معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

1. تايخ الاسرائيليين، شاهين مقاريوس.

2. تاريخ الحركه ی الصهيونيه، دكتر آلن تايلر.

3. عصر ظهور، علي كوراني.

4. سرگذشت فلسطين يا كارنامه سياه استعمار، اكرم زعيتر، مترجم: اكبر هاشمي رفسنجاني.

5. درباره ی فلسطين، ماكسيم رودنسون، ايزاك دويچر، ترجمه ی منوچهر هزارخاني.

6. درآمدي بر تاريخ اديان ديگر، عبدالرحيم گواهي.

7. هيوم ا. مرت اي اديان زنده جهان، ترجمه عبد الرحيم گواهي، تهران: نشر فرهنگ اسلامي، 1373.

8. يهوديت، عبد الرحيم سليماني اردستاني، آشنايي با اديان، صدف، 1382.

9. تاريخ جامع اديان، ترجمه علي اصغر حكمت، تهران، سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامي، 1370.

10. تاريخ مختصر اديان بزرگ، ترجمه دكتر منوچهر خدايار محبّي، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1346.

11. unterman، Alan، Jews، Their religious Belifs and Praetiees Routledge، London and New York، 1990.

12- آشنایی با ادیان بزرگ، حسین توفیقی، بخش یهودیت

13- تاریخ ادیان و مذاهب جهان، عبدالله مبلغی آبادانی، ج 2

14. نقد و نگرش بر تلمود، نوشته ی ظفر الاسلام خان.

15. الكنز الموصورفي فضايح التلمود، نوشته ی دكتر محمد عبدالله الشرقاوي.

16. يهوديت، نوشته ی عبدالرحيم سليماني اردستاني.

17. تفسير الميزان، علامه طباطبايي.

18.تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي.

معرفی چند کتاب برای بررسی بیشتر دین یهودیت و مسیحیت:

1- چهار مقاله درباره مسیحیت و عهدین

2- راهنمای یهود و نصاری

3- حقیقت مسیحیت

4- اعاجیب الاکاذیب (شاخ دارترین دروغ ها)

5- محضرالشهود فی ردالیهود- حاج بابای قزوینی یزدی (یک یهودی الاصل مسلمان شده) کتاب به زبان فارسی است

6- سیف المؤمنین فی القتال المشرکین (ترجمه، شرح و نقد سفر پیدایش)- پدر آنتونیو دوجزو (با نام اسلامی جدید الاسلام)

7- اقامه الشهود فی رد الیهود – نقد تورات از یک یهودی مسلمان شده (کتاب به زبان فارسی است)

8- ماذا فی کتب النصاری انیس الاعلام

9- نضج التلمود

10- نقد و نگرشی به تلمود

برای بررسی وجه انبیا در کتب مقدس می توان به کتب زیر مراجعه کرد:

- الرحله المدرسیه (مدرسیه سیار)

- الهدی الی دین المصطفی

- انیس الاعلام

- خلاصه الکلام

کتاب الیهود فى تاریخ الحضارات الاولى

کتاب قرآن / سوره بقره، سوره مائده، سوره آل عمران، سوره نساء

قصص الانبیاء

کتاب موقف علماءالاسلام من الیهود

تاریخ آلمانیا الهتلریه، جلد١

مجلة الآداب

کتاب خطر الیهودیة العالمیة على الإسلام والمسیحیة

پی نوشت ها:

[1] . اعراف/ 156.

[2] . طوسي، ابن جعفر محمد بن الحسن، التبيان، مكتب الاعلام الاسلامي، اول 1409 ق، ج 1، ص 281.

[3] . شيرازي، سيدمحمد، دنيا بازيچه يهود، ترجمه سيدهادي مدرسي، بينش آزادگان، قم،1381 ش، ص 105.

[4] . شيرازي، سيدمحمد، دنيا و يهود، چاپ فروغ دانش، انتشارات امين، ص 3

[5] . هاشمي رفسنجاني، علي اكبر، سرگذشت فلسطين يا كارنامه ی سياه استعمار، ص 21

[6] . همان ص 91 و 92

[7] . شيرازي، سيدمحمد، دنيا و يهود، انتشارات امين، ص 49-48.

[7] . همان، ص 105ـ100.

[9] . مكارم شيرازي، مهدي، بربال انديشه ها،  قم، مدرسه ی الامام علي بن ابي طالب، چاپ اول، ص 399.

[10] . شيرازي، سيدمحمد، دنيا و يهود، ص 58-52.

[11] . هنري كتان، فلسطين و حقوق بين الملل، ترجمه ی غلامرضا فدائي عراقي، اميركبير، دوم، تهران، 1368، ص13.

[12] . همان، ص 14.

[13] . فلسطين و حقوق بين الملل، ص 15 و 16.

