Allahın rəsulu (s) Mən Allahın tərbiyə etdiyiyəm və əli mənim tərbiyə etdiyim.[1]

Allahın rəsulu (s): Ey camaat! Mən hədiyyə olinmuş rəhmətəm.[2]

əttəbəqətül- kübra- Zəhhakdan: Peyğəmbər buyurdu: "Mən atam İbrahimin duasının qəbul edildiyiyəm ki, kəbənin sütunlarını bərpa edən zaman dedi: "(Onlar yenə dedilər: ) "Ey Rəbbimiz! Onların (nəslimizin) içərisindən özlərinə elə bir peyğəmbər göndər ki, Sənin ayələrini (hökmlərini) onlara oxusun, (Sən göndərən) Kitabı (Qur’anı) və (oradakı) hikməti onlara öyrətsin, onları (günahlardan) təmizləsin! Həqiqətən, Sən yenilməz qüvvət, hikmət sahibisən"."[3] [4]

Peyğəmbər (s): Mən atam İbrahimin duasının səmərəsiyəm. Mənim Zühurumda müjdə verən axırıncı şəxs İsa ibni Məryəm (ə) idi.[5]

Peyğəmbər (s): Mən müsəlmanların dayağı və sığınacağıyam.[6]

Peyğəmbər (s): Mən Adəm övladlarının sərvəriyəm və bu özünü tərifləmək deyil.[7]

Peyğəmbər (s):Mərcəqum iftixar etmək deyil, mən qiyamət günü Adəm övladlarının sərvəri (və ağasıyam)[8]

Peyğəmbər (s): mən birinci şəxsəm ki, yer onunçün açılacaq (qəbirdən qalxacaq).[9]

Peyğəmbər (s): Camaat – qiyamət günü qaldırılan zaman, mən birinci şəxsəm ki, (qəbirdən) qalxıram və o zaman Allahın dərgahına gedirəm, mən onların xətibiyəm, onlar- müsəlmanlar- ümüdsüz olan zaman mən onların müjdə verəniyəm.[10]

Peyğəmbər (s):Mənim qiyamət günü bütün Peyğəmbərlərdən çox, itaətçim olacaqdır. [11]

Peyğəmbər (s): mən peyğəmbərləri cilodarıyam, özünü tərifləmirəm; Peyğəmbərin sonuncusuyam, iftixar etmirəm; mən birincişəfaət verən və birinci şəfaətçi qəbul edilən şəxsəm( bunları deməklə) özümü tərifləmək məqsədim yoxdur.[12]

Peyğəmbər (s):Mən cənnətin qapısını döyənlərin birincisiyəm.[13]

Qiyamət günü əziz və Cəbbar Allahın yanına gedən birinci şəxs mənəm; (birinci) mən, onun kitabı və mənim əhli beytim, sonra ümmətim. O zaman onlardan soruşaram: "Allahın kitabı və mənim əhli beytimlə necə rəftar etdiniz?"[14]

Peyğəmbər (s): Mən Məryəmin oğluna (İsaya (ə)) ən yaxın şəxsəm. Peyğəmbərlər bir atanın və neçə ananın övladlarıdır.[15]

Peyğəmbər (s): Mən (həm) dünyaya (və həm) axirətdə İsa ibni Məryəmə ən yaxın şəxsəm. Mənimlə onun arasında heç bir Peyğəmbər yoxdur. Peyğəmbərlər bir ata və neçə anadan olan qardaşlardırlar; anaları müxtəlif, dinləri isə birdir.[16]

Peyğəmbər (s): Mən Məhəmməd və Əhmədəm. Mən rəhmət Peyğəmbəriyəm. Mən inqilab Peyğəmbəriyəm. Mən müqəffa (burada Peyğəmbərlərinsonuncusu) və haşirəm(burada, yəni camaat mənim dinimdə məşhur olacaqlar. Cihad şüarı ilə göndərilmişəm, öldürmək üçün yox.[17]

Peyğəmbər (s): Mən sizin ən fəsahətlinizəm. Mən Qüreyş qəbiləsindənəm, dilim Bənisəd ibni bəkrin dilidir.[18]

Peyğəmbər (s): Mən sizin ən təqvalınız və Allahın qanunlarına agahınızam.[19]

Peyğəmbər (s): Sizin ən təqvalınız və Allahı ən yaxşı tanıyanınız mənəm.[20]

Peyğəmbər (s): məni dörd şeylə ( başqalarına) üstün edibdirlər: Yer, ümmətim üçün səcdəgah və pakedici qərar verilibdir, hər kəs namaz qılmaq üçün su tapa bilməyə, yer olarsa, yer onlar üçün səcdəgah və pak edicidir.(Qüsl və dəstəmaz əvəzinə ona təyəmmüm edə bilər); Mən düşmənin qəlbinəqorxu salmaqla kömək olunmuşam, belə ki, düşmən mənim qarşımda bir aylıq müddətində (gedilə bilən) yol qədər geri çəkilir və məğlub olur; Qənimətlər mənim ümmətimə halal olubdur; (mən) hamının Peyğəmbəriyəm.[21]

