متن زیارت ناحیه مقدسه

متن زیارت ناحیه مقدسه

Islam1626. زیارت ناحیه مقدسه

زيارت امام حسين(علیه السلام) صادره از ناحيه مقدس امام زمان (عج) معروف به زيارت ناحيه مقدسه:

 

أَلسَّلامُ عَلى آدَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَليقَتِهِ،

 سلام بر آدم يارِ مخلص خدا از بينِ آفريدگانش

 

أَلسَّلامُ عَلى شَيْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِيَرَتِهِ،

درود بر شيث ولىّ خدا و بهترينِ بندگانش،

 

أَلسَّلامُ عَلى إِدْريسَ الْقــآئِمِ للهِِ بِحُـجَّتِهِ،

سلام بر ادريس كه براى خدا حجّتِ او را بپا داشت،

 

أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ في دَعْوَتِهِ،

درود بـر نـوح كه دعـايش قرينِ اجابـت بود،

 

أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ،

سـلام بر هـود كه كمـك و يارىِ خـدا مَـدَدِ او بود،

 

أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذي تَـوَّجَهُ اللهُ بِكَرامَتِهِ،

درود بر صـالح كه خـداوند تاج كـرامت بر سـرش نهاد،

 

أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهيمَ الَّذي حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ،

سـلام بر ابراهـيم كه خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعيلَ الَّذي فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظيم مِنْ جَنَّتِهِ،

درود بـر اسمـاعيل كـه خـداوند ذبـحى عظـيم از بهشت را فـداىِ او نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى إِسْحقَ الَّذي جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ في ذُرِّيَّتِهِ،

سـلام بر اسحـاق كه خـداوند پيامبرى را در نسـل او قـرار داد،

 

أَلسَّـلامُ عَلى يَعْقُوبَ الَّذي رَدَّ اللهُ عَلَيْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ،

درود بر يعـقوب كه خـداوند به رحـمت خود بينـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند،

 

أَلسَّلامُ عَلى يُوسُفَ الَّذي نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ،

سلام بر يوسـف كه خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشيد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذي فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ،

درود بر موسـى كه خـداوند به قدرتِ خود دريا را برايـش شـكافت،

 

أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذي خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ،

سلام بر هـارون كه خـداوند پيامبـرى خود را به وى اختـصاص داد،

 

أَلسَّلامُ عَلى شُعَيْب الَّذي نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ،

درود بر شعـيب كه خدا او را بر اُمّـتش پيـروز نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذي تابَ اللهُ عَلَيْهِ مِنْ خَطيـئَتِهِ،

سلام بر داوود كه خداوند از لغزش او درگذشت،

 

أَلسَّلامُ عَلى سُلَيْمانَ الَّذي ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ،

درود بر سليمان كه بخاطر شوكتش جنّ به فرمان او درآمد،

 

أَلسَّلامُ عَلى أَيُّوبَ الَّذي شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ،

سلام بر ايّوب كه خداوند او را از بيماريش شفا بخشيد،

 

أَلسَّلامُ عَلى يُونُسَ الَّذي أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ،

درود بر يونس كه خداوند به وعده خود برايش وفا نمود،

 

أَلسَّلامُ عَـلى عُزَيْر الَّذي أَحْياهُ اللهُ بَعْدَ ميتَتِهِ،

سلام بر عُزَير كه خداوند او را پس از مرگش به حيات بازگردانيد،

 

أَلسَّلامُ عَلى زَكَرِيـَّا الصّـابِرِ في مِحْنَتِهِ،

درود بر زكريّا كه در رنج و بَلا شكيبا بود،

 

أَلسَّلامُ عَلى يَحْيَى الَّذي أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ،

سلام بر يحيى كه خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد،

 

أَلسَّلامُ عَلى عيسى رُوحِ اللهِ وَ كَلِمَتِهِ،

درود بر عيسى روح خدا و كلمه او،

 

أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبيبِ اللهِ وَ صِفْوَتِهِ،

سلام بر محمّد محبوبِ خدا و يار مخلص او،

 

أَلسَّلامُ عَلى أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ أَبي طالِب الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ،

درود بر فرمانرواى مؤمنان على بن ابيطالب، كه برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص يافت،

 

أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ابْنَتِهِ،

سلام بر فاطمه زهراء دختر رسول الله،

 

أَلسَّلامُ عَلى أَبي مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبيهِ وَ خَليفَتِهِ،

درود بر حسن بن على وصىّ و جانشين پدرش،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الَّذي سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ،

سلام بر حسين كه جانش را تقديم نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ في سِـرِّهِ وَ عَلانِـيَـتِـهِ،

سلام بر آن كسى كه در نهان و آشكار خدا را اطاعت نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ في تُرْبَتِهِ،

سلام بر آن كسى كه خداوند شفا را در خاكِ قبرِ او قرار داد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،

سلام بر آن كسى كه (محلِّ) اجابتِ دعا در زيرِ بارگاه اوست،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّيَّـتِـهِ،

سلام بر آن كسى كه امامان از نسل اويند،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِيآءِ،

سلام بر فرزندِ خاتم پيامبران،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَيِّدِ الاَْوْصِيآءِ،

سلام بر فرزند سرور جانشينان،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ،

