السلام عليك يا سيدى يا ابا عبدالله لعن الله قاتليك و ظالميك

عوالمى هست در اين جهان هستى كه از عقول ما خارج است. اين عوالم، زياد هست. برزخ هم يكى از آنهاست. عوالم ديگرى هم داريم. عجيب و غريب. توجه فرموديد.

روايت داريم كه سر نازنين ابى عبدالله را بنا شد كه از كربلا به طرف كوفه و شام حمل بكنند و ببرند. امام زمان! خودتان مى دانيد كه من مصيبت مكشوف نمى خوانم، ولى مى خواهم هم توسلى كرده باشيم و هم يك مثالى براى عوالم ديگر، گفته باشم.

و الله من از گفتنش هم ناراحت مى شوم. من مى گويم شما گريه كنيد. گفت:

من از تحليل اين غم ناتوانم

كه تفسيرش زده آتش به جانم

تو را طاقت نباشد از شنيدن

شنيدن كى بود مانند ديدن

اصلاً آدم فكرش را مى كند ناراحت مى شود كه بشر به كجا مى رسد كه براى پول، به خاطر درهم و دينار، رفتند و امام حسين عليه السلام را كشتند.

ايها الناس! براى دريافت پول و جايزه، سر نازنينش را حمل كردند.

از حضرت زهرا خجالت مى كشيم صريح نمى توانيم حرف بزنيم. مى گويد: وقتى كه سر مقدس را مى برديم، در يكى از منازل زمين گذاشتيم و در صندوقى قرار داديم. من اين چيزها را خيلى كم مى گويم. خدا ان شاء الله دستمان را بگيرد.

آى جوانها! ضمن اين كه گريه مى كنيد، اشك مى ريزيد، اين را هم بدانيد: همان گونه كه ميدان پرواز بشر، بسيار وسيع است، ميدان قساوتش  هم بسيار وسيع است.

يعنى در قرآن مى فرمايد: و لا تكونوا كالذين نسوا الله فأنسيهم انفسهم. آخر شما ببينيد: سر نازنين عزيز پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم را در يك گوشه بگذارند، بنشينند براى گفتن و خنديدن.

مى گويد: يك وقت ديديم كه يك دستى ظاهر شد. آمد و با خون، به ديوار نوشت. اين ها را كه من عرض مى كنم، اهل تسنن هم نقل كرده اند، ديديم روى ديوار با خون نوشت:

أ ترجوا أمة قتلت حسينا

شفاعة جده يوم الحساب؟

مى گويد: قساوت، به حدى رسيد كه نفهميدند اين از عوالم خارق العاده است. به همديگر گفتند: دست را بگيريد! اما دست ناپديد شد. آمدند نشستند سر لهو و لعب، دوباره پيدا شد. سطر دوم را با خون نوشت:

فلا و الله ليس لهم شفيع

و هم يوم القيامة فى العذاب

باز هم آمدند آن دست را بگيرند، ناپديد شد. باز به لهو و لعب خودشان كه برگشتند، دست اينها را غافلگير كرد و باز برگشت. سومين سطر را به خون نوشت. جانم به قربانت اباعبدالله! نوشت:

و قد قتلوا الحسين بحكم جور

و خالف حكمهم حكم الكتاب