از وراي قرون,

چون كوهي استوار از صبر,

بر اسبي راهوار از عزم مي‌آيد...

در دستان آسمانيش براي سركوبي نامردان شمشير مي‌خروشد,

و براي هدايت مردمان، قرآن مي‌درخشد؛

مي‌آيد چون شهابي درخشان در تيره‌ترين شب بشريت,

مي‌آيد...

چون قامت بلند راستي در جنگل هراس انگيز ناراستيها...

عمامه‌ي محمّد (صلي الله عليه و آله وسلّم) بر سر,

پيراهن محمد (صلي الله عليه و آله وسلّم) در بر,

پاي افزار محمد(صلي الله عليه و آله وسلّم) بر پا,

قرآن محمد (صلي الله عليه و آله وسلّم) در سينه,

و شمشير علي در دست؛

با مهر زهرا,

و صبر حسن,

و شجاعت حسين,

‌و عبادت سجاد,

و علم باقر,

و صدق صادق,

و بردباري كاظم,

و رضاي رضا

و جود جواد,

و هدايت هادي,

و هيبت عسكري (عليهم‌السلام)

مي‌آيد... .

سراپا نماد نبوت و ولايت است,

تمام پيامبران را در خويش دارد؛

چون آدم آدميتي نو را بنياد مي‌نهد,

‌چون نوح با كوله بار صدها سال درد و ستمكشي بر پشت, خدا را بر كافران مي‌خواند,

چون ابراهيم نداي توحيد در مي‌دهد و بتها را سرنگون مي‌كند,

چون موسي بر فرعونيان ستمگر مي‌شورد,

چون عيسي انسانيت مرده را زنده مي‌سازد,

و چونان محمّد (صلي الله عليه و آله وسلّم) صلاي فلاح عالميان برمي‌دارد... .

آيينه‌ي پرستش حق ازلي است آنگاه كه به نماز مي‌ايستد, طنين وحي پيامبران در گفتار او چون به موعظه مي‌نشيند؛ فريادش قرون را در مي‌نوردد و شمشير خشمش فرعونيان را براي ابد در هرم نابودي دفن مي‌كند.

قيامش كه همسنگ قيامت است، قيامت دنيا را برمي‌انگيزد, و ظهورش كه مظهر ديانت است دين را بر جهان حكمفرما مي‌سازد؛ دستانش كه شاخه‌هاي پر بار درخت امامت است زمين را به آسمان پيوند مي‌زند, و گفتارش كه قرين وحي خداست، فرشتگان را به همسايگي انسان مي‌خواند... .

چون بر‌مي‌خيزد، ضلالت به خاك مي‌افتد, و چون سر برمي‌دارد هدايت قيام مي‌كند؛ قيامش مسلخ تباهي‌ هاست, و نامش مرگ نامرديها؛ آغازش پايان جباران است, و دوامش استمرار صلاح درستكاران, غيبتش شب يلداي مشتاقان ستمديده‌ي اوست, و ظهورش صبح راستين محبان به جان رسيده‌ي او ...