10

مناجات المُحبّين (مناجات محبان خداوند)

926

0:14:58

التّاسعة: «مُناجات المُحبيّن»

نهم: مناجات دوستان‏

بسم الله الرّحمن الرّحیم

بنام خداى بخشاينده مهربان

اِلهى‏ مَنْ ذَاالَّذى‏ ذاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً، وَمَنْ ذَاالَّذى‏

خدايا نيست كه شيرينى محبت تو را چشيده باشد و جز تو آهنگ ديگرى را بكند و كيست كه به مقام‏

اَنِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغى‏ عَنْكَ حِوَلاً، اِلهى‏ فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ‏

قرب تو انس گرفته باشد و درصدد روگرداندن از تو باشد خدايا قرار ده ما را از زمره كسانى‏ كه‏

لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ، وَاَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ، وَشَوَّقْتَهُ اِلى‏ لِقآئِكَ،

براى قرب و دوستيت برگزيده‏ اى و براى عشق و محبتت خالصش گردانده و به ديدارت شائقش كرده و به قضا

وَرَضَّيْتَهُ بِقَضآئِكَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ اِلى‏ وَجْهِكَ، وَحَبَوْتَهُ بِرِضاكَ،

و قدرت راضيش ساخته و به ديدن رويت به او نعمت بخشيده و به خوشنودى خويش مخصوصش گردانده‏

وَاَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَقِلاكَ، وَبَوَّاْتَهُ مَقْعَدَالصِّدْقِ فى‏ جِوارِكَ،

و از غم هجران و فراقت پناهش داده و در جايگاه راستى در جوار خويش جايش داده و

وَخَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِكَ، وَاَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ، وَهَيَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرادَتِكَ،

به معرفت خويش مخصوصش كرده و براى پرستش و عبادتت او را لايق كردى و در ارادت خويش دل شيدايش كردى‏

وَاجْتَبَيْتَهُ لِمُشاهَدَتِكَ، وَاَخْلَيْتَ وَجْهَهُ لَكَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّكَ،

و براى مشاهده جمالت انتخابش كردى و رويش را براى خودت از اغيار خالى كردى و دلش را براى محبت خويش فارغ كردى‏

وَرَغَّبْتَهُ فيما عِنْدَكَ، وَاَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَاَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَشَغَلْتَهُ‏

و تنها بدانچه نزد تو است راغبش كردى و ذكر خويش را بدو الهام كردى و سپاسگزاريت را بدو نصيب كردى‏

بِطاعَتِكَ وَصَيَّرْتَهُ مِنْ صالِحى‏ بَرِيَّتِكَ، وَاخْتَرْتَهُ لِمُناجاتِكَ،

و به طاعت خود سرگرمش ساختى و او را از بندگان شايسته‏ ات گرداندى و براى مناجات خويش انتخابش كردى‏

وَقَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّشَىْ‏ءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ‏

و بريدى از او هر چه را كه موجب بريدنش از تو گردد خدايا قرار ده ما را از كسانى‏ كه شيوه ‏شان در زندگى‏

الْإِرْتِياحُ اِلَيْكَ وَالْحَنينُ، وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَالْأَنينُ، جِباهُهُمْ ساجِدَةٌ

شادمانى با تو و زارى به درگاه تو است و روزگارشان آه و ناله است پيشاني هاشان در برابر عظمتت به خاك‏

لِعَظَمَتِكَ، وَعُيُونُهُمْ ساهِرَةٌ فى‏ خِدْمَتِكَ، وَدُمُوعُهُمْ سآئِلَةٌ مِنْ‏

افتاده و از ديدگانشان در خدمتت يكسره بيدار است و سرشكشان از

خَشْيَتِكَ، وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِكَ، وَاَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهابَتِكَ،

ترس تو ريزان و دل هاشان به محبتت آويزان و قلب هاشان از هيبتت از جا كنده شده است‏

يا مَنْ اَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصارِ مُحِبّيهِ رآئِقَةٌ، وَسُبُحاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ‏

اى كه انوار قدسش براى ديدگان دوستانش در كمال درخشندگى است و پرتوافكني هاى جمالش براى قلوب‏

عارِفيهِ شآئِفَةٌ، يا مُنى‏ قُلُوبِ الْمُشْتاقينَ وَيا غايَةَ امالِ الْمُحِبّينَ،

عارفان زداينده (چركيها) است اى آرمان دل مشتاقان و اى منت هاى آرزوى دوستان‏

اَسْئَلُكَ حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنى‏ اِلى‏ قُرْبِكَ،

از تو خواهم دوستى خودت و دوستى دوستدارانت و دوستى هر عملى كه مرا به قرب تو واصل گرداند

وَاَنْ تَجْعَلَكَ اَحَبَّ اِلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَاَنْ تَجْعَلَ حُبّى‏ اِيَّاكَ قآئِداً اِلى‏

و تو را در پيش من محبوب تر از ماسواى تو قرار دهد و از تو خواهم كه دوستيم را نسبت به تو جلودارم قرار دهى تا

رِضْوانِكَ، وَشَوْقى‏ اِلَيْكَ ذائِداً عَنْ عِصْيانِكَ، وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ اِلَيْكَ‏

مرا به رضوانت بكشاند و اشتياقم را به سويت چنان كنى كه بازدارنده از نافرمانيت باشد و بر من منت نِه به اينكه بر من توجهى‏

عَلَىَّ، وَانْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ اِلَىَّ، وَلا تَصْرِفْ عَنّى‏ وَجْهَكَ،

فرمايى و با ديده دوستى و عطوفت بر من بنگرى و رو از من مگردانى‏

وَاجْعَلْنى‏ مِنْ اَهْلِ الْاِسْعادِ وَالْحِظْوَةِ عِنْدَكَ، يامُجيبُ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

و مرا از جمله سعادتمندان و بهره‏ مندان نزد خود قرار دهى اى پاسخ دهنده اى مهربان ترين مهربانان‏.