یک دین زمانی کامل است که مخاطب خود را ارزشمند بداند.این موضوع امر بدیهی و ساده ای هست. دلیل این موضوع چیست؟ زیرا دین قرار است مخاطب خود را به اوج برساند و زمانی که خود دین به مخاطب کامل نگاه نکند و ارزش ندهد چگونه می‌تواند مخاطب را به اوج برساند. مخاطب دین ،انسان است و انسان ویژگی خاصش عقل و تفکر است. پس زمانی که دین به مخاطب خود یعنی انسان نگاه می‌کند باید برای آن اهمیت قائل باشد. اما آیا این موضوع در دین مسیحیت وجود دارد؟

مسیحیت خود را یک دین کامل معرفی می‌کند. اما آیا این دین مخاطب خود را چگونه ارزش می‌دهد.در مسیحیت تعقل ممنوع است. در این دین عقل فردی ارزش ندارد و دلیل آن هم اجازه ندادن به فکر کردن در مورد تثلیث و تحمیل این عقیده به مخاطب است این در حالی است که در اسلام عقل شخصی و فردی مورد اهمیت و تفکر در هر حالتی مطلوب و مورد توجه است و دلیل این مطلب هم آیات فراوان قرآن در مورد تفکر و بیان نشانه های خلقت به عنوان محرک عقل است.
اما در مورد عقل جمعی و اعتماد به تفکر عمومی مردم هم مسیحیت حرفی برای گفتن ندارد. در میان کلام عیسی و توصیه های اخلاقی که در کتاب مقدس هست هیچ صحبتی در مورد مشارکت مردم در امور و مشورت نشده است . شاید حتی بتوان گفت در این دین هیچ معیار و میزانی برای درک خوب یا بد بودن کسی یا کاری وجود ندارد تا مردم بتوانند با عقل جمعی بر کاری یا شخصی مشورت کنند و تصمیم بگیرند.
این در حالی است که در دین اسلام تاکید زیادی بر مشورت شده است و عقل جمعی از جایگاه خاصی برخوردار است. حتی در فقه اسلامی عرف را مورد تایید شارع می‌دانند و کار عقلا مورد توجه است. این توجه تأثیر زیادی در زندگی مردم دارد و فقط در حد شعار و محدود نیست. توجه اسلام به تفکر و قدرت انتخاب مخاطب خود آنچنان است که انسان در امور خطیر هم مشورت می‌دهد و حتی حرفش مورد تایید است.
انتخابات یک مثال مناسب برای ملموس‌تر شدن این نکته و توجه این دو دین به تعقل است. در جهان انتخابات‌های زیادی انجام می‌شود اما در میان این انتخابات‌ها هیچ‌کدام پشتوانه دینی و مذهبی ندارد. اصلاً می‌توان گفت واتیکان و پدران مقدس به عنوان راهنماهای دینی مسیحیت هیچ نقشی در کمک کردن به مردم در تعیین سرنوشت آینده اجتماعی ، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود ؛ ندارند.
اما در اسلام انتخابات در مسیر اجرایی‌تر شدن دین است. مردم در انتخابات به حکومت مشورت می‌دهند تا فردی اصلح یعنی کامل‌تر برای اداره کشور انتخاب شود . این شخص کامل از مهم‌ترین ویژگی‌هایش که در میان مردم هم بسیار مهم است دین‌داری و توجه به قوانین اسلام است.
انتخابات در ایران که مرکز تشیع و اسلام واقعی است یک امر عبادی و دینی است و این نشانه توجه اسلام به مخاطب یعنی انسان به عنوان یک موجود متفکر است.
به همین دلیل بزرگان دین اسلام نقش به سزایی در انتخابات و معیار دادن به مردم برای انتخاب اصلح دارند. به همین دلیل حضور در انتخابات یک امر شرعی و عقلی است و به همین دلیل است که هر فرد متدین و متفکری در انتخابات شرکت می‌کند و دین را پشتوانه خود در این امر می‌داند.

===========

پایگاه جامع فرق و ادیان