بسم الله الرحمن الرحیم

شیعه در لغت بر دو معنا اطلاق می‌شود، یكی توافق و هماهنگی دو یا چند نفر بر مطلبی، و دیگری، پیروی كردن فردی یا گروهی، از فرد یا گروهی دیگر[1]. و در اصطلاح به آن عده از مسلمانان گفته می‌شود كه به خلافت و امامت بلافصل علی(علیه السلام) معتقدند، و بر این عقیده‌اند كه امام و جانشین پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از طریق نصّ شرعی تعیین می‌شود؛ و امامت حضرت علی(علیه السلام) و دیگر امامان شیعه نیز از طریق نص شرعی ثابت شده است[2].

از جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است: ما نزد رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلّم) بودیم که علی بن ابی طالب(علیه السلام) وارد شد، در این هنگام حضرت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: «قسم به کسی کـه جـان من در قبضه قدرت اوست این مرد (اشاره به حضرت علی) و شیعهٔ او روز قیـامت رستـگارانند» آنگاه بود که آیه خیرالبریه نازل شد[3].

حدیث فوق نشان می دهد که در زمان حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) لفظ شیعه به دوستداران امیر المومنین(علیه السلام) که همان عمار یاسر و مقداد و سلمان و ابوذر بود، از سوی شخص پیامبر اطلاق می شد؛ امری که برای بعضی ها مشتبه شده است و خیال کرده اند لقب "شیعه" را شخصی غیر از نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله وسلّم) به پیروان مولی علی(علیه السلام) داده است.

البته بعد از وفات نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله وسلّم) و اجتهاد اکثریت مردم در مقابل تنصیص پیامبر اکرم بر خلافت امیر المومنین علی(علیه السلام)، حضرت و عده ای از دوستداران ایشان، در مقابل انحراف پیش آمده، تذکر دادند، مخالفت خود را نشان دادند؛ ولی بخاطر خطر دشمنان خارجی و داخلی، و احتمال ضربه به اساس اسلام، صبر و مدارا را پیش گرفتند.

خداوند متعال نیز در قرآن کریم در مورد ولایت مولی علی(علیه السلام)  می فرماید: «جز اين نيست كه ولى شما خداست و رسول او و آنان كه ايمان آورده‏اند، همان ايمان آورندگانى كه اقامه نماز و اداى زكات مى‏كنند در حالى كه در ركوع نمازند»[4]. و همه می دانیم که کسی که در نماز زکات پرداخت کرد کسی نبود جز امیر المومنین علی(علیه السلام) و اینکه این شریفه در مورد حضرت نازل شده است.

با وجود آیاتی چنین، آیا "شیعه" از دین خارج شده است؟ آیا شیعه کافر است؟(طبق آنچه گروه های تکفیری و وهابی متعصب می گویند)

برای جواب به این سوال بایستی از کسانی که کافر شدن را به شیعه نسبت می دهند باید پرسید که خروج از دین یعنی چه؟ اگر مخالفت با صریح قرآن و خواسته پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) خروج از دین هست(که هست)، آن کسانی که ولایت امیر المومنین(علیه السلام) را که با آیات بسیاری اثبات می شود چه حکمی دارند؟ آیا آنان با قرآن مخالفت نکردند؟ آیا آنان با مخالفت شان، از دین خارج نشدند؟ آیا با این اوصاف باز می گویند شیعیان کافرند؟

* سایت رهروان ولایت

پا نوشت ها:
[1] الشیعه القوم الذین تجتمعوا علی امر، و كل قوم اجتمعوا علی أمر فهم شیعه، و كل قوم أمرهم واحد یتبع بعضهم رأی بعض هم شیع. لسان العرب، كلمه‌ی شیع، المیزان، ج17، ص147.
[2] اوائل المقالات، ص35، الملل و النحل، ج1، ص146.
[3] مجمع البیان ج10 ص416
[4] (المائده - 55) «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاةَ وَ هُم راكِعُونَ»