عبدالله بن مسلم بن عقیل

ديگر از شهداى اهل بيت عليهم السّلام‌عبد اللّه بن مسلم بن عقيل (رضوان الله تعالی علیه) است‌.

محمّد بن ابى طالب گفت: اول كسى كه از اهل بيت سيد الشهداء عليه السّلام به مبارزت بيرون آمد، عبداللّه بن مسلم بن عقيل است و رجز مى ‌خواند:

اليوم ألقى مسلماً و هو أبى                        

و فتية بادوا على دين النبىّ

ليسوا بقوم عرفوا بالكذب

لكن خيار و كرام النّسب

‌پس كارزار كرد تا نود و هشت تن را در سه حمله بكشت. و عمرو بن صبيح صيداوى‌ و اسد بن مالك در شهيد كردن او شريك شدند.

و ابو الفرج گويد: مادرش رقيه دختر على بن ابى طالب است.

شيخ مفيد و طبرى گفتند: مردى از همراهان عمر سعد كه او را عمرو بن صبيح مى‌ گفتند بر عبد اللّه بن مسلم تيرى افكند و عبداللّه دست بر پيشانى نهاد كه سپر تير شود، پس تير دست اورا سوراخ كرد و بر پيشانى بدوخت چنان كه نتوانست آن را جدا كند. پس مردى ديگر با نيزه‌ آهنگ او كرد و سنان در دل او فرو برد و او را شهيد كرد -قدّس اللّه روحه-.

ابن اثير گويد: مختار سوى زيد بن رقاد حبانى فرستاد و اين زيد گفته بود من بر جوانى‌تيرى افكندم كه دست بر پيشانى نهاده بود و اين جوان عبد اللّه فرزند مسلم بن عقيل بود و چون من تير بر او افكندم گفت: بار خدايا اينان ما را اندك يافتند و خوار كردند آنان را بكش‌ چنان كه ما را بكشتند، آنگاه تيرى ديگر سوى آن جوان افكندم و زيد مى‌ گفت: نزديك او رفتم ‌وى را يافتم در گذشته پس آن تير كه بر شكم او زده بودم بيرون آوردم و آن تير ديگر رابجنبانيدم تا از پيشانى او بيرون آورم امّا پيكان آن در پيشانى بماند و چون اصحاب مختار آمدند تا او را دستگير كنند تيغ به دست بيرون آمد ابن كامل گفت: او را با شمشير و نيزه مزنيد و ليكن تير و سنگ بر او افكنيد چنان كردند از پاى در آمد و زنده بود گرفتند و همچنان زنده ‌سوختندش.