نظم و انضباط بركارهايش حكمفرما بود. اوقات خويش را تقسيم مي كرد و به اين عمل توصيه مي نمود. اصحابش تحت تأثير نفوذ او دقيقاً انضباط را رعايت مي كردند. برخي تصميمات را لازم مي شمرد آشكار نكند و نمي كرد مبادا كه دشمن از آن آگاه گردد. يارانش تصميماتش را بدون چون و چرا به كار مي بستند. مثلاً فرمان مي داد كه آماده باشيد فردا حركت كنيم, همه به طرفي كه او فرمان مي داد همراهش روانه مي شدند بدون آنكه از مقصد نهايي آگاه باشند, در لحظات آخر آگاه مي شدند. گاه به عده اي دستور مي داد كه به طرفي حركت كنند و نامه اي به فرمانده آنها ميداد و مي گفت: بعد از چند روز كه به فلان نقطه رسيدي نامه را باز كن و دستور را اجرا كن. آنها چنين مي كردند و پيش از رسيدن به آن نقطه نمي دانستند مقصد نهايي كجاست و براي چه مأموريتي مي روند. و بدين ترتيب دشمن و جاسوسهاي دشمن را بي خبر مي گذاشت و احياناً آنها را غافلگير مي كرد.