سلام بر فرزند فاطمه زهراء،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَديجَةَ الْكُبْرى،

سلام بر فرزند خديجه كبرى،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى،

سلام بر فرزند سدرة المنتهى، سلام بر فرزند جنّة المأوى،

 

أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ،

سلام بر فرزند زمزم و صفا، سلام بر آن آغشته به خون،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ،

سلام بر آنكه (حُرمَتِ) خيمه گاهش دريده شد، سلام بر پنجمينِ اصحابِ كساء،

 

أَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الاَْدْعِيآءِ،

سلام بر غريبِ غريبان، سلام بر شهيدِ شهيدان، سلام بر مقتولِ دشمنان،

 

أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ،

سلام بر ساكنِ كربلاء، سلام بر آن كسى كه فرشتگانِ آسمان بر او گريستند،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الاَْزْكِيآءُ، أَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ،

سلام بر آن كسى كه خاندانش پاك و مطهّرند، سلام بر پيشواى دين،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ،

سلام بر آن جايگاه هاى براهين و حُجَجِ الهى، درود بر آن پيشوايانِ سَروَر،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ،

سلام بر آن گريبان هاى چـاك شده، سلام بر آن لب هاى خشكيده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ،

سـلام بر آن جان هاى مُستأصل و ناچار، سـلام بر آن ارواحِ (از كالبد) خارج شده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِياتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ،

سلام بر آن جسـدهاى عـريان و برهـنه، سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحيف،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ،

سلام بر آن خون هاى جارى، سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ،

سلام بر آن سرهاىِ بالا رفته (بر نيزه ها)، سلام برآن بانوانِ بيرون آمده (از خيمه ها)،

 

أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمينَ، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى ابآئِك َ الطّاهِرينَ،

سلام بر حجّتِ پروردگارِجهانيان، سلام برتو (اى حسين بن على) و بر پدرانِ پاك و طاهِـرَت،

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى أَبْنآئِكَ الْمُسْتَشْهَدينَ،

سلام برتو و بر فرزندانِ شهيدت،

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلى ذُرِّيَّتـِك َ النّـاصِرينَ،

سلام بر تو و بر خاندانِ يارى دهنده ات (به دين الهى)،

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ وَ عَلَى الْمَلآئِكَةِ الْمُضاجِعينَ،

سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتيلِ الْمَظْلُومِ،

سلام بر آن كشته مظلوم،

 

أَلسَّلامُ عَلى أَخيهِ الْمَسْمُومِ،

سلام بر برادرِ مسمومش،

 

أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْكَبيرِ،

سلام بر على اكبر،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضيـعِ الصَّغيرِ،

سلام بر آن شير خوارِ كوچـك،

 

أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّليبَةِ،

سلام بر آن بدن هاى برهـنه شده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَريبَةِ،

سلام بر آن خانواده اى كه نزديك (و همراه سَروَرشان) بودند،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلينَ فِى الْفَلَواتِ،

سلام بر آن به خاك افتادگان در بيابان ها،

 

أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحينَ عَنِ الاَْوْطانِ،

سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونينَ بِلا أَكْفان،

سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون كفن،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ،

سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ،

سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خويش براى خدا) و شكيبا،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،

سلام بر آن مظلومِ بى ياور،

 

أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ التُّرْبَةِ الزّاكِيَةِ،

سلام بر آن جاى گرفته در خاكِ پاك،

 

أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِيَةِ،

سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَليلُ،

سلام بر آن كسى كه ربّ جليل او را پاك و مطهّر گردانيد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئيلُ،

سلام بر آن كسى كه جبرئيل به او مباهات مى نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِي الْمَهْدِ ميكآئيلُ،

سلام بر آن كسى كه ميكائيل در گهواره با او تكلّم مى نمود،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ،

سلام بر آن كسى كه عهد و پيمانش شكسته شد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ،

سلام بر آن كسى كه پرده حُرمَتش دريده شد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ،

سلام برآن كسى كه خونش به ظلم ريخته شد،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،

سلام برآنكه با خونِ زخم هايش شست و شو داده شد،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ

سلام بر آنكه از جام هاى نيزه ها جرعه نوشيد،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ،

سلام بر آن مظلومى كه خونش مباح گرديد،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،

سلام بر آنكه در ملأ عام سرش بريده شد،

 

أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى،

سلام بر آنكه اهل قريه ها دفنش نمودند،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ،

سلام بر آنكه شاهرَگش بريده شد،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين،

سلام بر آن مدافعِ بى ياور،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ،

سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ،

سلام بر آن گونه خاك آلوده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ،

سلام بر آن بدنِ جامه به غنیمت رفته،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ،

سلام بر آن دندان هایی که با چوب خیزران زده شده،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ،

سلام برآن سرِ بالاى نيزه رفته،

 

أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِيَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ،

سلام بر آن بدن هاى برهنه و عريانى كه در بيابان ها(ىِ كربلاء) گُرگ هاى تجاوزگر به آن دندان مى آلودند،

 

وَ تَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضّـارِياتُ، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآئِكَةِ الْمُرَفْرِفينَ حَوْلَ قُبَّتِك َ،

و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند، سلام برتو اى مولاى من و برفرشتـگانى كه بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى كِشند،

 

