مسيح حقيقي

قرآن، «مسيح» را كلمة خداوند توصيف مي‌كند3 و اينكه روحي از اوست4 و مي‌فرمايد:
خداوند او را با روح‌القدس تأييد و حمايت نمود5
و قرآن كريم همچنين مي‌افزايد كه خداوند بينات يا نشانه‌ها و آيات روشن،6 و نيز انجيل را به او داد7و  او را در هر جا كه بود، مبارك و ميمون ...

قرآن كريم بر اعتقاد به انجيل به عنوان كتاب مقدسي نزد خداوند و ايمان به مسيح تأكيد مي‌كند و آن‌را يكي از پايه‌هاي ايمان به اسلام مي‌داند و در اين باره از اهل انجيل مي‌خواهد، بر آنچه خدا در آن كتاب فرستاد حكم كنند.11 و اهل كتاب يا مسيحيان و يهوديان را اين‌گونه مورد خطاب قرار مي‌دهد:
با اهل كتاب بگو كه اي يهود و نصاري شما ارزشي نداريد تا آنكه به دستورات تورات و انجيل قيام كنيد.12

جايگاه مسيح در قرآن
قرآن، «مسيح» را كلمة خداوند توصيف مي‌كند3 و اينكه روحي از اوست4 و مي‌فرمايد:
خداوند او را با روح‌القدس تأييد و حمايت نمود5
و قرآن كريم همچنين مي‌افزايد كه خداوند بينات يا نشانه‌ها و آيات روشن،6 و نيز انجيل را به او داد7و  او را در هر جا كه بود، مبارك و ميمون قرار داد.8 قرآن كريم اعمال و افعالي را به مسيح منتسب مي‌كند كه به هيچ‌يك از پيامبران منسوب نيست.
با اشاره به برخي از آيات و از زبان حضرت عيسي(ع) دريافته مي‌شود كه خطاب به مردم فرموده است:
1. از گل مجسمه مرغي ساخته و بر آن نفس قدسي بدمم، تا به امر خدا مرغي گردد.
2. و كور مادرزاد و مبتلا به پيسي را به امر خدا شفا دهم.
3. و به شما از غيب خبر دهم كه در خانه‌هايتان چه مي‌خوريد و چه ذخيره مي‌كنيد.
اين خصوصيات اعجازي در دو آية شمارة 7 و 49 سورة آل عمران و آية 111 ذكر شده و درآنجا آمده است. اين معجزات كه مسيح دست به آنها زد، به اذن و خواست خداوند محقق شوند، آن گونه كه در قرآن ذكر شده است و خود مسيح نيز در انجيل مقدس مي‌گويد، اينها خواست و مشيت من نيستند، بلكه خواست و مشيت كسي است كه مرا فرستاد.
و قرآن كريم ذكر مي‌كند، مسيح از مادري پاكدامن و عذرا به دنيا آمد و در كودكي سخن گفت.9 و مي‌گويد:
سلام حق بر او باد، در روز ولادتش و در روز وفاتش و روزي كه براي زندگي ابدي برانگيخته خواهد شد.10

جايگاه مسيحيت در اسلام
مطالبي كه در سطور بالا ذكر آن رفت، گواهي‌هايي است كه از حضرت مسيح به نقل از سوره‌هاي متعدد قرآني ذكر شده است، ازجمله سورة مريم، سورة آل عمران، سورة مائده و اين نام‌ها و عناوين به اين نكته اشاره مي‌كنند كه مسيحيت آيين مقدسي است.
قرآن كريم بر اعتقاد به انجيل به عنوان كتاب مقدسي نزد خداوند و ايمان به مسيح تأكيد مي‌كند و آن‌را يكي از پايه‌هاي ايمان به اسلام مي‌داند و در اين باره از اهل انجيل مي‌خواهد، بر آنچه خدا در آن كتاب فرستاد حكم كنند.11 و اهل كتاب يا مسيحيان و يهوديان را اين‌گونه مورد خطاب قرار مي‌دهد:
با اهل كتاب بگو كه اي يهود و نصاري شما ارزشي نداريد تا آنكه به دستورات تورات و انجيل قيام كنيد.12
و اين يك اصل قرآني است كه مي‌گويد:
از اهل كتاب، طايفه‌اي هستند كه در دل شب به تلاوت آيات خداوند مي‌پردازند.13
و معروف است كه گوشه‌نشيني و عزلت در اسلام معنا ندارد، با اين حال قرآن كريم مي فرمايد:
لتجدنّ أقربهم مودّة للّذين آمنوا الّذين قالوا إنّا نصاري، ذلك بأنّ منهم قسّيسين و رهباناً و أنّهم لايستكبرون.14
وقطعاً كساني را كه گفتند: ما نصراني هستيم، نزديك‌ترين مردم در دوستي با مؤمنان خواهي يافت زيرا برخي از آنان دانشمندان و رهباناني هستند كه تكبر نمي‌ورزند.14
اين اشارة قرآني به نصاري بر اين اساس كه برخي از ايشان كشيش و گوشه عزلت برگزيده‌اند، بر ميزان ايمان و احترام اسلام به مسيحيت تأكيد مي‌كند.
اين ايمان اين بار مسلمانان را مورد خطاب قرار مي‌دهد، آنجا كه قرآن كريم مي‌فرمايد:
بگوييد كه ما مسلمانان به خدا ايمان آورده‌ايم، و به آن كتابي كه بر پيغمبر ما فرستادند و بر آنچه بر پيامبران گذشته چون ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان آنها و موسي و عيسي فرستادند و به همة آنچه از جانب خدا آوردند عقيده‌منديم و ميان هيچ يك از پيغمبران فرق نگذاريم و به هر آنچه از جانب خداست، گرويده و تسليم فرمان او هستيم.15
 و با اين سخن نيز پيامبر(ص) را مورد خطاب قرار مي‌دهد:
بگو اي پيغمبر به خداي عالم و كتاب و شريعتي كه به خود ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندانش نازل شده و آنچه به موسي و عيسي و پيامبران ديگر از جانب پروردگارشان آمده به همه ايمان آورده‌ايم و فرقي ميان هيچ يك از پيغمبران خدا نگذاريم، زيرا مطيع فرمان خدا هستيم.16
و همچنين در جاي ديگر مي‌فرمايد: «خدا شرع و آئيني كه براي شما مسلمانان قرار داد، حقايق و احكامي است كه نوح را هم به آن سفارش كرد بر تو نيز همان را وحي كرديم و به ابراهيم و موسي و عيسي هم آن را سفارش كرديم كه اين خدا را بر پا داريد و هرگز تفرقه و اختلاف در دين نكنيد.17

پي‌نوشت‌ها:
1. In the footstes of Jessus, the Messiah in Phoenicia - Lebanon.
2. Martiniano Pellegrino Roncaglio.
3. سورة آل عمران(3)، آية 45.
4. سورة نساء (4)، آية 171.
5. سورة بقره (2)، آية 78 و 263؛ سورة مائده (5)، آية 11.
6. سورة بقره (2)، آية 87، و 253.
7. سورة حديد (57)، آية 27.
8. سورة مريم (19)، آية 31.
9. سورة مريم (19)، آية 55.
10. سورة مريم (19)، آية 15.
11. سورة مائده (5)، آية 47.
12. سورة مائده (5)، آية 68.
13. سورة آل عمران (3)، آية 113.
14. سورة مائده (5)، آية 82.
15. سورة بقره (2)، آية 136.
16. سورة آل عمران (3)، آية 184.
17. سورة شوري (42)، آية 13.