آیت الله «مهدی هادوی‎تهرانی» در پی بی‎احترامی به ساحت صحابی بزرگ حضرت رسول اعظم(ص) و امیرالمومنین علی(ع) با صدور بیانیه‎ای اظهار داشت:

حجر بن عدی به جرم حمایت از آل پیامبر(ع) اولین مسلمانی بود که دست بسته در «مرج عذراء» کشته شد و امروز بار دیگر به دست پیروان همان قوم شرور مورد بی‌احترامی قرار گرفت.

عضو شورای مجمع جهانی اهل‎بیت(ع) در ادامه این بیانیه‎ افزود: این اقدام شنیع مقدمه‎ای برای جنایت‎های جدید و برافروختن شعله‌های دشمنی در امت اسلامی است.

متن کامل این پیام به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون

بار دیگر حبّ محمد و آل محمد علیهم السلام مورد بغض کسانی قرار گرفت که آیه مودت[1] را نشنیدند و ندانستند که اجری که رسول اعظم صلی الله علیه و آله و سلم به امر الهی مطالبه کرد، به نفع ما و برای ما است[2] و نفهمیدند که این اجر برای کسانی است که در جستجوی راهی به سوی حق تعالی هستند [3].

حجر بن عدی صحابه‌ی بزرگ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم[4] به جرم حمایت از آل پیامبر علیهم السلام، اولین مسلمانی بود که دست بسته در «مرج عذراء» ـ جایی که وی آنجا را فتح کرده بود ـ کشته شد[5] و امروز بار دیگر به دست پیروان همان قوم شرور مورد بی‌احترامی قرار می‌گیرد و قبر مطهرش نبش می‎شود تا پیکر مقدسش، پس از چهارده قرن، شاهد صدقی بر حقانیت مسیر محمد و آل محمد علیهم السلام باشد.

چگونه علمای اسلام می‎توانند در برابر این بی‎حرمتی آشکار به یک صحابه‌ی بزرگ سکوت کنند و خود را در حامی سنت نبوی بشمارند؟!

آیا این اقدام شنیع مقدمه‎ای برای جنایت‎های جدید نیست؟! آیا برافروختن شعله‌های دشمنی در امت اسلامی جز به نفع دشمنان اسلام است؟!

آیا دفاع از ساحت مقدس محمد و آل محمد علیهم السلام وظیفه‌ی همه‌ی مسلمانان نیست؟!

اینجانب ضمن تسلیت این جنایت هولناک به محضر مقدس امام زمان عجل الله فرجه الشریف، مقام معظم رهبری دام ظله، مراجع عظام تقلید مدّ ظلهم العالی و تمام مسلمانان جهان، امیدوارم اقدام به موقع و آگاهانه‌ی تمام عالمان مسلمان مانع تکرار چنین فجایعی گردد.

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

مهدی هادوی تهرانی

............................................................

1. قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى‏ (شوری، 23)

2. قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ (سبأ، 47)

3. قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبيلاً (فرقان، 57)

4. ابن سعد، ج6، ص217، ابن قتیبه، ص 334؛ ابن اثیر، ج1، ص 461

5. مسعودی، ج3، ص188.