بعضى از مفسران، «رِجس» را در آیه«اِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیر»، (1)، تنها اشاره به شرک و یا «گناهان کبیره زشت» همچون «زنا» دانسته اند، در حالى که هیچ دلیلى بر این محدودیت در دست نیست، بلکه اطلاق «الرجس» (با توجه به این که الف و لام آن «الف و لام جنس» است) هرگونه پلیدى و گناهرا شامل مى شود؛ چرا که گناهان همه رجسند، و لذا این کلمه در قرآنبه «شرک»، «مشروبات الکلى»، «قمار»، «نفاق»، «گوشت هاى حرامو ناپاک» و مانند آن اطلاق شده است. (2)
و با توجه به این که اراده الهى تخلف ناپذیر است، و جمله «اِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ» دلیل بر اراده حتمى او مى باشد، ـ مخصوصاً با توجه به کلمه «اِنَّما» که براى حصر و تاکید است ـ روشن مى شود اراده قطعى خداوند بر این قرار گرفته که: اهل بیت(علیهم السلام) از هرگونه رجس و پلیدى و گناهپاک باشند، و این همان مقام عصمتاست.
این نکته نیز، قابل توجه است که: منظور از «اراده الهى» در این آیه، دستورات و احکام او در مورد حلال و حرامنیست؛ چرا که این دستورات، شامل همگان مى شود، و اختصاص به «اهل بیت»(علیهم السلام) ندارد، بنابراین، با مفهوم کلمه «اِنَّما» سازگار نمى باشد.
پس، این اراده مستمر، اشاره به یک نوع امداد الهى است که اهل بیترا بر عصمت، و ادامه آن یارى مى دهد، و در عین حال، منافات با آزادى اراده و اختیار ندارد.
در حقیقت، مفهوم آیههمان چیزى است که در «زیارت جامعه» نیز آمده است: «عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ وَ آمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ، وَ طَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَ اَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ، وَ طَهَّرَکُمْ تَطْهِیراً»؛ (خداوند شما را از لغزشها حفظ کرد، از فتنه انحرافات در امان داشت، از آلودگی ها پاک ساخت و پلیدى را از شما دور کرد، و کاملاً تطهیر نمود).
با این توضیح، در دلالت آیهفوق بر مقام عصمتاهل بیت نباید تردید کرد. (3)

پی نوشت:
(1). سوره احزاب، آیه 33.
(2). سوره حج، آیه 30؛ سوره مائده، آیه 90؛ سوره توبه، آیه 125؛ سوره انعام، آیه 145.
(3). گرد آوري از کتاب: تفسیر نمونه، آيت الله العظمي مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 17، ص 320.
    

منبع