام ) بود.(2)

از روايت ميمونه بر مي آيد كه رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم محل آن سگ را آب كشيده و بدين وسيله فهماندند كه سگ، نجس است. آن گاه چطور حيوان نجسي را در اختيار فرزندش قرار مي دهد كه با آن بازي كند؟ آيا مثلاً با يك بره نمي شد كه وسيله بازي او را فراهم كند؟

از اين گذشته، حسنين عليهماالسلام در منزل خودشان مي باشند و وسيله بازي آن ها در منزل عايشه يا ميمونه؟ گوييا ابو هريره هنگام نقل حديث، مثل بسياري از مواقع حواسش جمع نبود! يا بگوييم اصولاً آدم دروغگو كم حافظه مي شود.

آيا جاي اين احتمال قريب به يقين نيست كه با توجه به وابستگي او به دربار معاويه و مشاهده سگ بازي فرزند او يزيد خواست بدين وسيله براي كار او محملي بتراشد؟!

قضاوت با خوانندگان.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ الف: صحيح مسلم، ج 3، ص 5-1664، كتاب اللباس و الزينة، باب26.

ب: سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1204، كتاب اللباس، باب الصور في البيت.

ج: سنن ابي داود، ج 4، ص 74، كتاب اللباس، باب في الصور.

2 ـ الف: سنن ترمذي، ج 5، ص 7-106، كتاب الادب، باب 44.

ب: سنن ابي داود، ج 4، ص 5-74، كتاب اللباس، باب في الصور.