باز هم ابوهريره روايت نقل كرده و اين بار پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله وسلم را از حضرت ابراهيم عليه السلام از جهت يقين، پايين تر مي آورد و صاحبان صحاح نيز نفهميده آن را نقل مي كنند:

«پيامبر فرمود: ما سزاوارتريم به شك از ابراهيم، آن گاه كه گفت: خدايا به من بنمايان كه چگونه مرده را زنده مي كني...»(1)

معني عبارت فوق بسيار روشن است. يعني وقتي ابراهيم عليه السلام يقين كامل نداشت و مي خواست زنده شدن مرده را ببيند، ما كه از او پايين تريم (و يقين ما كمتر است) سزاوارتريم كه شك داشته باشيم.

وقتي شارحين ديدند كه اين جمله دونِ شأن رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله وسلم است كه وقتي او شك داشته باشد، پيروانش به طريق اولي بايد شك داشته باشند. پس يك نفر هم كه داري يقين كامل باشد پيدا نخواهد شد.

 گر حكم شود كه مست گيرند      در شهر هر آن كه هست گيرند!

لذا در شرح آن گفتند كه منظور از اين روايت اين است كه رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم مي خواهد بفرمايد كه من شك ندارم، پس ابراهيم كه از من برتر است يقينا شك ندارد!

اين توجيه، علاوه بر آن كه خلاف ظاهر روايت است، مشكل اصلي را حل نمي كند و آن اين كه مقام حضرت ابراهيم عليه السلام از مقام پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم بالاتر است.

بهتر نيست به جاي آن كه پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله وسلم را از ساير پيامبران پايين‌تر بياوريم، روايت ابوهريره را به دور بريزيم. آيا اگر ابوهريره بگويد كه ماست سياه است بايد بپذيريم؟!

ما در همين نوشتار، به خواست خدا، خواهيم خواند كه مقام پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم از همه انبياء برتر است. اگر ايمان و يقين و صبر و ساير صفات پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله وسلم از بعض انبياء كمتر و پايين تر باشد، پس چه عاملي باعث برتري او است؟

ـــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ الف: صحيح بخاري، ج 6، ص 39، تفسير سوره بقره و نيز ص 97، تفسير سوره يوسف.

ب: صحيح مسلم، ج 1، ص 133، كتاب الايمان، باب 69 ؛ و ج 4، ص 1839، كتاب الفضائل، باب من فضائل ابراهيم الخليل.

ج: سنن ابن ماجه، ج 2، ص 6-1335، كتاب الفتن، باب الصبر علي البلاء.