بین خطوط روی جبینت پراز خداست
ابن الحسین  لیلی  لیلای  کربلاست

نور خدا ز صورت تو دیده می شود
پیغمبرانه بر  همه  تابیده  می شود

شمشاد قامتی و به شمشیر کوفیان
گلبرگها ز ساقه تو  چیده می شود

مثل بلورشیشه ای سنگ خورده ای
با بوسه ای وجود توپاشیده می شود

مقراض اهل کوفه چه آورده برسرت
هرگوشه ای زدشت تنت دیده می شود

در زیر سم اسب  تنت  مثل  زعفران
برروی سنگها همه سابیده می شود

جسمی که زیرضربه به هم ریخته چسان
هرتکه ای به روی عبا چیده می شود

بر   ناله  های   ممتد بابا  کنار    تو
ازسوی لشگری همه خندیده می شود

قلبی که از تمام  تنت  پاره  تر  شده
با هر صدای قهقه  رنجیده  می شود

دنبال زینب  آمده  سقای  عالمین
فریاد می زنند که وای از دل حسین