احادیث زیر از کتب معتبر حدیثی و روایی انتخاب شده است.
عَنِ الْحُسْینِ بْنِ بَشّارِ الواسِطى قالَ: کَتَبْتُ إلى أبى جَعْفرِ الثّانى علیه‏السلام أسْأَلُهُ عَنِ النِّکاحِ، فَکَتَبَ علیه‏السلام: مَنْ خَطِبَ إلیْکُمْ فَرَضیتُمْ دینَهُ وَامانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، إلاّ تَفْعَلُوهُ تَکُنْ فِتْنَةً فى الْأرْضِ وَ فَسادٍ کَبیرٍ؛
حسین بن بشار گوید، به امام جواد(علیه‏السلام) نامه‏اى نوشتم تا در مورد ازدواج از ایشان سؤال کنم، حضرت در جوابم نگاشتند: اگر خواستگارى برایتان آمد که از دیانت و امانت او راضى هستید، به او زن بدهید. و اگر او را ردّ کنید (و این دو شرط را در نظر نداشته باشید) سبب فتنه و فساد بزرگى خواهد شد.

_______________________________
مَوْتُ الانسانِ بِالذُّنُوبِ أکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالْأجَلِ وَحَیاتُهُ بِالْبِّرِ أکْثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمْرِ؛
گناه بیش از اندازه مرگ انسان را نزدیک می کند و نیکوکاری طول عمر انسان را در زندگى افزایش می دهد.

(برخى از گناهان سبب کوتاهى عمر و برخى از کارهاى نیک سبب طول‏عمر انسان مى‏شود).
_______________________________

مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبیحا کانَ شَریکا فیهِ؛
هر کس کار زشتى را نیکو بداند، او هم در آن کار شریک است.
_______________________________

کَفى بِالْمَرْءِ خِیانَةٌ أنَ یَکُونَ أمینا لِلْخَوَنَةِ؛
در خائن بودن شخص همین بس که امین خیانتکاران باشد.(کسى که امین خیانتکاران باشد، خود خائن است)
_______________________________

مَنْ زارَ قَبْرَ اَخیهِ الْمُؤْمِنَ فَجَلَسَ عَنْ قَبْرِهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَوَضَعَ یَدَهُ عَلىَ الْقَبْرِ وَقَرَأَ «اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَیْلَةِ الْقَدرِ» سَبْعَ مَرّاتٍ أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الْأکْبَرِ؛
هر کس به زیارت قبر برادر مؤمن خود برود و کنار قبر رو به قبله بنشیند و دست خود را بر قبر بگذارد و سوره «قدر» را هفت مرتبه بخواند، از عذاب بزرگ در امان خواهد بود.
_______________________________

ألعِفافُ زینَةُ الْفَقْرِ وَالشُّکْرُ زینَةُ الْغِنى وَالصَّبْرُ زینَةُ البَلاءِ وَالتَّواضُعُ زینَةُ الْحَسَبِ وَالفَصاحَةُ زینَةُ الْکَلامِ وَالْحِفظُ زینَةُ الرِّوایَةِ وَخَفْضُ الْجِناحِ زینَةُ الْعِلْمِ وَحُسْنُ الْأدَبِ زینَةُ العَقْلِ وَبَسْطُ الْوَجْهِ زینَةُ الکَرَمِ وَتَرکُ الْمَنِّ زینَةُ الْمَعْرُوفِ وَالخُشُوعِ زینَةُ الصَلّوةِ وَالتَّنَفُّلُ زینَةُ القَناعَةِ وَتَرْکُ ما یُعنى زینَةُ الْوَرَعِ؛
زینت فقر، پاکدامنى است. زینت غنى، (بى‏نیازى) شکر است. زینت بلا و سختى، صبر است. زینت سخن، فصاحت است. زینت روایت، حفظ (از برداشتن) است. زینت علم، تواضع است. زینت عقل، ادب است. زینت بزرگوار، خوشرویى است. زینت نیکوکارى، منّت نگذاشتن است. زینت نماز، خشوع (توجه قلبى) است. زینت قناعت ،انفاق بیش از وظیفه است .زینت ورع، ترک خواسته‏هاست.
_______________________________

قَد عاداکَ مَنْ سَتَرَ عَنْکَ الرُّشْدَ اتّباعا لِما تَهْواهُ؛
کسى که به دلخواه تو راه هاى رشد و ترقّى را از تو پنهان مى‏کند، با تو دشمنى کرده است. (فردی اگر با تو دوست باشد راههاى خیر و صلاح را به تو نشان خواهد داد).
_______________________________

لَوْ سَکَتَ الْجاهِلُ مَا اخْتَلَفَ النّاسُ؛
اگر نادان سخن نگوید. مردم اختلاف نمى‏کنند (سخنان ناآگانه سبب بسیارى از اختلافات است)
_______________________________

إظْهارُ الشَّیْى‏ءِ قَبْلَ اَنْ یُستَحْکَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ؛
آشکار کردن هرچیزى پیش از استحکام یافتن، سبب خرابى آن خواهد بود.
_______________________________

مَنْ شَهِدَ أمْرا فَکَرِهَهُ کانَ کَمَنْ غابَ عَنْهُ ومَنْ غابَ عَنْ اَمرٍ فَرَضِیَهُ کانَ کَمَنْ شَهِدَهُ؛
هرکس در کارى شرکت داشته باشد ولى از آن کار ناراضى باشد مثل کسى است که در آن کار دست ندارد، و آن که غایب باشد و راضى، مانند کسى که در آن کار شریک است.
_______________________________

