مدینه ازشماداردنشانی

نمیذارم دراین غربت بمانی

مدینه ازنگاهت شرم دارد

زاشک وسوزآهت شرم دارد

مدینه بادعایت خوگرفته

بدریای غمت پهلوگرفته

مدینه خاطراتی ازتودارد

به ذهنش معجزاتی ازتودارد

مدینه سجده گاهت شد مسافر

کسی پیشت نمانده غیرباقر