بهشت ويران

بهشت بقيعِ مدينه منوره چهار گل از بوستان امامت را در خود دارد، به ترتيب:

ـ امام حسن مجتبی عليه السلام فرزند اميرالمؤمنين عليه السلام؛

ـ امام زين العابدين عليه السلام حضرت علی بن الحسين عليه السلام؛

ـ امام محمد باقر عليه السلام فرزند امام زين العابدين عليه السلام؛

ـ امام جعفر صادق عليه السلام فرزند امام باقر عليه السلام.

جدای از چهار معصوم، ابراهيم فرزند رسول اکرم صلّی الله عليه وآله، اسماعيل فرزند امام صادق عليه السلام، شماری از دختران وعمه های پيامبر صلّی الله عليه وآله، حضرت ام البنين همسر اميرالمؤمنين عليه السلام ومادر حضرت ابوالفضل العباس عليه السلام، بانو حليمه سعديه دايه رسول خدا صلّی الله عليه وآله وشماری از صحابه وشهيدان نيکوکردار، ديگر خفتگان اين قطعه از خاکدان اند. به ديگر سخن، بقيع، سرزمين قدس وشرافت وشکوه، وبلکه بوستانی از فردوس اعلاست که پاکانی از نسل رسول خدا را ـ که درود خدا بر آنان باد ـ در خود دارد.

تا روزگاری نه چندان دور آرامگاه اين بزرگان گنبد وبارگاه وحرم وحصار داشت ومردم به پيروی از سنت اسلامی، از همه جا به زيارت اين مکان می آمدند.

پيامبر اکرم صلّی الله عليه وآله به زيارت قبرستان بقيع وشهدای اُحُد می رفت وبه اصحاب خود می فرمود: «گورستان ها را زيارت کنيد؛ زيرا شما را به ياد آخرت می اندازد».(1)

حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها نيز هر سه روز يا هر هفته به زيارت قبر حضرت حمزه در اُحُد می رفت. علی رغم وجود روايات صحيحی که از پيامبر صلّی الله عليه وآله نقل شده وبه استحباب، فضيلت، پاداش وآثار روحی زيارت قبور تصريح دارد، وهابی های کينه توز زيارت قبور را تحريم ومسلمانان را از اين کار ممانعت می کنند وبه ديگر سخن حرام خدا را حلال، وحلال او را حرام کرده ومی کنند. زمانی که اين دسته در شبه جزيره عربستان به قدرت رسيد، افراد آن فرصتی يافتند تا آرای غير اسلامی خود را به مرحله عمل درآورند. با همين انگيزه در روز هشتم شوال سال 1342 هجری قمری (84 سال پيش از اين) دست تطاول به سوی بقيع مقدس دراز کرده، با حمايت استعمارگران، بارگاه ملکوتی امامان وديگر پاکان را با خاک يکسان کردند. وهابيون مسلمان نما به اين بسنده نکرده، تمام دارايی واشيای گران قيمت وفرش های نفيس حرم امامان را به يغما بردند.

مصيبت بزرگ تر در اين است که وهابی ها اين اقدام خود را جلوه ای اسلامی داده، گفتند: «ساختن حرم و بنا بر مراقد حرام است».

اين سخن در حالی بيان می شود که مذاهب اسلامی بر جواز ساختن بنا بر روی قبر اتفاق نظر دارند... وسيره مسلمان نيز از روزگار صحابه تا امروز بر همين امر استوار است. به عنوان مثال زمانی که مسلمانان در روزگار حکومت عمربن خطاب بيت المقدس را فتح کردند... بر مراقد پيامبران در آن سامان عمارت وجود داشت وبه دليل عدم حرمت ساختن بنا بر مراقد، آن را ويران نکردند... قبر حضرت ابراهيم خليل عليه السلام در قدس اشغالی نيز تا به امروز همچنان پابرجا ودارای عمارت است... .

