در را که با شتاب لگد وا نمی کنند

در را که با شتاب لگد وا نمی کنند

دیوار را که صفحه گلها نمی کنند

 

گلبرگ یاس را که با آتش نمی کشند

سیلی نصیب صورت حوراء نمی کنند

 

آتش به درب خانه ی رهبر نمی زنند

توهین به بیت و سرور مولا نمی کنند

 

با کودکان خانه که مشکل نداشتند

رحمی چرا به گریه ی آنها نمی کنند

 

مردم به جای بیعت و همیاری امام

غربت نصیب رهبر تنها نمی کنند

 

در پیش چشم غیرت مردانه ی کسی

حمله به دست و بازوی زنها نمی کنند

 

زن را به قصد کشت به کوچه نمی زنند

جمعی اگر زدند تماشا نمی کنند

 

کاری اگر به دست تماشاگران نبود

دیگر گره ز کار عدو وا نمی کنند

 

حتی اگر سفارش پیغمبری نبود

اینگونه با ولای علی تا نمی کنند

 

دردا که درد دین به دل اهل خدعه نیست

حیله گران ز توطئه پروا نمی کنند

سروده ی محمود ژولیده

افزودن دیدگاه جدید