[14] . همان، ص 18 و 19؛ و به، فؤاد بن سيدعبدالرحمن الرفاعي، نفوذ صهيونيسم بر رسانه هاي خبري و سازمان هاي بين المللي، ترجمه ی حسين سروقامت، دوم، كيهان، تهران، 1381.

[15] . جديد بناب علي، عملكرد صهيونيسم در برابر جهان اسلام، مركز انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ـ رحمه ی الله عليه ـ اول، قم، 1382، ص 48.

[16] . همان، ص 23.

]17] . توفيقي، حسين، آشنايي با اديان بزرگ، مؤسسه فرهنگي طه، 1379، ص95.

[18] . همان، ص 94.

[19]. دكتر احمد شلبي استاد تاريخ اسلامي جامعه قاهره، مقارنه ی الاديان اليهوديه، قاهره، مكتب النهضه ی المصريه، چاپ دوازدهم، 1997 م، ص 228.

[20] . آشنايي با اديان بزرگ، همان، ص 96.

[21] . مقارنه ی الاديان، همان، ص 231.

[22] . آشنايي با اديان بزرگ، همان، ص 98.

[23] . مقارنه ی الاديان، همان، ص 232.

[24] . آشنايي با اديان، همان، ص 98.

[25] . همان، ص 98؛ مقارنه ی الاديان، همان، ص 233.

[26]. آشنايي با اديان، همان، ص 97.

[27] . همان، ص 97.

[28] . همان، ص 97 ـ 98.

[29]. آشنايي با اديان بزرگ، همان، ص 100.

[30]. همان، ص 294 ـ 298.

 [31] . مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، انتشارات دارالكتب، چاپ: هفتم، 1372ش، ج7، ص361.

[32] . طباطبائي، محمدحسين، الميزان، نشر: بنياد علمي و فكري طباطبائي، بهار1363، ج9، ص372،.

[33] . مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص363.

[34] . طباطبائي، محمد حسين، الميزان، ج9، ص372.

[35] . مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج7، ص362.

[36] . سليماني، عبدالرحيم، يهوديت (قم، نشر معارف اسلامي ايران، 1382، ج اول، ص 186 و همچنين ر.ك: رياضي، يوسف، وحي الكتاب المقدس، چاپ سوم، 1998 ص 55.

[37] . ويل دورانت؛ تاريخ فلسفه، ترجمه عباس زرياب (انتشارات آموزش و انقلاب اسلامي، چ دهم) 1371، ص 140.

[38] . يهوديت، ص 191.

[39] . ر.ك: معين، محمّد، فرهنگ معين، تهران، انتشارات امير، چ دهم، 1375 هـ ش، ج 6، ص 2351.

[40] . ر.ك: صف/6؛ و اعراف/105.

[41] . ر.ك: بقره/113؛ و مائده/18؛ و توبه/30.

[42] . ر.ك: بقره/83.

[43] . بقره/113.

[44] . مائده/64.

[45] . مائده/64.

[46] . مائده/82.

[47] . توبه/30.

[48] . بقره/83.

[49] . مائده/32.

[50] . جاثيه/16 و 17.

(51). ظفر الاسلام خان، نقد و نگرشي بر تلمود، ترجمه محمدرضا رحمتي، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، قم، 1369، ص 21.

(52) PRESS

 (53). مارشالكو، ص 32.

(54). GENTILS

(55) GOYM

(56). شاهاك، ص 105.

(57). همان،صص 203-202.

(58). همان،ص 84.

(59). همان،ص 196.

(60). همان،ص 193.

(61). همان،ص 235.

(62). همان،ص 213.

(63). SABBATH، روز سبت – شنبه - و احكام مربوط به آن يكي از مهم ترين مباحث مطرح در دين يهود است كه پيروان آن را ملزم به رعايت آن مي كند. از جمله اينكه در اين روز هيچ فعاليتي نبايد صورت گيرد. و همه چيز به معناي واقع بايد تعطيل گردد. دايرة المعارف يهود نيز در اين مورد ذكر مي كند كه در هفتمين روز هفته نبايد فعاليتي صورت گيرد.

(64). شاهاك،ص 213.

(65). همان،ص 207.

(66). همان،صص 205-206.

(67). ابن ميمون طبيب مخصوص صلاح الدين ايوبي، فاتح بزرگ اسلامي بود.

(68). شاهاك،ص 201.

(69). همان،صص 234 و 233.

(70). ساموئل يوسف اكنون در گفتگو با راديو اسرائيل به هنگام بازگشت از استكهلم كه در آن، جايزه ی نوبل ادبيات را دريافت كرده بود، از آكادمي سوئد تمجيد بسيار به عمل آورد. اما با شتاب افزود: فراموش نمي كنم كه ستايش بيگانگان ممنوع است، اما اين بار تمجيدهاي من دليل روشني دارند. آنان جايزه ی نوبل را به يك يهودي اعطاء كرده بودند. (تاريخ يهود، مذهب يهود،ص 233).