مگر اینها درِ خیبر ندیدند - رکوع و برق انگشتر ندیدند

همین دستی که مظلومانه بستند - مگر در دست پیغمبر ندیدند

محمد! باز کن اکنون صدف را - بده خاتم! نشان دُرّ نجف را

بخوان از پر زدن دنبال هدهد - رها کن رهروان بی هدف را

خُمی داریم تاکش در غدیر است - بده ساقی، چه طعمش دلپذیر است!

نمی‌نوشد اگر مُنکِر از این جام – گمانم کاهِ غفلت خورده، سیر است

یکی از چارده دریا تو هستی – امام اولِ دل‌ها تو هستی

«ولی» غیر از تو آری هست، اما - «امیرالمومنین» تنها تو هستی

نگاهی داری ای ساقی! شرابی - دلی در سینه داری آفتابی

خدا از خاک خلقم کرده، آری - شدم از روز اول بوترابی

«درِ میخانه را گیرم که بستند» - و پهلوی کلیدش را شکستند

فراری‌‌ها چه فکری کرده بودند - که جای فاتح خیبر نشستند