کم یا  زیاد کردن  و کوچک یا بزرگ کردن قسمتی از دین ، یکی از انحرافات جدی ادیان است.
در صدر اسلام جریانی به وجود آمد به نام مُرجئه،  که با امید دادنِ بی جا  ، در میان مردم شبهه افکنی می نمودند ، مردم را جرات به گناه می دادند و  بر این باور بود  ندکه ما از عقیده باطنیِ کسی خبر نداریم لذا     قضاوتی انجام نمی دادند  و در نتیجه فکر  و عمل جامعه ، فاسد شد.
اهلبیت،  فتنه مُرجئه را     از خوارج ، عمیق تر دانسته  اندو آنان را تا قیامت، شریک در ریخته شدن خون خود دانسته اند . چرا که مُرجئه، دشمنان اهلبیت را  تطهیر می کرد.
حسن آقامیری می گوید: زینبِ کبری، کسانی که به  سر حسین (ع)سنگ میزدند،  را دعا می کرد.
حقیقت این است که فتنه حسن آقامیری برای شیعه، از فتنه مرجئه برای اسلام، سنگین تر و شدید تر است.