12

مناجات المفتقرين (مناجات نیازمندان به درگاه خدا)

842

0:13:36

الحادى عَشرَ: «مُناجات المُفتقرينْ»

يازدهم: مناجات نيازمندان‏

بسم الله الرّحمن الرّحیم

بنام خداى بخشاينده مهربان

اِلهى‏ كَسْرى‏ لا يَجْبُرُهُ اِلاَّ لُطْفُكَ وَحَنانُكَ، وَفَقْرى‏ لايُغْنيهِ اِلاَّ

خدايا شكست مرا جز لطف و مهر تو چيزى جبران نكند و نداريم را جز

عَطْفُكَ وَاِحْسانُكَ، وَرَوْعَتى‏ لا يُسَكِّنُها اِلاَّ اَمانُكَ، وَذِلَّتى‏ لا يُعِزُّهآ

توجه و احسان تو برطرف نسازد و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نكند و خواريم را جز

اِلاَّ سُلْطانُكَ، وَاُمْنِيَّتى‏ لا يُبَلِّغُنيهآ اِلاَّ فَضْلُكَ، وَخَلَّتى‏ لا يَسُدُّها اِلاَّ

سلطنت تو به عزت مبدل نسازد و جز فضل تو چيزى مرا به آرزويم نرساند و فقر و احتياجم را جز احسان تو

طَوْلُكَ، وَحاجَتى‏ لا يَقْضيها غَيْرُكَ، وَكَرْبى‏ لا يُفَرِّجُهُ سِوى‏ رَحْمَتِكَ،

پر نكند و حاجتم را جز تو برنياورد و گره از گرفتاريم جز رحمت تو نگشايد و درماندگيم را

وَضُرّى‏ لا يَكْشِفُهُ غَيْرُ رَاْفَتِكَ، وَغُلَّتى‏ لا يُبَرِّدُها اِلاَّ وَصْلُكَ،

جز مهر تو برطرف نكند و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند

وَلَوْعَتى‏ لا يُطْفيها اِلاَّ لِقآؤُكَ، وَشَوْقى‏ اِلَيْكَ لا يَبُلُّهُ اِلَّا النَّظَرُ اِلى‏

و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد و بر آتش اشتياقم جز نظر به جلوه‏ ات چيزى آب‏

وَجْهِكَ، وَقَرارى‏ لا يَقِّرُّدُونَ دُنُوّى‏ مِنْكَ وَلَهْفَتى‏ لا يَرُدُّها اِلاَّ

نريزد و قرارى ندارم جز در نزديكى تو و حسرت و افسوسم را جز نسيم جانبخش رحمتت باز مگرداند

رَوْحُكَ، وَسُقْمى‏ لا يَشْفيهِ اِلاَّ طِبُّكَ، وَغَمّى‏ لا يُزيلُهُ اِلاَّ قُرْبُكَ،

و دردم را جز طبابت تو درمان نكند و اندوهم را جز قرب تو نزدايد

وَجُرْحى‏ لا يُبْرِئُهُ اِلاَّ صَفْحُكَ، وَرَيْنُ قَلْبى‏ لا يَجْلُوهُ اِلاَّ عَفْوُكَ،

و زخمم را جز گذشت تو التيام نبخشد و زنگ دلم را جز عفو تو پاك نكند و انديشه‏ هاى‏

وَوَسْواسُ صَدْرى‏ لا يُزيحُهُ اِلاَّ اَمْرُكَ فَيا مُنْتَهى‏ اَمَلِ الْأمِلينَ، وَيا

باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نكند پس اى منت ها آرزوى آرزومندان و اى سرحد

غايَةَ سُؤْلِ السَّآئِلينَ، وَيا اَقْصى‏ طَلِبَةِ الطَّالِبينَ، وَيا اَعْلى‏ رَغْبَةِ

نهايى خواسته درخواست‏ كنندگان و اى آخرين مرحله مطلوب طلب كنندگان و اى بالاترين خواهش‏

الرَّاغِبينَ، وَيا وَلِىَّ الصَّالِحينَ وَيا اَمانَ الْخآئِفينَ، وَيا مُجيبَ دَعْوَةِ

خواهشمندان و اى سرپرست شايستگان و اى امان بخش ترسناكان و اى اجابت كننده دعاى‏

الْمُضْطَرّينَ، وَيا ذُخْرَ الْمُعْدِمينَ، وَيا كَنْزَ الْبآئِسينَ، وَيا غِياثَ‏

درماندگان و اى ذخيره نداران و اى گنج مستمندان و اى فريادرس‏

الْمُسْتَغيثينَ، وَيا قاضِىَ حَوآئِجِ الْفُقَرآءِ وَالْمَساكينَ، وَيا اَكرَمَ‏

فريادخواهان و اى برآرنده حاجات فقيران و بيچارگان و اى بزرگوارترين‏

الْأَكْرَمينَ، وَيا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، لَكَ تَخَضُّعى‏ وَسُؤالى‏، وَاِلَيْكَ‏

بزرگواران و اى مهربان ترين مهربانان به درگاه تو است فروتنى و خواسته‏ ام و به سوى‏

تَضَرُّعى‏ وَابْتِهالى‏، اَسْئَلُكَ اَنْ تُنيلَنى‏ مِنْ رَوْحِ رِضْوانِكَ، وَتُديمَ‏

تو است زارى و ناله‏ ام از تو خواهم كه مرا به نسيم جانبخش خوشنوديت برسانى و نعمت هايى را كه‏

عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِكَ وَها اَنَا بِبابِ كَرَمِكَ واقِفٌ، وَلِنَفَحاتِ بِرِّكَ‏

از روى امتنان به من دادى ادامه دهى و من هم اكنون به در خانه كرمت ايستاده و خود را در معرض‏

مُتَعَرِّضٌ، وَبِحَبْلِكَ الشَّديدِ مُعْتَصِمٌ، وَبِعُرْوَتِكَ الْوُثْقى‏ مُتَمَسِّكٌ، اِلهى‏ اِرْحَمْ‏

وزش نسيم هاى رحمتت قرار داده و به رشته محكمت چسبيده و به دستاويز محكمت چنگ زده‏ ام خدايا ترحم‏

عَبْدَكَ الذَّليلَ، ذَاالّلِسانِ الْكَليلِ وَالْعَمَلِ الْقَليلِ، وَامْنُنْ عَلَيْهِ بِطَوْلِكَ‏

كن به اين بنده ذليلت كه زبانش كُند و عملش اندك است و بر او بوسيله احسان‏

الْجَزيلِ، وَاكْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّكَ الظَّليلِ يا كَريمُ يا جَميلُ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ‏.

فراوانت منت بنه و او را در زير سايه پايدارت بِبَر اى بزرگوار اى زيبابخش اى مهربان ترين مهربانان‏.