در سِفْرِ خروج باب بیستم تورات آمده است كه چون موسى در كوه طور (سینا) به حضور یهوه رسید، با او حرف زد و پیمان بست. علامت قوس و قزح در آسمان به منزله ی امضاى یهوه در پائین قرارداد است. این قرارداد در همه جا بر لوح سنگى نوشته شد. در این الواح ده فرمان نگاشته شده است؛ یعنى فرامین دهگانه كه در میان یهودیان احترام فراوانى دارد. فرامین دهگانه چنین است:

1- من یهوه خداى تو كه تو را از زمین مصر از خانه ی غلامى بیرون آوردم، خدایان دیگرى غیر از من نباشد.

2- صورتى تراشیده و هیچ تمثالى از آنچه بالا در آسمان است و از آنچه پائین در زمین است و از آنچه در آب زیر زمین است، براى خود مساز. نزد آنها سجده مكن و آنها را عبادت منما، زیرا من كه یهوه خداى تو مى باشم، خداى غیور هستم كه انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنان كه مرا دشمن دارند، مى گیرم. و تا هزار پشت بر آنان كه مرا دوست دارند و احكام مرا نگاه دارند، رحمت مى كنم.

3- نام یهوه خداى خود را به باطل مبر، زیرا خداوند كسى را كه اسم او را به باطل ببرد، بى گناه نخواهد شمرد.

4- روز شنبه را یاد كن تا آن را تقدیس نمائى. شش روز مشغول باش و همه ی كارهاى خود را بجا آور. اما روز هفتمین، سَبْتِ یَهْوَه، خداى تو است. در آن هیچ كار مكن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و كنیزت و بهیمه ات و مهمان تو كه درون دروازه هاى تو باشد؛ زیرا كه در شش روز خداوند آسمان و زمین و دریا و آنچه را كه در آنهاست، بساخت و در روز هفتم آرام فرمود، از این سبب خداوند روز هفتم را مبارك خواند و آن را تقدیس نمود.

5- پدر و مادر خود را احترام نما تا روزهاى تو در زمینى كه یهوه خدایت به تو مى بخشد، دراز شود.

6- قتل مكن.

7- زنا مكن.

8- دزدى مكن.

9- بر همسایه ی خود شهادت دروغ مده.

10- به خانه ی همسایه خود طمع مورز و به زن همسایه ات و غلامش و كنیزش و گاو و الاغش و به هیچ چیزى كه از آن همسایه ی تو باشد، طمع مكن.

برخى معتقدند كه الواح و احكام دهگانه ی موسى متأثر از قانون حمورابى است و به نظر عده اى دیگر احكام دهگانه اى كه بر موسى نازل شده، غیر از احكام ده گانه ی مذكور است. در تاریخ انبیاء آمده است كه: چون موسى از كوه طور سینا دیرتر از موعد مقرّر بازگشت، گروهى از بنى اسرائیل به عبادت گوساله ی طلائى و زرینى كه سامرى ساخته بود، اقدام كردند و مذبح براى او بنا نمودند و اطرافش به رقص و پایكوبى پرداختند. لذا موسى پس از بازگشت، آنان را سرزنش نمود و از ثروت آنان كم نمود و از اموال، طلا و جواهرات را كه براى ساختن تابوت از آنان گرفته بود، صرف تقویت تشكیلات و لشكرى نمود كه از فرزندان لاویان كه از قوم خود موسى و از سایر اسباط دیگر دلیرتر بودند؛ و دیگر اینكه اقدام به قتل عام گوساله پرستان نمود.

قرآن به این موضوع اشاره كرده است. قرآن ساختن گوساله را به شخص سامرى نسبت داده؛ و ساحت مقدس هارون كه وزیر و وصى موسى بود، از این تهمت منزّه است.