ابوحنيفه نعمان بن ثابت متوفاي سال 150 هجري، از جمله کساني است که درباره مسايل مختلف، پرسش‏هاي فراواني از امام صادق پرسيده است. وي همواره مي‏گفت:
ما رأيت أعلم من جعفر بن محمد
کسي را عالم‏تر از جعفر بن محمد نديدم. [1] .
مرحوم مجلسي به نقل از کنز الفوائد روايت مي‏کند: روزي امام صادق با ابوحنيفه غذا مي‏خورد. در پايان غذا، يک بحث علمي بين آن دو رد و بدل شد. روز ديگر ابوحنيفه در مراسم حج، نزد امام صادق آمد و امام با او معانقه نمود و از احوال او و خانواده‏اش پرسيد. فردي سؤال کرد: يابن رسول الله، آيا اين مرد را مي‏شناسي؟ امام فرمود: من از او و خانواده‏اش احوالپرسي مي‏کنم و تو مي‏پرسي آيا او را مي‏شناسم؟ اين ابوحنيفه فقيه‏ترين مردم شهر خودش است. [2] .
البته بارها امام به کارهاي اشتباه ابوحنيفه نيز اعتراض داشته و بارها به او مي‏فرمودند که قياس مکن. روزي فتوايي از ابوحنيفه صادر شد که وقتي امام صادق آن را شنيد، فرمود:
في مثل هذا القضاء و شبهه تحبس السماء ماءها و تمنع الأرض برکتها [3] .
چنين فتواها و قضاوتهايي است که آسمان و زمين برکت خود را حبس مي‏کنند.
کنايه از اين که خداوند از نزول برکات آسماني و زيادي برکات زميني بر اثر غضبش جلوگيري مي‏کند.

پی نوشت ها:
[1] الامام الصادق والمذاهب الاربعة، ج 1، صص 295-279.
[2] بحارالانوار، ج 47، ص 240.
[3] اصول کافي، ج 5، ص 290.