الْحافّينَ بِتُرْبَتِك َ، الطّـآئِفينَ بِعَرْصَتِك َ، الْوارِدينَ لِزِيارَتِك َ،

و اطرافِ تُربتـت اجتماع كرده اند، و در آستانِ تو طواف مى كنند، و براى زيارت تو وارد مى شوند،

 

 أَلسَّلامُ عَلَيْك َ فَإِنّي قَصَدْتُ إِلَيْك َ، وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَيْك َ،

سلام برتو من به سوى تو رو آورده ام، وبه رستگارى درپيشگاه تو اميد بسته ام،

 

أَلسَّلامُ عَلَيْك َ سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِك َ، الْمُخْلِصِ في وَِلايَـتِك َ،

سلام بر تو سلامِ آن كسى كه به حُرمتِ تو آشناست، و در ولايت و دوستىِ تو مُخلص و بى ريا است،

 

الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِك َ، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـك َ،

و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و از دشمنانت بيزار است،

 

سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِك َ مَقْرُوحٌ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِكْرِك َ مَسْفُوحٌ،

سلام كسيكه قلبش ازمصيبت تو جريحه دار، و اشكش به هنگام يادتو جارى است،

 

سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزينِ، الْوالِهِ الْمُسْتَكينِ،

سلام كسيكه دردناك وغمگين وشيفته وفروتن است،

 

سَلامَ مَنْ لَوْ كانَ مَعَكَ بِالطُّفُوفِ، لَوَقاك َ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّيُوفِ،

سلام كسيكه اگر با تو در كربلاء مى بود، با جانش (در برابرِ) تيزىِ شمشيرها از تو محافظت مى نمود،

 

وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَكَ لِلْحُتُوفِ، وَ جاهَدَ بَيْنَ يَدَيْك َ،

و نيمه جانش رابه خاطر تو بدست مرگ مى سپرد، و در ركاب تو جهاد مي كرد،

 

وَ نَصَرَك َ عَلى مَنْ بَغى عَلَيْك َ، وَ فَداك َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ،

و تو را بر عليه ستمكاران يارى داده، جان و تن و مال و فرزندش را فداى تو مى نمود،

 

وَ رُوحُهُ لِرُوحِك َ فِدآءٌ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِك َ وِقآءٌ،

و جانش فداى جان تو، و خانواده اش سپر بلاىِ اهل بيت تو مى بود،

 

فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ، وَ عاقَني عَنْ نَصْرِك َ الْمَقْدُورُ،

اگرچه زمانه مرا به تأخير انداخت، و مُقدَّرات الهى مرا ازيارىِ تو بازداشت،

 

وَ لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَك َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَك َ الْعَداوَةَ مُناصِباً،

و نبودم تا با آنانكه با تو جنگيدند بجنگم، و با كسانيكه با تو اظهار دشمنى كردند خصومت نمايم،

 

فَلاََ نْدُبَنَّك َ صَباحاً وَ مَسآءً، وَ لاََبْكِيَنَّ لَك َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً،

(درعوض) صبح و شام برتو مويِه مي كنم، و به جاى اشك براى تو خون گريه مي كنم،

 

حَسْرَةً عَلَيْك َ، وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاك َ وَ تَلَهُّفاً،

از روى حسرت و تأسّف و افسوس بر مصيبت هائى كه بر تو وارد شد،

 

حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ، وَ غُصَّةِ الاِكْتِيابِ،

تاجائى كه از فرط اندوهِ مصيبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم،

 

 

أَشْهَدُ أَ نَّك َ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلوةَ، وَ اتَيْتَ الزَّكوةَ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ،

گواهى مي دهم كه تو نماز را بپاداشتى، و زكات دادى، و امر به معروف كردى،

 

وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْعُدْوانِ، وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما عَصَيْتَهُ،

و از منكر و عداوت نَهى نمودى، و اطاعتِ خداكردى و نافرمانى وى ننمودى،

 

وَ تَمَسَّكْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَيْتَهُ، وَ خَشيتَهُ

و به خدا و ريسمان او چنگ زدى تا وى را راضى نمودى، و از وى در خوف و خشيَت بوده

 

وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ، وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ، وَ أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ،

نظاره گر ِاو بودى، و او را اجابت نمودى، و سنّتهاى نيكو بوجود آوردى، و آتشهاى فتنه را خاموش نمودى،

 

وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ، وَ أَوْضَحْتَ سُبُلَ السَّدادِ، وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ،

و دعوت به هدايت و استقامت كردى، و راههاى صواب و حقّ را روشن و واضح گرداندى، و در راه خدا بحقّ جهاد نمودى،

 

وَ كُنْتَ للهِِ طآئِعاً، وَ لِجَدِّك َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ تابِعاً، وَ لِقَوْلِ أَبـيك َ سامِعاً،

و فرمانبردارِ خداوند، و پيرو جدّت محمّد بن عبدالله بودى، و شنواى كلام پدرت على بودى،

 

وَ إِلى وَصِيَّةِ أَخيك َ مُسارِعاً، وَ لِعِمادِ الدّينِ رافِعاً،

و پيشى گيرنده به (انجامِ) سفارش برادرت امام حسن بودى، و رفعت دهنده پايه شرافتِ دين،

 

وَ لِلطُّغْيانِ قامِعاً، وَ لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً، وَ لِلاُْ مَّةِ ناصِحاً،

