در جريان سقيفه نزديك بود سعد بن عبادة را بكشند:

«... اجتمعت الانصار إلى سعد بن عباده في سقيفة بنى ساعدة فقالوا منا امير ومنكم امير... ثمّ تكلم ابو بكر... فقال في كلامه نحن الامراء وانتم الوزراء... فبايعوا عمر أو اباعبيدة... فقال قائل قتلتم سعد بن عبادة فقال عمر قتله اللّه»(1).

خلاصه جريان اينكه انصار در سقيفه جمع شدند تا سعد بن عباده را به عنوان امير برگزينند و بين آنها و مهاجرين اختلاف شد.

اينان، از جمله حباب بن منذر گفتند: اميرى از ما و اميرى از شما!

ابو بكر گفت: بلكه ما اميريم و شما وزير. سرانجام گفت: يا با عمر بيعت كنيد يا با ابو عبيدة تا آنكه عمر با ابو بكر بيعت كرد و بقيه هم پيروى كردند.

در اين ميان يكى گفت: سعد بن عباده را كشتيد.

عمر گفت: خدا او را بكشد... .

از نظر شيعه نه سعد و نه غير سعد حق نداشتند جنازه رسول خدا صلى الله عليه و آله را رها كرده و با آنكه مى دانستند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله على عليه السلام را به عنوان وصى و جانشين خود معرفى كرده است، در سقيفه جمع شده و داعيه رياست و امارت داشته باشند، و ما در اينجا نمى خواهيم وارد اين بحث بشويم، فقط مى خواهيم بگوئيم گناه سعد -از نظر اهل سنت- چه بود كه از نظر عمر مستحق كشته شدن بود؟ مگر نه اين بود كه او نيز همچون عده اى در سقيفه جمع شد تا به عنوان كانديداى رياست جمهورى خود را معرفي كند كه البته رأى نياورد و تا آخر عمر نه با ابو بكر و نه با عمر و نه با كسى ديگر بيعت نكرد.

«اصابة» مى نويسد كه در جميع مواطن دو پرچم براى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود؛ پرچم مهاجرين به دست على عليه السلام و پرچم انصار به دست سعد بود. سرانجام در اوايل خلافت عمر به طرف شام رفت و مى گويند كه جن او را كشت!(2)

عايشه مى گويد كه سعد قبلا شخص صالحى بود!(3) و معلوم است كه صالح نبودن او به خاطر چه بود! البته بايد مى گفت: كه چون بيعت امامى بر گردنش نبود، به مردن جاهلى از دنيا رفت.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1) صحيح بخارى، ج 5 ص 8، باب مناقب ابو بكر. (باب بعد از باب قول النبى صلى الله عليه و سلم لو كنت متخذا خليلا...)

(2) مستدرك حاكم، ج 3 ص 283، شماره حديث: 5102.

(3) صحيح بخارى، ج 5 ص 45، باب مناقب معاذ بن جبل، منقبة سعد بن عبادة...، وقالت عايشه: وكان قبل ذلك رجلا صالحا.