شیخ صدوق در امالی به سند خود از مفضل بن عمر روایت می‌كند كه امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«هنگامی كه خدیجه با رسول خدا ازدواج كرد، زنان مكه از وی كناره‌گیری كرده و رفت و آمد خود را با او قطع نمودند. خدیجه از این جهت غمگین گردید، تا اینكه به فاطمه (علیها السلام) حامله شد. این نوزاد در رحم با خدیجه سخن می‌گفت و خدیجه را دلداری می‌داد و خدیجه این مطلب را از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) پنهان می‌داشت، تا اینكه روزی حضرت وارد خانه شد و شنید كه خدیجه با كسی سخن می‌گوید. پرسید: خدیجه با كه سخن می‌گفتی؟ خدیجه پاسخ داد: جنینی كه در شكم دارم با من سخن می‌گوید و همدم من است.

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ای خدیجه! جبرئیل به من خبر می‌دهد كه جنین در شكم تو دختر است و خدای تعالی نسل مرا از وی قرار می‌دهد و ائمه‌ی دین و پیشوایانی كه خداوند پس از انقضای وحی، جانشینان خود در زمین قرار خواهد داد، از نسل او هستند.»[1]

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی‌نوشت:

[1] . بحار الانوار، ج 43، ص 2. روایت سخن گفتن فاطمه (علیها السلام) با مادرش را برخی از علمای اهل سنت نیز نقل كرده‌اند.

برای آگاهی بیشتر ر. ك: عبد الرحمان صفوری شافعی در«نزهه المجالس»، ج 2، ص 227»، قندوزی حنفی در«ینابیع الموده»، ص 198، حسن بن مولوی در «تجهیز الجیش»، ص 99 (مخطوط) ، شعیب ابو مدین بن سعد مصری در«روض الفائق) ، ص 214. برای توضیح بیشتر در زمینه روایاتی كه علمای عامه نقل كرده‌اند، ر. ك: به احقاق الحق، ج 10، ص 12.