و خوار و سركوب كننده طغيان، و كوبنده سركشان، و خيرخواه و نصيحتگرِ اُمّت بودى،

 

وَ في غَمَراتِ الْمَوْتِ سابِحاً، وَ لِلْفُسّاقِ مُكافِحاً،

در هنگامى كه در شدائدِ مرگ دست و پا مي زدى، و مبارزه كننده با فاسقان بودى،

 

وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً، وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمينَ راحِماً،

و قيام كننده با حُجَج و براهين الهى، و ترحُّم كننده بر اسلام و مسلمين بودى،

 

وَ لِلْحَقِّ ناصِراً، وَ عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً، وَ لِلدّينِ كالِئاً، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ مُرامِياً،

يارى گرِ حق بودى، در هنگام بلاء شكيبا و صابر، حافظ و مراقب دين، و مدافع حريم آئين بودى،

 

تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ، وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ تَنْشُرُهُ،

(طريقِ) هدايت را حفظ نموده يارى مي نمودى، عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى بخشيدى،

 

وَ تَنْصُرُ الدّينَ وَ تُظْهِرُهُ، وَ تَكُفُّ الْعابِثَ وَ تَزْجُرُهُ،

دين و آئينِ الهى را يارى نموده آشكار مى نمودى، ياوه گويان را (از ادامه راه) بازداشته جلوگيرى مي كردى،

 

وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّريفِ، وَ تُساوي فِى الْحُكْمِ بَيْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعيفِ،

حقّ ضعيف را از قوى باز مي ستاندى، در قضاوت و داورى بين ضعيف و قوى برابر حُكم مي نمودى،

 

كُنْتَ رَبيعَ الاَْيْتامِ، وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ، وَ عِزَّ الاِْسْلامِ،

تو بهار ِسر سبز ِيتيمان بودى، نگاهبان و حافظ مردم بودى، مايه عـزّت و سرافرازى اسلام،

 

وَ مَعْدِنَ الاَْحْكامِ، وَ حَليفَ الاِْنْعامِ، سالِكاً طَرآئِقَ جَدِّك َ وَ أَبيك َ،

معدنِ احكام الهى، هم پيمان نيكى و احسان بودى، پوينده طريقه جدّ و پدرت

 

مُشْبِهاً فِى الْوَصِيَّةِ لاَِخيـك َ، وَفِىَّ الذِّمَـمِ، رَضِىَّ الشِّيَمِ،

و در سفارشات و وصايا همسانِ برادرت بودى، وفادار به پيمانها، داراى سجاياىِ پسنديده،

 

ظاهِرَ الْكَرَمِ، مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ،

و با جود و كَرَمِ آشكار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در دلِ شبهاىِ تاريك،

 

قَويمَ الطَّرآئِقِ، كَريمَ الْخَلائِقِ، عَظيمَ السَّوابِقِ،

معتدل و ميانه رو در روشها، با سجايا و اخلاقِ كريمانه، داراى سوابقِ با عظمت و ارزشمند،

 

شَريفَ النَّسَبِ، مُنيفَ الْحَسَبِ، رَفيعَ الرُّتَبِ، كَثيرَ الْمَناقِبِ،

داراى نَسَبِ شريف، و حَسَبِ والا، با درجات و رتبه هاىِ رفيع و عالى، مناقب و فضائلِ بسيار،

 

مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ، جَزيلَ الْمَواهِبِ،

سِرِشتها و طبيعتهاى مورد ستايش، و با عطايا و مواهبِ بزرگ بودى،

 

حَليمٌ رَشيدٌ مُنيبٌ، جَوادٌ عَليمٌ شَديدٌ،

حليم و صبور، هدايت شده، بازگشت كننده بسوى خدا، با جود و سخاوت، دانا، توانا و قاطع،

 

إِمامٌ شَهيدٌ، أَوّاهٌ مُنيبٌ، حَبيبٌ مَهيبٌ،

پيشواى شهيد، بسيار نالان وگريان در پيشگاه خداوند، محبوب و با هيبت بودى،

 

كُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَلَداً، وَ لِلْقُرْآنِ سَنَداً مُنْقِذاً

تو براى پيامبر كه درود خدا بر او و آل او باد فرزند، و براى قرآن پشتوانه نجات دهنده،

 

وَ لِلاُْمَّةِ عَضُداً، وَ فِى الطّاعَةِ مُجْتَهِداً،

و براى امّتِ اسلام بازوى توانا، و در طاعتِ حقّ كوشا بودى،

 

حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْميثاقِ، ناكِباً عَنْ سُبُلِ الْفُسّاقِ

تو حافظِ عهد و پيمانِ الهى، دورى كننده از طُرُقِ فاسقان بودى،

 

وَ باذِلاً لِلْمَجْهُودِ، طَويلَ الرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ،

و تو آنچه در توان داشتى (براى اِعلاءِكلمه حقّ) بذل نمودى، داراى ركوع و سجود طولانى بودى،

 

زاهِداً فِى الدُّنْيا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها،

تو مانند كسيكه از دنيا رخت برخواهد بست از آن روگردان بودى،

 

ناظِراً إِلَيْها بِعَيْنِ الْمُسْتَوْحِشينَ مِنْها،

و مانند كسانيكه از دنيا در وحشت و هراس بسر مي برند به آن نگاه مي كردى،

 

