22 - شهيد جاويد

جوانان رزمنده و شجاع ارتش و سپاه و ساير قواى مسلح پيروان شهيد جاويدى هستند كه تاريخ مى گويد هر يك از جوانان و ياران او كه به شهادت مى رسيدند، رخسار مباركش افروخته تر و آثار شجاعت و تصميم در او بارزتر مى گرديد.

(صحيفه نور، ج 15، ص 171)

23 - اثرات محبت حسينى

محبت امام حسين عليه السلام داراى ويژگى و اثرات خاصى است كه به بيش و كم بودن آن، ربطى ندارد. براى نمونه:

1 - از آثار مهر به اوست كه قلب هاى باايمان، پيوسته در هواى زيارت اوست. به هنگام شنيدن زيارت نامه او، يا شنيدن خبر رفت و آمد كاروان زائرانش، دگرگون مى گردد و بيشتر از آنچه در آرزوى زيارت خانه خدا يا ديگر مشاهد مشرفه و مراقد مطهره باشد، در آرزوى زيارت اوست.

2 - و نيز از آثار محبت بدان حضرت است كه هركسى به زيارت ديگر امامان نور عليهم السلام مشرف گردد، در زيارت آنان نيز نام و ياد مقدس او، در كنار نام آنان صفابخش دل اوست.

3 - و نيز پرتویى از همين مهر است كه نام روح بخش او در دل هاى با ايمان، اثرى عميق بر جاى مى نهد، همانگونه كه پدر گرانمايه اش ياد و نام شهادت پرافتخار او را، مايه اندوه عميق دل ها و جريان يافتن اشك ها خواند(بحارالانوار، ج 44، ص 280) و خود آن حضرت فرمود:

«من شهيد اشك هايم! هيچ انسان با ايمانى مرا ياد نمى كند، جز اينكه طوفانى از اندوه در دلش ايجاد و اشك ديدگانش جارى مى گردد». (بحار الانوار، ج 44 ص 279)

4 - از پرتو همان مهر خاص است كه ورود ماه غمبار محرم كه ماه اوست، قلب ها را لبريز از اندوه مى سازد.

5 - و سرانجام بر اثر محبت خاص به آن حضرت است كه با تكرار فاجعه غمبار عاشورا و مصائب او، ذره اى از عشق و سوز و گداز بر او كاسته نمى شود و براى دل هاى با ايمان ملال نمى آورد؛ به طورى كه اگر روزى هزار بار سوگ او تكرار گردد، باز هم مردم با ايمان به مجرد شنيدن اين فاجعه بزرگ كه آن حضرت را در حالى كه از شدت عطش مى سوخت و زخم هاى بى شمار پيكرش را پوشانده بود، سر مقدسش را از قفا بريدند، صداى شيون مردم فضا را پر مى كند.

همين گونه، اگر تصور كنند كه آن حضرت در پهن دشت نينوا، در اوج غربت و تنهايى، براى اتمام حجت، طلب يارى مى كرد، يا جريان دادخواهى او را بشنوند، باز هم صداى گريه مردم، به آسمان مى رسد.

به هر حال، تكرار مصيبت او نه تنها از سوز و گداز دلها نمى كاهد و خسته كننده نيست؛ بلكه دل ها را مشتعل مى سازد و جلا مى بخشد و صيقل مى دهد(ويژگيهاى امام حسين عليه السلام، ص 180 و 181).

24 - تأثير خاص اشعار محتشم

گاهى مى بينيد كه براى حفظ يك بناى اعتقادى يا عاطفى، آن قدر که يك شعر اهميت دارد، چندين كتاب اهميت ندارد. همين دوازده بند معروف «محتشم» كه جزو اشعار قديمى مرثيه و مصيبت است، با اين مطالبى كه در اين كتاب و در اين دوازده بند هست، چيزى نيست كه امثال او، شبيه اين مطالب را در كتاب هاى خود نياورده باشند؛ در عين حال، اشعار او تأثير خاصى دارد. غالباً هم چيزهاى ذوقى است.

گر چشم روزگار بر او فاش مى گريست

خون مى گذشت از سر ايوان كربلا

آن چنان حادثه كربلا را براى مخاطب تصوير مى كند كه اين مفاهيم با همه بار اعتقادى و عاطفى و انسانى و سياسى و فكرى، در اعماق جان مستمع نفوذ مى كند، اهميت اين اشعار، چنين است.

باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه فغان و چه ماتم است

ببينيد اصلا با يك هنر و ذوق و آرايه سخن و به شكل خاصى، دل را متوجه مى كند.

اهميت شعر اين است.

(حديث ولايت، ج 3، ص 158)