مظلومیت او از زبان علی (علیه السلام):

علی (علیه السلام) در حین دفن حضرت فاطمه (سلام الله علیها) طی جمله‌هایی كوتاه در حالی كه می‌گریست چنین فرمود:

خداوندا از دختر پیامبر تو راضیم،

خصم او را به تنهایی و وحشت انداخت، تو او را انس بده،

مردم از او بریدند، تو او را پیوند ده،

به او ستم كردند، تو ای أحكم الحاكمین درباره‌ی او داوری كن.

(اللّهم إنّی راضٍ عن ابنة نبیّك - اللّهم إنّها قد أوحشت فانسنها، و هجرت فصلها و ظلمت فاحكم لها یا أحكم الحاكمین)[1]

و هم در حین دفن، خطاب به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) چنین گفت:

ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم)، فاطمه (سلام الله علیها) به تو خبر خواهد داد كه امت چگونه برای از بین بردن او همدست شدند - تو از او بپرس و خبر بگیر. . . ستنبك ابنتك نتطافر امتك علی هضمها. . . [2]

ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) دختر ترا از بیم دشمن، نیمه شب به خاك سپردم،

حق او را بردند، میراث او را گرفتند. . .

از دشمنی خصم به خدا شكایت می‌برم و به تو در مرگ و عزای دخترت سر سلامت باد می‌گویم

(فبعین اللّه تدفن ابنتك سرّاً و یهضم حقها قهراً و یمنع إرثها جهراً. . . وإلی اللّه برسول اللّه المشتكی و فیك احمل العزاء فصلوات اللّه علیها و علیك و رحمة الله و بركاته.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی‌نوشت:

[1] . بحار، ج 43، ص 156.

[2] . نهج البلاغه.