امالُك َ عَنْها مَكْفُوفَةٌ، وَ هِمَّتُك َ عَنْ زينَتِها مَصْرُوفَةٌ،

آرزوهايت از (تعلّق به) دنيا بازداشته شده، و همّت و كوششت از زيور دنيا رو گردانده بود،

 

وَ أَلْحاظُك َ عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ، وَ رَغْبَتُك َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ،

ديدگانت از بهجت و سرور دنيا بربسته، و اشتياق و مِيلَت به آخرت شهره آفاق است،

 

حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ،

تا آنكه جور و ستم دستِ تعدّى دراز نمود، و ظلم و سركشى نقاب از چهره بركشيد،

 

وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ، وَ أَنْتَ في حَرَمِ جَدِّك َ قاطِنٌ،

و ضلالت و گمراهى پيروان خويش را فرا خواند با آنكه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن بودى،

 

وَ لِلظّـالِمينَ مُبايِنٌ، جَليسُ الْبَيْتِ وَ الْمِحْـرابِ،

و از ستمكاران فاصله گرفته بودى، و مُلازمِ منزل و محرابِ عبادت بوده،

 

مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّذّاتِ وَ الشَّهَواتِ، تُنْكِـرُ الْمُنْكَـرَ بِقَلْبِـك َ وَ لِسانِك َ، عَلى حَسَبِ طاقَتِك َ وَ إِمْكانِك َ،

و از لذّتها و شهوات دنيوى كناره گير بودى، و بر حسب طاقت و تَوانَت مُنكَر را با قلب و زبانت انكار مى نمودى،

 

ثُمَّ اقْتَضاك َ الْعِلْمُ لِـلاِْنْكارِ، وَ لَزِمَك َ أَلْزَمَك َ أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ،

پس ازآن علم و دانشت اقتضاى انكارِ آشكار نمود، و بر تو لازم گشت لازم نمود با بدكاران روياروى جهادكنى،

 

فَـسِـرْتَ فـي أَوْلادِكَ وَ أَهـاليـك َ، وَ شيعَـتِك َ وَ مَواليك َ

بنابراين در ميان فرزندان و خانواده ات، و پيروان و دوستانت روانه شدى،

 

وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ وَ الْبَـيّـِنَـةِ، وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،

و حقّ و برهان را آشكار نمودى، و با حكمت و پند و اندرزِ نيكو (مردم را) بسوىِ خدا فراخواندى،

 

وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ، وَ الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ، وَ نَهَيْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْيانِ،

و به برپادارىِ حدودِ الهى، و طاعتِ معبود امر نمودى، و از پليدى ها و سركشى نهى فرمودى

 

وَ واجَهُـوك َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ،

ولى آنها به ستم و دشمنى روياروىِ تو قرار گرفتند،

 

فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ الاْيعازِ لَهُمْ الاْيعادِ إِلَيْهِمْ ،

پس تو نيز با آنان به جهاد برخاستى پس از آنكه(حقّ را) به آنان گوشزد نمودى آنها را به عـذابِ الهى تهديد نمودى،

 

وَ تَأْكيدِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمْ، فَنَكَثُوا ذِمامَك َ وَ بَيْعَتَك َ،

و حجّت را بر آنها مؤكّد فرمودى، ولى عهد و پيمان وبيعت تو را شكستند،

 

وَ أَسْخَطُوا رَبَّك َ وَ جَدَّك َ، وَ بَدَؤُوك َ بِالْحَرْبِ،

و پروردگار تو جدّت را بخشم آوردند و با تو ستيز آغازيدند،

 

فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ وَالضَّرْبِ، وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ،

پس توبه جهت زد و خورد و پيكار استوار شدى، و لشكريان فاجر را خورد و آسيا نمودى،

 

وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ الْغُبارِ، مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ، كَأَنَّك َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ،

و در گَرد و غُبار ِنبرد فرو رفتى، و چنان با ذوالفقار جنگيدى، كه گويا علىّ مرتضى هستى،

 

فَلَمّا رَأَوْك َ ثابِتَ الْجاشِ، غَيْرَ خآئِف وَ لا خاش، نَصَبُوا لَك َ غَوآئِلَ مَكْرِهِمْ،

پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس يافتند، شرورِ مكر و حيله شان را برتو برافراشتند

 

وَ قاتَلُوكَ بِكَيْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ،

و از درِ نيـرنگ و فساد با تو قتال نمودند،

 

وَ أَمَرَ اللَّعينُ جُنُودَهُ، فَمَنَعُوك َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ،

وآن ملعون لشكريانش را فرمان داد، تا تو را ازآب و استفاده آن منع نمودند،

 

وَ ناجَزُوك َ الْقِتالَ، وَ عاجَلُوك َ النِّزالَ، وَ رَشَقُوك َ بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ،

و با تو قتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تيرها و خدنگها بسوى تو پرتاب نمودند،

 

وَ بَسَطُوا إِلَيْك َ أَكُفَّ الاِصْطِلامِ، وَ لَمْ يَرْعَوْا لَك َ ذِماماً،

و براى استيصال و ناچار نمودن تو دست دراز كردند، و حُرمتى براى تو مراعات نكردند،

 

وَ لاراقَبُوا فيك َ أَثاماً، في قَتْلِهِمْ أَوْلِيآءَك َ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَك َ،