مَنْ أمِلَ فاجِرا کانَ اَدْنى عُقُوبَتِهِ الْحِرْمانُ؛
هر کس به انسان بدکارى امید داشته باشد، کمترین عقوبت او محرومیت و نرسیدن به آرزوى خود است.
_______________________________

وَ قالَ لِأبی جَعْفرِالْجَوادُ علیه‏السلام رَجُلٌ: أوصِنی، قالَ علیه‏السلام: وَتَقْبَلُ؟ قالَ: نَعَمْ. قالَ: تَوَسَّدِ الصَّبْرَ وَاعْتَنِقِ الْفَقْرَ وَارْفَضِ الشَّهَواتِ وَخالِفِ الهَوى وَاعْلَمْ أنَّکَ لَنْ تَخْلُو مِنْ عَیْنِ‏اللّه‏ِ فَانْظُرْ کَیْفَ تَکُونَ؛
مردى از امام جواد(علیه‏السلام) درخواست نصیحت کرد. حضرت فرمودند: مى‏پذیرى؟ گفت: آرى. حضرت فرمودند:
صبر را بالش خودساز، بی نیازی روح را در آغوش بگیر، لذتها را رها کن، با هوس مخالفت کن ، و بدان که هرگز از دید خداوند بیرون نیستى، پس آنگاه ببین در چه حالتى هستى.
_______________________________

ثَلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّه‏ تَعالى: کِثْـرَةُ الاْءسْتِغفارِ وَلِینُ الْجانِبِ وَکَثْرةُ الصَّدَقَةِ. وَثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ لَمْ یَنْدَمْ: تَرْکُ الْعَجَلةِ وَالمْشَوَرَةِ وَالتَّوَکُّلِ عَلىَ‏اللّه‏ عِنْدَ الْعَزْمِ؛
سه چیز است که اگر در کسى باشد سبب خوشنودى خداست: زیاد استغفار کردن ، همنشینانى خوب و زیاد صدقه دادن.
_______________________________

لاتُعاجِلُوا الْأمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا وَلایَطُولَنَّ عَلَیْکُمُ الْأمَدُ فَتَقْسُو قُلُوبُکمْ وَارْحَمُوا ضُعَفاءَکُمْ وَاطْلُبُوا مِنَ اللّه‏ الرَّحْمَةَ بِالرَّحْمَةِ فیهمْ؛
در هیچ کارى قبل از آن که وقتش برسد، عجله نکنید که پشیمان خواهید شد و زمان انجام آن طولانى نشود که سنگدل خواهید شد و به ضعیفان رحم کنید، و با این کار رحمت خدا را به دست آورید.(یعنى اگر به افراد ناتوان رحم کردید، خداوند به شما رحم خواهد کرد.)
_______________________________

تَأْخیرُالتَّوْبَةِ اغْتِرارٌ وَطُولُ التَسْویفِ حَیْرَةٌ وَالاْءعُتِلالُ عَلىَ اللّه‏ هَلَکَةٌ وَالاْءصْرارُ عَلَى الذَّنْبِ أَمْنٌ لِمَکْرِ اللّه‏ «وَلایَأمَنُ مَکْرَ اللّه‏ِ إلاَّ الْقَومُ الخاسِروُنَ»؛
تأخیر توبه و پشیمانى، غرور است، و ادامه تأخیر، حیرت و سرگردانى، و امروز و فردا کردن با خدا، هلاکت، و تکرار گناه، ایمنى از مکر خداست، «و از مکر خدا جز زیانکاران ایمن نباشند»[سوره اعراف، آیه 99.]
_______________________________

اَلدّینُ عِزٌّ وَالْعِلمُ کَنزٌ وَالصَّمْتُ نُورٌ وَغایَةُ الزُّهدِ ألوَرَعُ وَلاهَدْمَ لِلدّینِ مِثْلُ‏الْبِدَعَ وَلااَفسَدَ لِلرَّجُلِ مِنَ الطَّمَعِ وَبِالرّاعى تَصْلِحُ الرَّعِیَّةُ وَبِالدُّعاءِ تُصْرَفُ الْبَلِیَّةُ؛
دین سرفرازى است، و دانش، گنج است، و سکوت نورى است، و نهایت زهد پاکدامنى است، و هیچ چیز مثل بدعت دین را از بین نمى‏برد، و هیچ چیز مثل طمع مرد را تباه نمى‏کند، و به واسطه رؤساء مردم هم اصلاح مى‏شوند، و بلا به وسیله دعا بر طرف مى‏گردد.
_______________________________

اَلْقَصْدُ اِلىَ اللّه‏ تَعالى بِالْقُلُوبِ اَبْلَغُ مِنِ اتْعابِ الْجَوارِحِ بِالْأعْمالِ؛
توجه قلبى به خدا، رساتر است از زحمت دادن اعضاء و جوارح به عمل.
_______________________________
الثِّقَةُ بِاللّه‏ ثَمَنٌ لِکُلِّ غالٍ وَسُلَّمٌ اِلى کُلِّ عالٍ؛
اطمینان و توکل بر خدا بهاى هر چیز گران قیمت و نردبان هر مقام بالا و رفیعى است.