1 - جاودانگى نهضت امام حسين (علیه السلام)

در تاريخ انسانيت حوادث تلخ و شيرين و غم انگيز و فرح زا بمانند امواج كوچك و بزرگ در اجتماعات انسانى به وجود آمده. اين حوادث در آغاز چنان پر ضربان و خيره كننده بوده كه دنيا يا يك اجتماع را به خود متوجه ساخته و موقتاً تمام زندگى روزانه مردم را تحت الشعاع قرار داده و نقل مجالس گرديده است.

ولكن هر مقدار از زمان حادثه مى گذرد، بمانند همان امواج دور شونده از مركز رو به ضعف گذاشته و ماهيت اوليه را از دست داده و رو به فراموشى مى نهند و پس از مدتى چنان از نظرها محو مى شوند كه گويا از اول نبوده و يا به زحمت در ياد و خاطر انسان ها تداعى مى شوند.

اين يك خاصيت عمومى براى همه حوادث تاريخ است، ولى در ميان آن همه حوادث؛ ندرتاً حادثه هايى به چشم مى خورد كه كاملا يك حالت استثنايى دارند و گذشت زمان آن را كهنه و بى رنگ نمى سازد.

حادثه خونين كربلا و شهادت حسين عليه السلام يك نمونه عالى و ممتاز از اين امواج استثنايى تاريخ بشرى است و كسى باور نمى كرد حادثه اى در ميان بيابانى خاموش و دور افتاده پس از كشته شدن قهرمانان آن، چنين عكس العمل پر اهميتى به وجود آورد.

اين موج در كربلا، چندان بزرگ به نظر نمى رسيد؛ ولى در كوفه بزرگ شد. به شام و حجاز كه رسيد بزرگتر شد و در مدت كوتاهى دنياى اسلام را به جنبش در آورد و با گذشت زمان هر روز به دامنه دايره خود افزوده و وسيع تر مى گرديد و امروز پس از صدها سال اعجاب و تحسين جهانيان را بر انگيخته؛ به طورى كه سلاطين دنيا و رهبران انقلاب ها، پس از گذشت اندك زمان از خاطره ها محو شده و اقدامات آنان به فراموشى سپرده مى شود؛ ليكن اين چه خونى است كه در 1400 سال پيش در كربلا بر زمين ريخت، اما هنوز مى جوشد و اين چه عظمتى است كه پس از شهادت درخشان تر مى شود. و دنيا را به خود جلب مى كند. قبر شاهان عصر و قدرتمندان وقت ويرانه مى شوند، وليكن قبر حسين عليه السلام و ياران وى را تعمير كرده و ياد آنان را بيش از پيش زنده نگاه مى دارند.

البته وحى آسمانى قبلا به اين جهات كه مغفول اذهان بوده خبر داده است؛ به طورى كه در حديث ام ايمن، رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرموده فرشته وحى براى من خبر داده حسين عليه السلام كشته مى شود و قبر او را پيوسته تعمير خواهند نمود و تا انقراض عالم باقى خواهد ماند.

2 - عاشورا، نهضتى جاويدان

بر خلاف انتظار بنى اميه، آنان با كشتن حسين عليه السلام گور خود را كندند و از مقاصد شوم خود پرده برداشته و خشم و غضب ملل اسلامى را خريدارى كردند. همه مجامع اسلامى عمل بنى اميه را تقبيح كرده و آن را يك جنايت نابخشودنى دانستند.

اين حقيقتى است كه هر مورخ به آن اعتراف مى نمايد، «ماربين» مستشرق آلمانى مى گويد:

«بزرگترين خطاى سياسى بنى اميه که اسم و رسم آنها را از صفحه عالم محو ساخت، كشتن حسين عليه السلام بود». (پرتوى از عظمت حسين عليه السلام، ص 246)

محكوميت بنى اميه در افكار مسلمين براى آينده اسلام بسيار مفيد شد؛ زيرا بنى اميه از اين كه بتوانند منافقانه و زير پرده به اسلام ضربه بزنند، مأيوس شدند و مردم آنها را به خوبى شناختند.

از آن پس همكارى و نزديك شدن به آنان سبب بدنامى و ننگ بود. مردم نيز طبعاً با نيات و مقاصد آنها مخالفت مى كردند و تا مى توانستند جلو مقاصد آنها ايستادگى مى كردند. اگر سرنيزه و شمشير نبود، خون بنى اميه را مى نوشيدند و زنده به گورشان مى كردند.

قصيده عبدالله بن همام سلولى، ترجمان احساسات و تنفر و انزجار مردم از آل اميه است:

خشينا الغيظ حتى لو شربنا

دماء بنى امية ما روينا

خشم كليه عروق ما را چنان پر كرده كه اگر خون هاى بنى اميه را بياشاميم، باز سيراب نمى شويم.

يكى از علماى مصر كه براى كتاب كامل ابن اثير فهرستى تهيه كرده است، مى گويد:

سپاهى كه با حسين عليه السلام جنگ كرد و او را كشت، سنگدل ترين مردمان دنيا بود و در ميان آن لشكريان آثار رحم انسانى نبود؛ بلكه جمادات متحرك و شريرى بودند كه بزرگترين عار و بدترين كارها و شنيع ترين كردار را بر خود هموار كردند.(فهرست كامل، ج 3، صفحه ج و ط)

شيخ عبدالوهاب نجار، از اساتيد برجسته دانشگاه الازهر مصر در ملاحظاتش بر كامل ابن اثير، بنى اميه و كشندگان حسين عليه السلام را لعن و توبيخ و تقبيح كرده. (پرتوى از عظمت حسين عليه السلام، ص 248).

3 - مصيبت حسين (علیه السلام)

«و أعظم بك المصاب» هر مصيبت زده اى كه خدا برايش اجر معين فرموده، پاداشش به اعتبار اوست. هر چه مصيبت سخت تر باشد، اجرش بيشتر است. گاهى زخم شدن بدن يا تلف شدن مال است يا مرگ بستگان تا مرگ پسر جوان، هر مرتبه اى كه شديدتر است، ثوابش بيشتر است، آخر مرتبه اش كه مرگ پسر جوان است، بهشت بر او واجب مى شود (صبر بكنيد يا نكنيد).

مصيبت هايى كه بر انسان وارد مى شود، محدود و موقت است، مثلا امروز سرش شكست بعد خوب مى شود و يادش مى رود اجرى برده است. اما مصيبت حسين عليه السلام فراموشى شدنى نيست، لذا رحمت هايى كه سال گذشته ايام عاشورا براى مصيبت زده هاى حسينى بود، امسال نيز هست. ثواب هاى دستگاه حسين نامحدود است (أجزل بك الثواب) چنانچه مصيبتش نيز نامحدود است (أعظم بك المصاب) مانند مصيبت حسين عليه السلام در عالم سراغ نداريم، مصيبتى كه انقلاب در آسمان ها و زمين پديد آورد.

(سيدالشهدا عليه السلام، شهيد دستغيب، ص 164)