تقدس رود گنگ

رود خروشان گنگ به معناى تندرو که در بخش بزرگى از هندوستان جریان دارد، از تقدس بالایى برخوردار است و غسل کردن در آن، به خصوص در شهر بنارس (Benares)، عبادتى مهم شمرده مى شود. در یکی از این مراسم ها که هر دوازده سال یک بار انجام می شود، در بهار 1377 حدود 10 میلیون هندو در آن شرکت کردند.

گل نیلوفر (Padma) نیز بسیار مقدس است.

پرهیز از آزار جانداران

پرهیز از آزار جانداران اصل مهمى است که تاکنون به شدت رعایت مى شود. این آموزه خوردن گوشت حیوانات را عملى غیراخلاقى مى داند و این مسأله اثر عجیبى بر شیوه ی زندگى هندوان باقى گذاشته است.

احترام به گاو

اهیمسا (hinsa – A) به معناى پرهیز از آزار جانداران اصل مهمى است که در زمان هاى بعد، تحت تعالیم مهاویرا مورد توجه قرار گرفت و تاکنون به شدت رعایت مى شود. هندوان گاو را مقدس ترین حیوان می دانند و مجسمه ی آن را در منازل و معابد و میادین شهرها نصب می کنند. گاوها در خیابان آزادانه راه می روند و حتی میوه و سبزی های مغازه ها را می خورند. راه بندان ایجاد می کنند، بدون اینکه کسی مزاحمشان شود. خوردن گوشت گاو و استفاده از پوست آن ممنوع است و هنگامی که گاوی می میرد، آن را با مراسم مذهبی به خاک می سپارند. احترام به گاو، به سایر حیوانات و حشرات نیز گسترش پیدا کرده است.

نوشیدن ادرار گاو و سرگین آن برای تبرک و تطهیر درونی معمول است و هندوان گاهی برای به دست آوردن ادرار گرم و تازه ی گاو، ظرف به دست در مراتع دنبال گاوها راه می افتند و ساعت ها منتظر می مانند.

لفظ «ام» (Om) براى هندوان بسیار تقدس دارد و در عبادت، آن را با طنین مخصوصی تکرار می کنند و از سویى اسم اعظم الهى به شمار مى رود.

قربانی

قربانى و بویژه قربانى اسب (medha – Asva) که قبلاً به عنوان یک عمل عبادى میان آنان معمول بود، بعداً به منظور برآورده شدن حاجات انجام مى گرفت.