گذری به دمشق نيز گواهی ديگر را به انسان می شناساند وآن قبر حضرت زکريا عليه السلام است که دارای بناست ودر بغداد قبر ابوحنيفه (رئيس مذهب حنفی) وقبر احمدبن حنبل (رئيس مذهب حنفی) با بنايی درخور توجه خودنمايی می کند. مرقد منسوب به حضرت زينب دختر گرامی اميرالمؤمنين ومرقد بانو نفيسه از نوادگان امام حسن مجتبی عليه السلام وزيارتگاه رأس الحسين عليه السلام در مصر، مرقد «مولای ادريس» از نوادگان امام حسن مجتبی عليه السلام در مغرب، مرقد حضرت شيث پيامبر در لبنان ومرقد دو صحابی بزرگ، حضرت جعفربن ابی طالب عليه السلام وعبدالله بن رواحه در اردن، از جمله مراقدی است که حرم وعمارت دارد والبته به دست مسلمانان ساخته شده ونشان می دهد از ديرباز سيره مسلمانان بر اين بوده که بر مراقد امامان ونيکان بنايی درخور احداث کنند.

اما با تمام اين شواهد زنده تاريخی، وهابی ها با سيره مسلمانان مخالفت ورزيده، از حکم خدا وپيامبرش سر برتافتند واقدام به بدعت گذاری در اسلام کردند وبه راستی که راه کفرورزی در پيش گرفتند وهمچنان اين بيراهه را می پيمايند. خدای متعال به کج روان هشدار داده، می فرمايد: «وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَآ أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِِكَ هُمُ الْكَفِرُونَ؛(2) وهر که بر وفق آياتی که خدا نازل کرده است حکم نکند، کافر است». ونيز می فرمايد: «...هُمُ الْفَاسِقُونَ؛(3) آنان فاسقانند» و«...هُمُ الظَّالِمُونَ؛(4) ستمگرانند».

وتو ای مسلمان، اگر گذری به بقيع ويران داشته باشی، از مشاهده بی حرمتی هايی که نسبت به اوليای خدا روا داشته اند، قلبت به درد می آيد واندوه در جانت خانه می کند.

ـ امروزه زائران بقيع، مجبورند ايستاده وعرق ريزان زير آفتاب سوزان زيارت کنند؛

ـ بقيعی که تا ديروز آباد وزمين آن سنگ فرش وفرش های نفيس در آن گسترانده شده بود، اينک به زمينی مبدل شده که حتی يک قطعه حصير هم در آن وجود نداد وغبار بر سر وروی زائرانی می نشيند که از نقاط گوناگون جهان به زيارت آمده اند؛

ـ بقيع چندين در ورودی دارد، اما تنها يک درِ آن گشوده می شود تا هرچه بيشتر، زائران تحت فشار قرار گيرند، چه اين که يک در برای ورود وخروج صدها، بلکه هزاران زائر در موسم حج بسيار ناچيز است؛

ـ درِ بقيع روزانه فقط دو ساعت برای زائران گشوده می شود که زمانی اندک است وبه هنگام پايان يافتن وقت زيارت، دسته های آمر به منکر وحشيانه به زائران يورش برده، آنان را از بقيع بيرون می رانند.

جان سخن اين که وهابی ها در برخورد با زائران بقيع، رفتاری وحشيانه وددمنشانه دارند... اين در حالی است که در هر جای دنيا به وسيله بلندگو، بازديدکنندگان وزائران را از پايان يافتن وقت آگاه می کنند، اما وهابی ها در تمام موارد، از جمله بازداشتن زائران از زيارت، خشونت در پيش می گيرند. زائران به ويژه آنان که از کشورهای آفريقايی، اروپايی وآسيايی آمده وبا زبان عربی بيگانه اند، از رفتار اين وحشيان دچار دهشت وسرگشتگی می شوند ونمی دانند چه رخ داده است والبته تأثير نامطلوبی بر آنان دارد.

سخن در اين باب بسيار وگوناگون وآميخته با سوز دل است، اما جان سخن اين که مسلمانان جهان بايد يکصدا مظلوميت امامان بقيع را فرياد کنند واز حاکمان سرزمين وحی، اجازه بازسازی بقيع وبازگرداندن عزت وعظمتش را خواستار شوند وبدانند که اين امر در سايه وهمدلی وهمصدايی آنان تحقق خواهد يافت که حضرت حق جلّ وعلا فرموده است: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا؛(5) وهمگی به ريسمان الهی چنگ زنيد ودچار تفرقه نشويد».