در يکی از برنامه‌های تلويزيونى از شبکه‌اى معروف در مصر، يکى از مبلغان «فرقه‌ی ضالّه‌ی وهابیت»، مراسمى را برگزار کرد که معرّف نوعى ازدواج ابداعی به دست این فرقه‌ی منحرف شده از اسلام بود.

اين مبلّغ که به زعم خود در واقع اولين ازدواج «کنيز -  ارباب» را در عصر حاضر در مصر برگزار کرده است، مى‌گويد: نبايد کارها را بر خود سخت کنيم و آنچه را اسلام مجاز شمرده و در صدر اسلام وجود داشته است، بر خود حرام و ممنوع کنيم و زنى که در اين سبک و سياق ازدواج مى‌کند، ديگر لزومى ندارد که سر را بپوشاند، يا دامنى بلند داشته باشد!

در شکل ابداعی ازدواج توسط مبلغ وهابی که در مصر سعی ترویج آن را دارد، زن در آن به جاى اصطلاح رايج "زوّجتک نفسى على کتاب الله" (خودم را بر مبناى کتاب خدا به ازدواج تو درآوردم) به مرد مى گويد: "ملّکتک نفسى على کتاب الله" (خودم را بر مبناى کتاب خدا به مالکيت تو در آوردم.

اين مراسم عقد طبق فتوای مبلّغ وهابی هيچ شاهد و سندى لازم و ندارد و در آن بر عدم نياز «کنيز» به حرمت و حجاب خاص نظیر ساير زنان مسلمان تأکید می‌شود.

مبلغ وهابی در ادامه‌ی انحرافات خود می‌افزاید: «اسلام به کنیز به عنوان ملک مرد حق مى‌دهد که به دستور صاحبش موهاى خود را نپوشاند و لباسی تا بالای زانو بپوشد و آستين کوتاه داشته باشد!

وی در جایی دیگر عنوان می‌کند: «نسبت بالايى از دختران مسلمان قادر به رعايت حجاب اسلامى نيستند و اصلاً به آن اعتقاد ندارند، لذا اين انديشه به ذهنم خطور کرد که وقتى خداوند به زن اجازه داده کنيز باشد و موهاى خود را لخت کرده، حجاب متداول را رعايت نکند، چرا ما مانع شويم!»

گفتنی است صدور چنین فتاوی خارج از عرف اسلام در سخنان وهابیون تازگی ندارد و هر از چند گاهی برخی از مبلغین و علمای این فرقه‌ی ضاله که به غلط از آن به عنوان انشعابات اسلام یاد می‌شود، فتواهایی را با چنین مضامینی صادر می‌کنند.

پیش از این فتوایی در رابطه با ازدواج از سوی مفتی‌های عربستان مطرح شده بود که تعجب جهان اسلام را برانگیخت، ازدواج تابستانی عنوان حکمی بود که علمای وهابی برای عشرت‌طلبی و خوشگذرانی خود، آن‌را وارد احکام اسلامی کرده بودند.

ازدواج تابستانی به ازدواجی گفته می‌شود که در تابستان انجام می‌شود؛ اما زمان طلاق آن مشخص نیست، امری که در میان افراد پولدار و تجاری که بسیار سفر می‌کنند، رواج دارد.

در این نوع ازدواج‌ها، افراد سعودی و کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس با حضور در یک کشور تفریحی، دختر مورد نظر خود را به مدت سه ماه که در آن کشور اقامت دارند، به عقد خود درآورده و پس از آن وی را رها کرده و به کشور خود باز می‌گردند.