فهرست مطالبی که در این گفتار خواهد آمد:

آئین شینتو

كتاب هاي مقدّس اين آئين:

عقاید شینتو:

احكام آئين شينتو:

1. عبادت در منزل:

2. عبادت در معبد:

افسانه ی شينتو:

فرقه  های آئين شينتو و مرکزیت آنها:

فرقه هاي اوليه در دين شينتو:

معابد شينتوي قبيله اي يا مذهبي و رهبري و مركزيت آن:

نحوه ی پيدايش فرقه هاي جديد در آئين شينتو:

وضعيت شينتو در حال حاضر و تعداد معتقدين به آئين شينتو:

شينتو از زبان مفسّرين خودشان:

یک پرسش:

پاسخ:

ارتباط آئين شينتو با اديان چيني:

1. ارتباط دين بودا و آئين شينتو:

2. ارتباط آئين شينتو با دين كنفوسيوس:

3. سومين دين چيني كه با آئين شينتو ارتباط پيدا كرد، دين تائو است.

نقد بر آئین شینتو:

1 . فقدان اصول و فروع كلامي:

2 . نژادپرستي

3 . طبيعت پرستي و روح پرستي.

4. تعدد خدايان

5 . انعطاف و تأويل پذيري

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:

پی نوشت ها

بسم الله الرحمن الرحیم

آئین شینتو

شينتو، نام مذهب بومي كشور ژاپن مي باشد. كه اصلاً از لغت چيني گرفته شده و مركب از دو كلمه ی (شن+تائو) به معني طريق خدايان مي باشد.

اين دين مجموعه اي است از اعتقادات باستاني كه از آنيميسم يا پرستش ارواح، نشأت گرفته است و تا پيش از قرن ششم ميلادي نامي نداشته است. در آغاز مبتني بر اصول و فروع كلامي نبوده، بلكه بعدها براي مقابله با طريقه ي بودايي كه به تازگي در ژاپن رواج گرفته بود، داراي مبادي اساسي شد.

تاريخ پيدايش اين آئين مانند ديگر مذاهب ابتدائي معلوم نيست (چون در آن زمان ها مبنائي براي تاريخ نبوده است. بنيانگذار آن نيز معلوم نيست و احتمالاً از چين و هند و ديگر عقايد و اقوام ابتدائي اقتباس شده است.

كتاب هاي مقدّس اين آئين عبارتند از:

1ـ كوجيكي Kojiki = تاريخ دوران باستان.

2ـ نيهونگي Nihongi =تاريخ ژاپن.

3ـ ينگي شيكي Yengi shiki = سرودها.