رحمت امام حسین«سلام‌الله‌عليه» و برکات عزاداري و توسّل نيز از ملّتی که مرتکب گناهان اجتماعي شده و امر به معروف و نهی از منکر را ترک کنند، قطع می­شود. جامعه‌اي که افراد آن به نماز اهمیّت ندهند و به همدیگر رسیدگی نکنند، وفاي به عهد و ساير فضايل حسنۀ اخلاقي را فراموش کرده باشند و به رذايل ناپسند اخلاقي رو آورده باشند، آن جامعه نمی‌تواند از آثار توسّل و از رحمت اباعبدالله الحسین«سلام‌الله‌عليه» بهره‌مند گردد.
به گزارش  شفقنا، توسل به اهل‌بيت«سلام‌الله‌عليهم»، يکي از موانع سقوط و نيز يکي از عوامل رستگاري انسان به شمار مي‌رود و عاقبت آدمي را ختم به خير مي‌کند. همچنين توسّل، آثار و برکات فراوان ديگري نيز دارد که شرح آن در اين مجال نمي‌گنجد.

سؤالي که در اين زمينه به ذهن انسان خطور مي‌کند، اين است که چرا با وجود برکات فراوان توسّل، آثار ارزشمند آن، در زمان حاضر کمتر از گذشته مشاهده مي‌شود؟ در زمان‌های قبل، مجالس عزاداري، بسياري از دردهای بی‌درمان را شفا می‌داد. مردم به طور جدّي به اهل بیت«سلام‌الله‌عليهم»، متوسّل مي‌شدند و نتیجۀ جدی هم می­­گرفتند که نمونه‌هاي عيني آن فراوان است.

امّا متأسّفانه در زمان حاضر، آثار توسّل کمتر مشهود است. البته آثار اصلي و اساسي توسّل، همچنان وجود دارد و موجب حفظ مردم از بلاهاي گوناگون مي‌شود. ولي بايد ببينيم چرا اثرگذاري مجالس عزاداري، مثل سابق نيست؟ چرا با وجود اين‌گونه توسّلات، مردم گرفتارند و دردهاي ناعلاج، شيوع فراواني دارد؟

طبق تصريح قرآن کريم، گناه اجتماعی، مانع بزرگي براي نزول رحمت پروردگار متعال به شمار مي‌رود. بر اين اساس، ملّت گناه‌کار، لياقت برخورداري از برکات ناشي از توسّل را ندارند و به ناچار بايد عذابي که در اثر رواج گناه فراهم کرده‌اند، بچشند.  «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»

مفاسد اجتماعي در اثر رواج گناه و کردار ناشايست در جامعه ظهور مي‌يابد و موجب پديد آمدن دلهره، اضطراب خاطر و نگرانی در بين مردم مي‌شود. شيوع فساد و ترويج فحشاء، گرفتاري و عذاب دنيا و آخرت را به همراه خواهد داشت و عواملي همچون توسّل نيز با کارآيي شگفت‌انگيزي که دارد، مانع آن عذاب دردناک نخواهد شد.

«إِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ‏ الْفاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ»

بی‌بند و باری، بي‌حيايي، بي‌عفّتي و بي‌غيرتي در کوچه و بازار مسلمين، نفوذ غنا، موسيقي و فيلم‌هاي مبتذل در خانه‌ها، رواج ربا، رشوه و حيله‌گري در امور اقتصادي و فراموش شدن فضايلي همچون صداقت و امانت‌داري، تأثیر به سزاي توسّل را محو مي‌نمايد. در روایات آمده است که ملائکه در خانه‌اي که آلات موسيقي يا شراب يا آلات قمار در آن وجود داشته باشد، وارد نمي‌شوند، دعاي اهل آن خانه مستجاب نمي‌گردد و آن خانه و اهل آن برکت ندارند. وقتی موسیقی و غنا و بالاخره زد و بند شهوت، از طريق ماهواره يا تلویزیون و نظاير آن خانه يا جامعه‌اي را فرا بگيرد، هنگامي که ربا، با چنگ زدن به حيله‌هاي شرعي، جايز شمرده شود و درآمد افراد بر ربا دادن يا رباگرفتن استوار باشد، اختلاف در جامعه فراگير مي شود، برکت از اموال مردم مي‌رود، دعاي افراد مستجاب نشده و توسّل نيز تأثير به سزا نخواهد داشت. مردم در چنين وضعيتي پول و درآمد دارند، اما پول آنان برکت ندارد و صرف گناه و تجمّل‌گرايي می­شود و پروردگار عالم آن جامعه را غضب می­کند.

در واقع، رحمت امام حسین«سلام‌الله‌عليه» و برکات عزاداري و توسّل نيز از ملّتی که مرتکب گناهان اجتماعي شده و امر به معروف و نهی از منکر را ترک کنند، قطع می­شود. جامعه‌اي که افراد آن به نماز اهمیّت ندهند و به همدیگر رسیدگی نکنند، دروغ، ريا و تظاهر در بين آنان رايج باشد، ايثار، گذشت، صداقت، امانت‌داري، وفاي به عهد و ساير فضايل حسنۀ اخلاقي را فراموش کرده باشند و به رذايل ناپسند اخلاقي رو آورده باشند، آن جامعه نمی‌تواند از آثار توسّل و از رحمت اباعبدالله الحسین«سلام‌الله‌عليه» بهره‌مند گردد. در واقع چنين ملّتي يک سدّ محکم در برابر نزول رحمت الهي ساخته‌اند و اجازه نمي‌دهند برکات ناشي از توسّل، از آن سد عبور کند.

برگرفته از سلسله دروس اخلاق حضرت آیت الله مظاهری
AddThis