و ازهيچ گناهى درمورد تو خوددارى ننمودند، چه در كشتن آنها دوستانت را، و چه در غارت اثاثيه خيمه هايت،

 

وَ أَنْتَ مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِيّاتِ،

(بارى) تو در گَرد و غُبارهاى جنگ پيش تاختى، و آزار و اذيّتهاى فراوانى تحمّل نمودى،

 

قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِك َ مَلآئِكَةُ السَّماواتِ،

آنچنانكه فرشتگانِ آسمانها از صبر و شكيبائى تو به شگفت آمدند،

 

فَأَحْدَقُوا بِك َ مِنْ كُلّ ِالْجِهاتِ، وَ أَثْخَنُوك َ بِالْجِراحِ،

پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند،

 

وَ حالُوا بَيْنَك َ وَ بَيْنَ الرَّواحِ، وَ لَمْ يَبْقَ لَك َ ناصِرٌ،

و راه خلاص ورفتن برتو بستند، تاآنكه هيچ ياورى برايت نماند،

 

وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ صابِرٌ، تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِك َ وَ أَوْلادِك َ،

ولى توحسابگر(عمل خويش براى خدا) و صبور بودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمايت مي نمودى،

 

حَتّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِك َ، فَهَوَيْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَريحاً،

تا آنكه تو را از اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند، پس با بدن مجروح بر زمين سقوط كردى،

 

تَطَؤُك َ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها، وَ تَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها،

در حاليكه اسبها تو را با سُم هاى خويش كوبيدند، و سركشان با شمشيرهاى تيزِشان برفرازت شدند،

 

قَدْ رَشَحَ لِلْمَوْتِ جَبينُك َ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ شِمالُك َ وَ يَمينُك َ،

پيشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، و دستانِ چپ و راستت به باز و بسته شدن در حركت بود،

 

تُديرُ طَرْفاً خَفِيّاً إِلى رَحْلِك َ وَ بَيْتِك َ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِك َ عَنْ وُلْدِك َ وَ أَهاليك َ،

پس گوشـه نظرى به جانب خِيام و حَرَمَت گرداندى، در حاليكه از زنان و فرزندانت(روگردانده) به خويش مشـغول بودى،

 

وَ أَسْرَعَ فَرَسُك َ شارِداً، إِلى خِيامِك َ قاصِداً، مُحَمْحِماً باكِياً،

اسبِ سوارى ات با حال نفرت شتافت، شيـهه كشان و گريـان، بجانبِ خيمه ها رو نمود،

 

فَلَمّا رَأَيْنَ النِّـسآءُ جَوادَك َ مَخْزِيّاً، وَ نَظَرْنَ سَرْجَك َ عَلَيْهِ مَلْوِيّاً،

پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تيز پاى تو را خوار و زبون بديدند، و زينِ تو را بر او واژگونه يافتند،

 

بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ،

از پسِ پرده ها(ىِ خيمه) خارج شدند، درحاليكه گيسوان برگونه ها پراكنده نمودند،

 

لاطِماتِ الْوُجُوهِ سافِرات، وَ بِالْعَويلِ داعِيات،

بر صورت ها طپانچه مى زدند و نقاب از چهره ها افكنده بودند، و بصداى بلند شيون مي زدند،

 

وَ بَعْدَ الْعِزِّ مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِك َ مُبادِرات،

و از اوجِ عزّت به حضيض ذلّت درافتاده بودند، و به سوىِ قتلگاه تو مى شتافتند،

 

وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِكَ، وَ مُولِـغٌ سَيْفَهُ عَلى نَحْرِك َ،

 

درهمان حال شِمرِملعون برسينه مباركت نشسته، و شمشيرخويش را برگلـويت سيراب مي نمود،

 

قابِضٌ عَلى شَيْبَتِك َ بِيَدِهِ،

بادستى مَحاسنِ شريفت را درمُشت ميفِشرد،

 

ذابِـحٌ لَك َ بِمُهَنَّدِهِ،

(و با دست ديگر) با تيغِ آخته اش سر از بدنت جدامى كرد،

 

قَدْ سَكَنَتْ حَوآسُّك َ،

تمامِ اعضاوحواسّت ازحركت ايستاد،

 

وَ خَفِيَتْ أَنْفاسُك َ،

نَفَسهاىِ مباركت در سينه پنهان شد،

 

وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُك َ،

و سرِ مقدّست برنيزه بالارفت،

 

وَ سُبِىَ أَهْلُكَ كَالْعَبيدِ،

اهل و عيالت چون بردِگان به اسيرى رفتند،

 

وَ صُفِّدُوا فِى الْحَديدِ،

و در غُل و زنجيرآهنين بر فراز جهازِ شتران دربند شدند،

 

فَوْقَ أَقْتابِ الْمَطِيّاتِ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، يُساقُونَ فِى الْبَراري وَالْفَلَواتِ،

گرماى (آفتابِ) نيمروز چهره هاشان مى سوزاند، در صحراها و بيابانها كشيده مي شدند،

 

أَيْديهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ، يُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ،

دستانشان به گَردَنها زنجيرشده، در ميان بازارها گردانده مي شدند،

 

فَالْوَيْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ، لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِك َ الاِْسْلامَ،

