كليه مظاهر شجاعت در نفس حسين عليه السلام وجود داشت و روح عالى او مركز نمايش عالى ترين مرتبه شجاعت بود.

شبراوى شيخ اسبق دانشگاه الازهر مصر از يك شخصيت بزرگ نقل كرده كه وى گفته است:

اهل بيت تمام فضايل را جامع بودند و هر كسى بخواهد فضايلشان را بپوشاند، مانند كسى است كه مى خواهد اشعه آفتاب را بپوشاند.

هيچ كس از آنها سؤالى نكرد مگر آنكه جواب شافى و معقول شنيد و كسى با آنها در مقام معارضه و هم طرازى برنيامد مگر آنكه مغلوب گشت.

چه بسيار سختى ها و مصائبى كه در هنگام جهاد و قتال با آنها روى داد و با بردبارى بسيار عالى تحمل نموده و كوچك ترين ضعف، و ناتوانى در آنها ديده نشد و با قوت قلب از مصائب استقبال نمودند.(الاتحاف، ص 17)

حسين عليه السلام از بين همه در اوج صفات عاليه قرار گرفت و علو مرتبه او به حدى بود كه ثريا از رسيدن به معناى آن فرومايه و حقير مى نمود. او مصائب را چنان استقبال مى نمود كه دشمن كوچك ترين انكسار در قيافه او احساس نمى كرد.(شخصيت امام حسين قبل از عاشورا، ص 88)