آمدم بر سر ثناى على ----- اى دل و جان من فداى على 
مظهر كبرياى لاهوت است ----- چون كنم وصف كبرياى على ؟ 
نفس پيغمبر است و سر خدا ----- چه توان گفت در ثناى على 
قدر او برتر است از كونين ----- كى ثنايى بود سزاى على ؟! 
جز خدا قدر او نمى داند ----- به خداى من و خداى على 
در حق غير، كى فرود آمد؟ ----- ز آسمان نص انماى على ؟ 
از كجا شرح مى توانم كرد ----- آنچه حق گفت در وفاى على 
وه كه بيگانگان چها كردند ----- چون نبودند آشناى على 
آن جماعت كه حق او بردند ----- سعى كردند در جفاى على 
به خدا در جهان پس از احمد ----- نشود هيچ كس به جاى على 
بعد از آن باقيان اهل البيت ----- حجج حق و اوصياى على 
حسن مجتبى ، حسين شهيد ----- آن دو فرزند دلگشاى على 
سيد عابدين و باقر علم ----- صادق و كاظم و رضاى على 
تقى و هادى و زكى ، مهدى ----- دودمان بتول تاى على 
باد از ما درود بر ايشان ----- تا بود در جنان بقاى على 
هر دو عالم طفيل ايشان است ----- هر دو كون آمد از براى على 
روز محشر حساب جن و بشر ----- وا گذارد خدا براى على 
او قسيم بهشت و دوزخ ماست ----- اين خبر آمد از خداى على 
من كيم تا زنم از ايشان دم ؟ ----- يا كه باشم سخن سراى على 
گر بپرسند كيستى ؟ گويم ----- ذره اى محو در هواى على 
يا نيم هيچ جز محبت او ----- پاى تا سر همه ولاى على 
لايق بندگى نيم او را ----- جان پاكم به خاك پاى على 
ياالهى به روز حشرم ده ----- جاى در سايه لواى على 
مهر او را شفيع من گردان ----- بهره ور سازم از لقاى على 
حاليا ده به نقد توفيقم ----- تا شوم تابع هداى على 
كارهاى مرا چنان گردان ----- كه بود جمله در رضاى على 
يافتم ره به سوى درگه تو ----- از سخنهاى جانفزاى على 
ديده روشن شد از غبار رهش ----- راه ديدم به توتياى على 
با من آن كرد، كان سزاى وى است ----- نيستم من ولى سزاى على 
من ندانم چه سان كنم شكرش ؟ ----- هم تو از من بده جزاى على 
شكر آن كورهم نمود به تو ----- تو بيفزاى بر علاى على 
گنهم گر چه هست بى حد و حصر ----- ليك هستم ز اولياى على 
نامه ام گر تهى است از حسنات ----- دل پر دارم از ولاى على 
مهر او مى برد مرا به بهشت ----- مى روم سوى حق به پاى على 
همچو سايه كه مى رود پى مهر ----- مى رود فيض در قفاى على