مى‏ دانيم كه انديشه‌ی جاودانگى به قدمت ‏حيات بشر است، نخستين وسوسه‌ی شيطان نيز از همين روزنه و بدين‏شكل صورت مى‏پذيرد كه ابتدا شيطان با سوگند خود را خيرخواه آدم و حوا مى‏نماياند (1) و سپس سبب نهى پروردگار را از نزديك شدن به شجره‌ی خلد، فرشته شدن يا جاودانگى آن دو القا مى‏كند (2) چون آن دو مبتلا به ترك مندوب شدند توبه كردند و نداى «ربنا ظلمنا» از جان برآوردند تا رحمت ‏حق در كسوت «كلمات‏» (3) و تماثيل نور متجلى شد، در اين باب صاحب تفسير عظيم روض‏الجنان چنين آورده است: «چون خداى تعالى آدم را بيافريد و حيات در او آفريد... بر ساق عرش اشباحى و تماثيلى از نور ديد كه بر بالاى سر هر يك نوشته بود: محمد و على و فاطمه و الحسن و الحسين، آدم گفت: بار خدايا پيش از من بر صورت من خلقى آفريدى؟ گفت: نه، گفت: اينان كه‏ اند؟ گفت: فرزندان توأند (ولولاهم لما خلقتك) و اگر نه ايشانندى تو را خود نيافريدى، گفت: بار خدايا گرامى بندگانند بر تو، گفت: اى آدم اين نامها ياد گير تا در وقت درماندگى مرا به اين نامها بخوانى تا فريادت رسم، آدم اين نامها ياد گرفت، چون اين ترك مندوب كرد و خواست تا از آن توبه كند، گفت: بار خدايا به حق محمدصلى الله عليه وآله و على‏ عليه‏السلام و فاطمه‏ عليهاالسلام والحسن‏ عليه ‏السلام والحسين ‏عليه ‏السلام به حق اين بزرگان كه توبه من قبول كنى، خداى تعالى توبه آدم قبول كرد فهذه هى الكلمات‏»، (4)

علماى اهل سنت همانند علماى شيعه به دوستى اهل‏بيت مباهات كرده و در اين خصوص به روايات متعدد استناد كرده‏‌اند، زمخشرى در تفسير كشاف ذيل آيه ‏اى كه مودت ذوى‏ القربى را اجر رسالت‏ شمرده، (شورى /23) حديث مفصلى از پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله نقل مى‏ كند كه مطلع آن چنين است: «من مات على حبّ آل محمد مات شهيدا»، (5) از پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله نيز سؤال شد محبت چه كسانى به موجب آيه «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى‏» (شورى /23) بر ما واجب شده؟ حضرت بيان فرمودند: على‏ عليه ‏السلام و فاطمه ‏عليهاالسلام و ابناهما»، (6)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پى‏نوشت‏:

1 - سوره اعراف/21،

2 - سوره اعراف /20،

3 - سوره بقره /37،

4 - الخزاعى النيشابورى، حسين بن على بن محمد بن احمد، روض‏الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن به تصحيح محمد جعفر ياحقى، محمد مهدى ناصح، بيست جلد، بنياد پژوهشهاى اسلامى، مشهد، 1371، ج‏1، ص‏228،

5 - جارالله محمود بن عمر الزمخشرى، الكشاف، بيروت، دارالكتاب العربى، ربيع‏الاول، 1366، ج‏6، ص‏220،

6 - ابوالفضل رشيدالدين ميبدى، كشف‏الاسرار و عدة‏الابرار، به اهتمام على‏اصغر حكمت، ده جلد، دانشگاه تهران، 1331-1339، ج‏9، ص‏23،