خبرداري اباالفضل(علیه السلام)  بااينکه برادر امام حسين(علیه السلام)  است چه ادبي دارد؟!

الله اکبر! برادرحسين است ولي بلاخره حسين(ع) امام است.

امام کجا و غير امام کجا؟!

نوشته اند ابوالفضل(ع) به ابي عبدلله برادرخطاب نکرد. خطابش دائماً ((سيدي و مولاي)) بود. درمقام ادب جلوي حسين نمي نشست.

شب عاشورا پروانه وار دور خيمه حرم همينطورحرکت مي کرد تا زنها دلشان آرام باشد و بدانند که حسين(ع) فدايي دارد و زن و بچه نترسند و دلهايشان آرام باشد. بدانند حسين فدايي مثل قمربني هاشم(ع) دارد.

مسلمانان! شما هم جلوي روي امام ادب، جلوي حکم خدا ادب، جلوي علماء و سادات ادب را از کف ندهيد. اصحاب حسين(ع) با اين همه ادبي که دارند در عين حال شک دارند که آيا حسين(ع) از ايشان راضي است يا نه؟ بني هاشم و همچنين اصحاب ديگر هم بدون اذن قدم از قدم برنمي دارند. اگرمي خواهند ميدان بروند مي گويند آقا شما اجازه ميدهي ما به ميدان برويم يا نه؟ شمشير در دستش است، قدرت هم دارد، ولي بدون اذن هيچ کاري نمي کنند!

اي شيعه مسلمان! بدون اذن امام خود کاري نبايد بکني! هيچ کاري مگر يقين به رضايت امام داشته باشي.

وقتي که قمر بني هاشم خدمت برادر آمد، گفت برادر! صداي ناله عطش بچه ها مرا بيچاره کرده است اجازه مي دهي بروم و قدري آب بطلبم و براي اطفال بياورم؟

آقا اجازه داد. مشک را به دوش گرفت آمد مقابل لشگر ايستاد. صدا زد ايها الناس خبرتان بدهم که از اصحاب حسين(ع) کسي نمانده است. در خيمه ها غير از عده اي از زنها و بچه هاي بي کس نمانده است. صدا زد لشگر! به شما بگويم که اين زنها و بچه ها از عطش آتش گرفته اند.