Peyğəmbər (s): Mən digər Peyğəmbərlərə dörd cəhətdən üstün olmuşam;Mən bütün camaat üçün göndərilmişəm; bütün yer mən mən və mənim ümmətim üçün səcdəgah pakedici qərar verilmişdir (düşmənlərin qəlblərinə) vəhşət və qorxu salmağa (qadir olmağımla) kömək olunmuşam, belə ki, bir aylıq müddətində- gedilən yol məsafəsindən Allah mənim düşmənlərimin qəlbində qorxu və rəhmət yaradır; qənimətlər mənim ümmətimə halal olubdur.[22]

Peyğəmbər (s): Allah mənə minnət qoyaraq buyurdu: "Ey Məhəmməd! Mən səni düşmənə, onların qəlbində qorxu və həyəcan yaratmaqla qalib etdim, belə ki, heç bir kəsi belə bir qələbəyə yetirməmişəm.[23]

Peyğəmbər (s): Beş şey mənə əta olunubdur ki, məndən qabaq heç kimə verilməyibdir: Yer, mənim üçün səcdəgah və pakedici qərar verilibdir; (düşmənlərin qəlblərinə) qorxu və həyəcan salmaqla kömək olunmuşam; Qənimət mənim üçün halah olubdur; Came kəlamlar (Quran) mənə verilibdir; şəfaət (vermə məqamı) mənə əta edilibdir.[24]

Peyğəmbər (s): İbrahimə (ə) üstün olmağı barədə: İbrahim (ə) Allahın xəlilidirsə, mən Məhəmməd onun həbibiyəm.[25]

Peyğəmbər (s): Bilin və agah olun! And olsun Allaha mənhə göylərdə və həm yerdə əminəm (əmanətdaram)[26]

Peyğəmbər (s): Allah elə bir məxluq xəlq etməyibdir ki, onun yanında məndən üstün və əziz olsun.[27]

Peyğəmbər (s): Mən Allaha birinci iman gətirən şəxsin və birinci cavab verən şəxsin. O zaman ki, Allah Peyğəmbərlərindən əhd aldı və onları özünə şahid tutdu (və buyurdu): "Aya mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?". Mən birinci şəxs oldum ki, cavab verdim: Bəli [28]

Peyğəmbər (s): Mən xilqətdə və yaradılışda birinci, (Peyğəmbərliyə) göndərilməkdə axırıncıyam.[29]

Peyğəmbər (s): Mənə beş şey verilibdir ki, məndən qabaqkı Peyğəmbərlərin heç birinə verilməyibdir: (hamının) ağ- qara və qırmızı dərililərin tərəfinə göndərilmişəm; yer mənimçün pakedici və səcdəgah qərar verilibdir; (düşmənin qəlbinə) qorxu və vəhşət salmaqla kömək olunmuşam; Cənnət mənə halal olubdur. Halbuki, məndən qabaq heç bir kəsə (ya heç bir Peyğəmbərə) halal olmayıbdır; came kəlam (quran) mənə əta olubdur. [30]

Peyğəmbər (s): Allah- Taala mənə minnət qoydu və buyurdu: Ey Məhəmməd! Salam və salavat olsun sənə, mən hər Peyğəmbəri öz ümmətinin dililə onların tərəfinə göndərdim, amma səni bütün tərəfinə göndərdim cə sənə (düşmənlərinin qəlbinə) qorxu və vəhşət yaratmaqla kömək etdim, halbuki, heç bir kəsə belə kömək göstərməmişəm.[31]

Peyğəmbər (s): Mənə came və geniş (hər tərəfli) kəlam (Quran) tam müxtəsər şəkildə göndərilibdir.[32]

İmam Əli (ə) Peyğəmbərdən (s) soruşdular: Aya heç bütpərəstlik edibsinizmi?

Buyurdu: "Xeyir". Soruşdular: İndiyədək şərab içibsinizmi?

Buyurdu: Yox, Həmişə bilirdim ki, camaatın gördükləri əməllər küfrdür, halbuki, hələ bilmirdim ki, kitab və iman nədir"[33]

İmam Rza (ə)- dan soruşdular: (Peyğəmbəri) (s) məqsədi bu kəlamdan nədir?): İki qurbanlığın oğluyam". Buyurdu: (Peyğəmbərlərin (s) ) məqsədi İsmail ibni İbrahim və Əbdullah ibni Əbdülmüttəlibdir.[34]