سيّد گويد:

كنيزكى از جانب خرگاه حسين عليه السّلام مى آمد، مردى با او گفت: يا أمة اللّه سالار تو كشته شد.

آن كنيزك گفت: من شتابان سوى بانوى خويش رفتم و فرياد زدم زنان حرم برجستند صيحه بر آوردند و آن مردم بر يكديگر پيشدستى مى كردند بر غارت خيام پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و نور چشم زهرا - سلام اللّه عليها - چنان كه چادر از سر زنان مى كشيدند و دختران رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و حريم او همه مى گريستند و از فراق حمات و احبّاء شيون مى كردند.

اولین فریادزننده ی یا لثارات

حميد بن مسلم روايت كرد كه:

زنى ديدم از بنى بكر بن وائل با شوهرش در سپاه عمرسعد بود و هنگامى كه ديد مردم بر زنان حسين عليه السّلام و خيام آنها در آمده غارت مى كنند، شمشيرى در دست گرفت و جانب خيام آمد و گفت:

اى آل بكر بن وائل! آيا دختران رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را تاراج مى كنند؟ لا حكم إلاّ للّه يا لثارات رسول اللّه؛ فرمان خدا راست و بس، به خونخواهى رسول خدا برخيزيد. شوهرش او را بگرفت به جاى خود بازگردانيد.

بازدید زنان از قتلگاه حسین علیه السلام

راوى گفت:

آنگاه زنها را از چادرها بيرون كردند و آتش در آنها زدند، زنان سر برهنه، جامه هاشان ربوده، پاى برهنه، گريان بيرون آمدند خوار و اسير و گفتند: شما را به خدا ما را نزديك مصرع حسين عليه السّلام بريد. چون بردند و ديدهء زنان به آن كشتگان افتاد، فرياد بر آوردند و بر روى زدند.