زهرا بهانه ایست که عالم بناشود             

اوآمده که مادرآئینه هاشود

 

اوآفریده گشت که یک چند مدتی                 

نورخدابروی زمین جابه جاشود

 

او از خدا رسید به پیغمبرخدا                      

تاقفل پلکهای شده بسته واشود

 

اوآفریده شدکه دراین روزهای سخت           

زهراشود علی شود ومصطفی شود

 

اومادرتمامی دلهای حیدریست                  

باید که کفو فاطمه شیرخدا شود

 

هرکس مگرکه مادرمعصوم میشود             

اوآمده که مادرکرببلا شود

 

زهرااگرنبود چگونه به عالمی؟                

صدهاروایت ازمی کوثرعطا شود

 

بی اذن فاطمه کسی اصلاً اجازه داشت؟     

برروی خاک و اوج فلک پیشوا شود

 

ای خوش بحال آنکه درآن لحظه حساب      

باانتخاب مادری اوسوا شود

 

مادرسلام روزظهورت مبارک است         

لعنت برآنکه منکر صدق شماشود

 

ماراگدای خانه لطفت حساب کن             

مارابرای نوکریت انتخاب کن

 

مادرتویی که قدرشما بی نهایت است        

هرجمله توشامل صداروایت است

 

درهرکجا که نام شما ذکرمی شود               

تفسیر پایداری و صبر و صلابت است

 

جبریل با هزار ملک ریزه خوار توست       

سوگندخورده هرشبه اینجا ضیافت است

 

هرکس مقام نوکریت را فروخته             

جان حسین و جان حسن بی لیاقت است

 

تاریخ ثبت کرده که این جان نثاری ات     

بهرعلی نمونه اصل ولایت است

 

سلمان زخاک خانه تورزق می گرفت        

این است روز و شب همه کارش ارادت است

 

شاگرد برترین تو والله زینب است         

تندیس عفت است خداوند عصمت است

 ازگردچادرت همه عالم درست شد          

صدهاهزاربیرقُ پرچم درست شد

 خورشید سبز نیمه شبِ انتظار،تو              

شیرینی همیشه فصل بهار،تو

 

ابری ترین هوای توسجاده های شب       

هروزتا به شب نفس روزه دار،تو

 

ماهرچه هست ازتو و لطفت گرفته ایم        

تاروزحشر پیش خدا اعتبار،تو

 

ما با علی امام توهم رأی می شویم          

هردم برای شیر خدا ذوالفقار تو

 

آن روزکه تمامی مردم پیاده اند             

برروی ناقه های بهشتی سوار،تو

 

آنجابرای اینکه شفاعت شویم ما           

حتما دودست ساقی خود را بیار،تو

 

محشربه نام پاک تو محشور می شویم      

بی اذن تو زدرب جنان دور می شویم

 

توآمدی که درشب دلها قمرشوی         

درسینه شکسته دوران گُهرشوی

 

تو آمدی که قامت دین رابه پا کنی          

برشاخه های نخل ولا برگ و برشوی

 

توآمدی که سوره کوثربیاوری          

تو آمدی برای علی بال و پرشوی

 

توآمدی که مادری ات رانشان دهی     

توآمدی که مادر کل بشرشوی

 

معنای اصل ام ابیهافقط تویی            

توآمدی که باعث فخرپدرشوی

 

توآمدی که در دل دریای شعله ها       

مثل کتاب سوخته ای شعله ور شوی

 

توآمدی که برلب سادات روز و شب      

شعربلند مادرم میخ درشوی

 

توآمدی که باطن شهری عیان شود     

توآمدی که شاهد مرگ پسرشوی

 

من که برای مدح توچیزی نداشتم       

تنها قلم به صفحه قلبم گذاشتم

سروده ی مهدی نظری