اى واى بر اين سركشان گناهكار!، چه اينكه باكُشتنِ تو اسلام را كُشتند،

 

وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّيامَ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْكامَ،

و نماز و روزه(خدا) را بدون ياور رها نمودند، و سُنّتها و احكام(دين) را از بين برده شكستند،

 

وَ هَدَمُوا قَواعِدَ الاْيمانِ، وَ حَرَّفُوا اياتِ الْقُرْآنِ،

و پايه هاىِ ايمان را منهدم نمودند، و آياتِ قرآن را تحريف كرده،

 

وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ وَالْعُدْوانِ،

در (وادىِ) جنايت و عداوت پيش تاختند،

 

لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ مَوْتُوراً،

براستى رسولِ خدا «كه درود خدا بر او و آل او باد» (با شهادتِ تو) تنها ماند!(يا مظلوم واقع شد)،

 

وَ عادَ كِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً،

و كتاب خداوندِ عزّوجلّ مَتروك گرديد،

 

وَ غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً،

وآنگاه كه تو مقهور و مغلوب گشتى، حقّ و حقيقت موردِ خيانت واقع شد،

 

وَ فُقِدَ بِفَقْدِكَ التَّكْبيرُ وَالتَّهْليلُ، وَالتَّحْريمُ وَالتَّحْليلُ، وَالتَّنْزيلُ وَالتَّأْويلُ،

و به فقدانِ تو تكبيرِ خدا و كلمه توحيد، حرام و حلالِ دين، و تنزيل و تأويلِ قرآن جملگى از بين رفت،

 

وَ ظَهَرَ بَعْدَكَ التَّغْييرُ وَالتَّبْديلُ، وَ الاِْلْحادُ وَالتَّعْطيلُ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضاليلُ،

و پس از تو تغيير و تبديلِ (احكام)، كفر و اِلحاد و بى سرپرستىِ دين، هوى و هوس ها و گمراهيها،

 

وَ الْفِتَنُ وَ الاَْباطيلُ، فَقامَ ناعيك َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّك َ الرَّسُولِ

فتنه ها و باطلها جملگى (بر صفحه روزگار) ظاهرشد، پس پيكِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا

 

صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ، فَنَعاك َ إِلَيْهِ بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ،

«كه رحمتِ بى پايانِ خداوندى بر او وآلِ او باد» ايستاد، و با اشكِ ريزان خبرِ مرگِ تو را به وى داد،

 

قآئِلا يا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُك َ وَ فَتاك َ، وَ اسْتُبيحَ أَهْلُك َ وَ حِماك َ،

و اينگونه گفت كه: اى رسولِ خدا! دخترزاده جوانمردت شهيد شد، خاندان و حَريمَت مُباح گرديد،

 

وَ سُبِيَتْ بَعْدَك َ ذَراريك َ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِك َ وَ ذَويك َ،

پس ازتو فرزندانت به اسيرى رفتند، و وقايع ناگوارى به عترت وخانواده ات واردشد،

 

فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ، وَ بَكى قَلْبُهُ الْمَهُولُ،

پس(از شنيدنِ اين خبر) رسول خدا مضطرب و پريشان گرديد، و قلبِ هراسناكَش بگريست،

 

وَ عَزّاهُ بِك َ الْمَلآئِكَةُ وَ الاَْنْبِيآءُ،

و فرشتگان و انبياء (بخاطـر مصيبتِ تو) او را تسلـيت و تعـزيت گفـتند،

 

وَ فُجِعَتْ بِك َ اُمُّك َ الزَّهْرآءُ،

و مادرت زهـراء (از انـدوهِ مصيبـتِ تو) دردنـاك شد،

 

وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِكَةِ الْمُقَرَّبينَ، تُعَزّي أَباك َ أَميرَالْـمُـؤْمِنينَ،

 

و دستـه هاىِ ملائكه مقـرّبين در آمد و شد بودند، پـدرت اميرمؤمنـان را تعزيت مي گفتند،

 

وَ اُقيمَتْ لَك َ الْمَـاتِمُ في أَعْلا عِلِّيّينَ، وَ لَطَمَتْ عَلَيْك َ الْحُورُ الْعينُ،

مجالسِ ماتم و سوگوارى براىِ تو در اعلاعليّين برپا شد، و حورالعين به جهت تو به سر و صورت زدند،

 

وَ بَكَتِ السَّمآءُ وَ سُكّانُها، وَ الْجِنانُ وَ خُزّانُها، وَ الْهِضابُ وَ أَقْطارُها،

(در عزاىِ تو) آسمان و ساكنانش، بهشت ها و نگـهبانانش، كوه ها و كوهپايه ها،

 

وَ الْبِحارُ وَ حيتانُها، وَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها،

درياها و ماهيانش، و فردوس ها و جوانانش،

 

وَ الْبَيْتُ وَ الْمَقامُ، وَ الْمَشْعَرُ الْحَرامُ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِْحْرامُ،

خانه كعبه و مقام ابراهيم، و مشعرالحرام، و حلّ و حَرَم جملـگى گريستند،

 

أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا الْمَكانِ الْمُنيفِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد،

بار خدايا! به حُرمتِ اين مكـانِ رفـيع، بر محمّد و آلِ او رحـمت فرست،

 

