نوشته اند كه امام (عليه السلام) پيكر بى جان فرزند خردسالش را با خون گلوى او آغشت و با نوك شمشير قبرى حفر كرد و او را در آن دفن نمود;(47)البته بر بدن او نماز نيز خواند .(48)

وى همچنين يادآور مى شود:«فَنَزَلَ الْحُسَين (عليه السلام) فَرَسه، وَ حَفرَ لَه بِطرف السيف، و رَماه بِدَمه، وَ صَلّى عَلَيهِ وَ دفنه».(49)

47 ـ تفسير الكبير: فخر رازى، محمد بن عمر بن الحسن (606 ه .)

48 ـ تمدّن اسلام: جرجى زيدان

49 ـ تنزية الأنبياء: سيد مرتضى علم الهدى (436 ه .) منشورات الشريف الرضى / قم