مى گويند كه ابو بكر و عمر هميشه با رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند، اما مى بينيم كه آن حضرت يك ماه از عايشه و حفصه قهر كرده بود و عمر در اين مدت نه از آن اطلاعى داشت و نه مى دانست آن بزرگوار كجاست.

مسلم در ج 2 صحيح، از ص 1105 إلى 1113 در كتاب الطلاق، باب پنجم را به اين موضوع اختصاص داد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله يك ماه از زنهايش قهر كرد و علت آن را ايذاء عايشه و حفصه معرفي مى كند. بحث ما درباره اين دو - به خواست خدا - در نوشتارى جدا گانه مى آيد. در اينجا مى خواهيم بگوئيم كه علاوه بر بى خبرى عمر از محل پيامبر صلى الله عليه و آله ، صريح بعض روايات باب است كه عمر در هر كارى دخالت مى كرد و أمّ سلمه به او اين گونه اعتراض مى كند:

«... عجبا لك يابن الخطاب قد دخلت في كل شى ء حتى تبتغى أن تدخل بين رسول اللّه صلى الله عليه و سلم وازواجه!...». چگونه مى توان پذيرفت كه عمر -و نيز برادرش ابو بكر- هميشه با رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند كه پس از يك ماه دورى آن حضرت حتى به مسجد هم نرفته بودند تا از ساير مسلمانان خبر آن حضرت را بگيرند و در اين مدت نمى دانستند كه دو دخترشان با رسول خدا صلى الله عليه و آله چه كردند و آن كوه حلم و بردبارى را آنچنان به خشم آوردند كه يك ماه از آنان قهر بود. باز هم بگوئيم كه ابو بكر و عمر هميشه با پيامبر صلى الله عليه و آله بودند!(1)

ــــــــــــــــــــــــــ

(1) به صحيح بخارى، ج 1 ص 33، كتاب العلم، باب التناوب في العلم، و ج 9 ص 109، كتاب الاحكام، باب ما جاء في اجازة الخبر الواحد، رجوع كنيد و ببينيد كه چگونه جريان مزبور را تحريف كرده و با اشاره از آن مى گذرد و البته او از اين نمونه ها زياد دارد!