او گاهي با اعتراضات برخي ياران مواجه مي شد اما بدون آنكه درشتي كند نظرشان را به آنچه خود تصميم گرفته بود جلب و موافق مي كرد.

از شنيدن مداحي و چاپلوسي بيزار بود, مي گفت:

«به چهره مداحان و چاپلوسان خاك بپاشيد.» (بحارالانوار ج,73 ص294)

محكم كاري را دوست داشت, مايل بود كاري كه انجام مي دهد متقن و محكم باشد. تا آنجا كه وقتي يار مخلصش سعدبن معاذ از دنيا رفت و او را در قبر نهادند, او با دست خويش سنگها و خشتهاي او را جابجا و محكم كرد و آنگاه گفت:

«من مي دانم كه طولي نمي كشد همه اينها خراب مي شود, اما خداوند دوست مي دارد كه هر گاه بنده اي كاري انجام مي دهد، آن را محكم ومتقن انجام دهد.» (بحارالانوارج,22 ص107)