هنگامی كه وضع حمل فاطمه (علیها السلام) نزدیك شد، خدیجه كسی را به نزد زنان قریش فرستاد و از آنها خواست تا به خانه‌ی او آیند و هنگام ولادت فاطمه (علیها السلام)، او را یاری دهند.

زنان برای خدیجه پیغام دادند كه تو به سخن ما گوش نكردی و با یتیم ابوطالب - كه مالی نداشت - ازدواج كردی، ما نیز به كمك تو نخواهیم آمد.

خدیجه از این پیغام غمگین شد و در حال غم و اندوه بسر می‌برد كه ناگاه چهار زن گندمگون بلندقامت - همچون زنان بنی‌هاشم - را مشاهده كرد كه وارد خانه شدند. خدیجه از دیدن ایشان نگران شد. یكی از آن چهار زن به سخن آمد و گفت:

«ای خدیجه! نترس و محزون مباش كه پروردگار تو ما را فرستاده و ما خواهران تو هستیم. من ساره هستم، این یكی آسیه دختر مزاحم (همسر فرعون) است كه همدم تو در بهشت خواهد بود، و آن دیگر مریم دختر عمران و چهارمی كلثوم خواهر موسی بن عمران است. خدای تعالی ما را فرستاد تا در وضع حمل تو را كمك دهیم.»آن گاه كمك كردند تا فاطمه (علیها السلام) به دنیا آمد. [1]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی‌نوشت:

[1] . بحار الانوار، ج 43، ص 3، ر. ك:ذخائر العقبی، ص 44، ینابیع الموده، ص 199، وسیله المآل، ص 77 نزهه المجالس، ج 2، ص 227، احقاق الحق، ج 10، ص 13.