محبت پاك و خالصانه، به همه بندگان خدا به ويژه فرزندان، عملى است شايسته و مورد سفارش، اما در مورد محبت به دختران در خانواده، بيشتر توصيه شده است و پاداش بيشترى نيز وعده داده اند.

آن حضرت اين عبادت را به شايسته ترين صورت ممكن انجام داد و كوشيد تا دخترش را با بوسه باران ساختن چهره و كشيدن دست نوازش پدرانه بر سر و آرامش بخشيدن به قلب طوفان زده اش، شادمان سازد و از غم و اندوه جانكاه او بكاهد. اما او در پرتو هوش سرشار خويش حقايقى را دريافت و محبت سرشار پدر گرانقدرش جز بر اندوه جانكاهش نيفزود.( مناقب، ج 3، ص 257)