بخشش حسینی: 13 - بخشيدن غلام
غلام امام حسين عليه السلام جرمى مرتكب شد (كه عقوبت داشت) پس فرمان داد تا او را عقوبت كنند. غلام عرض كرد: مولاى من! و آنان كه خشم خود را فرو برند.
حضرت عليه السلام فرمود: «رهايش سازيد!».
پس عرض كرد: «و آنان كه از جرم مردم درگذرند».
فرمود: از گناه تو چشم پوشيدم.
عرض كرد: مولاى من! «و خدا نيكوكاران را دوست دارد».
فرمود: «تو در راه خدا آزادى، نيز دو برابر آنچه تاكنون به تو مى دادم، از آنت مقرر داشتم».
(فرهنگ جامع سخنان امام حسين عليه السلام، ص 692)
قبول پوزش
علامه جمال الدين محمد بن يوسف حنفى گويد: از امام على بن الحسين عليه السلام روايت شده كه فرمود: از پدر بزرگوار خود امام حسين عليه السلام شنيدم که مى فرمود:
«اگر كسى ناسزايم گويد در اين گوش - و اشاره به گوش راست خود فرمود - و از من پوزش بخواهد در گوش ديگر، عذرش را مى پذيرم»، و آن از اين روست كه اميرالمؤمنان على بن ابيطالب عليه السلام برايم، از جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله حديث نموده كه مى فرمود: كسى كه عذر ديگرى را - چه حق باشد يا باطل نپذيرد، در حوض كوثر ورود نيابد.
(فرهنگ جامع سخنان امام حسين، ص 692)
افزودن دیدگاه جدید