يكى از مسائل فرعى فقهى اين است كه اگر آبى از انسان خارج شود كه نداند بول است يا نه، آيا براى آن بايد وضو گرفت، و اصولا آيا اين آب پاك است. شكى نيست كه اين نوشتار براى اين مسائل تدوين نشده است، اما مى خواهيم بدانيم آنكه مازاد شير را خورد اين مسأله را مى دانست يا نه؟

«عن ابن عباس انّه أتى أبي بن كعب ومعه عمر فخرج عليهما فقال: انى وجدت مذيا فغسلت ذكرى وتوضأت فقال عمر: أو يجزى ء ذلك؟ قال: نعم. قال: أ سمعته من رسول اللّه صلى الله عليه و سلم قال: نعم»(1).

ما اين ندانستن را پهلوى ساير ندانستنهاى او قرار مى دهيم و از آن تعجب نمى كنيم و نيز از شاهد نخواستن او.

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(1) سنن ابن ماجه، ج 1 ص 169، كتاب الطهارة وسننها، باب 70، ح 507.

خلاصه ترجمه آنكه: عمر نمى دانست كه وضوى تنها براى مذى كفايت مى كند و لذا مى پرسد كه آيا تو اين را از رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم شنيدى؟

جواب مى شنود كه: آرى.

توضيح آنكه: «مذى» آبى است كه بى اختيار در بعض مواقع از انسان خارج مى شود و اين آب خود بخود پاك است.