وَاحْشُرْني في زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ،

و مرا در زمره آنان محـشور فرما، و به شفـاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان،

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَتَوَسَّلُ إِلَيْك َ يا أَسْرَعَ الْحاسِبينَ، وَ ياأَكْرَمَ الاَْكْرَمينَ،

بار خدايا! من به تو توسّل مى جويم اى سريعترينِ حسابگران، و اِى بخشنده ترينِ كَريمان،

 

وَ ياأَحْكَمَ الْحاكِمينَ، بِمُحَمَّدخاتَِمِ النَّبِيّينَ، رَسُولِك َ إِلَى الْعالَمينَ أَجْمَعينَ،

و اِى فرمانرواى حاكمان، به (حقِّ) محمّد آخرينِ پيامبران، و فرستاده تو بسوىِ تمامِ جهان ها،

 

وَ بِأَخيهِ وَابْنِ عَمِّهِ الاَْنْزَعِ الْبَطينِ، الْعالِمِ الْمَكينِ، عَلِىّ

و به (حقِّ) برادرش و پسرعمويش آن بلند پيشانىِ ميان پُر، آن دانشمندِ عالى مرتبه، يعنى علىّ

 

أَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ بِفاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمينَ، وَ بِالْحَسَنِ

فرمانـرواىِ مؤمنان، و به (حقِّ) فاطمه سـروَرِ بانوانِ جهانيان، و به (حقِّ) حسـنِ مجتـبى

 

الزَّكِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقينَ، وَ بِأَبي عَبْدِاللهِ الْحُسَيْنِ أَكْرَمِ الْمُسْتَشْهَدينَ،

كه پاك و مبرّا و پناهگـاه مُتّقين اسـت، و به (حقِّ) أبي عبدالله الحسين گـراميترينِ شهداء،

 

وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولينَ، وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومينَ، وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ،

و به (حقِّ) فرزنـدانِ مقتولش، و خانـواده مظـلومش، و به (حقّ) على بن الحسـين زيورِ عابدان،

 

وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَْوّابينَ، وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقينَ،

و به محمّد بن علـى قبـله توبه كنندگان، و جعفر بن محمّد راستگـوترينِ صادقان،

 

وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهينِ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِالدّينِ،

و موسى بن جعفر آشكار كننده دلائل و براهين، و على بن موسى ياورِ دين،

 

وَ مُحَمَّدِبْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدينَ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد أَزْهَدِ الزّاهِدينَ،

و محمّد بن على اُسوه و الگوىِ هدايت شونـدگان، و على بن محمّد زاهـدترينِ پارسايان،

 

وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ الْمُسْتَخْلَفينَ، وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعينَ،

و حسـن بن على وارثِ جانشينان، و حُجّتِ خدا بر تمامِ آفريدگان،

 

أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدوَالِ مُحَمَّدالصّادِقينَ الاَْبَرّينَ، الِ طه وَ يس،

اينكه درود فرستى بر محـمّد و آلِ او، آن راستـگويانِ نيـكوكار، هـمان آلِ طه و يس،

 

وَ أَنْ تَجْعَلَني فِى الْقِيامَةِ مِنَ الاْمِنينَ الْمُطْمَئِنّينَ، الْفآئِزينَ الْفَرِحينَ الْمُسْتَبْشِرينَ،

 و اينكه مرا در قيامت از كسانى قرار دهى كه (از عذابِ تو) ايمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و بشارت يافـته اند،

 

أَللّهُمَّ اكْتُبْني فِى الْمُسْلِمينَ، وَ أَلْحِقْني بِالصّالِحينَ،

بارخدايا! (نامِ) مـرا در زُمـره مسلـمين نگاشته، و مرا به صالـحين ملـحق فرما،

 

وَاجْعَلْ لي لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرينَ، وَانْصُرْني عَلَى الْباغينَ،

و نامِ مرا بر زبان اُمّت‌هاى آتيه نيكو قرار ده، و مـرا بر علـيه ظالمين يارى ده،

 

وَاكْفِني كَيْدَ الْحاسِدينَ، وَاصْرِفْ عَنّي مَكْرَ الْماكِرينَ،

و از مكرِ حسـودان حفـظ فرما، و (نيـز) حيله حيـله گران را از من برگـردان،

 

وَاقْبِضْ عَنّي أَيْدِىَ الظّالِمينَ، وَاجْمَعْ بَيْني وَ بَيْنَ السّادَةِ الْمَيامينِ في أَعْلا عِلِّيّينَ،

و دست ستمـكاران را از مـن (دور) نگهدار، و بينِ من و آن سـرورانِ با ميمنت در اعلاعليّين جمع بفرما،

 

مَعَ الَّذينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحينَ،

همراه با كساني كه برآنها اِنعام فرمودى يعنى پيامبران، و راستگويانِ در عمل وگفتار و شهداء و نيكويان،

 

بِرَحْمَتِك َ يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ،

به رحمتت اى مهربانترينِ مهربانان،

 

أَللّهُمَّ إِنّي اُقْسِمُ عَلَيْك َ بِنَبِيِّك َ الْمَعْصُومِ، وَ بِحُكْمِك َ الْمَحْتُومِ،

بارخدايا! تو را سوگند مي دهم به حقّ پيامبرِ معصومت، و به حقّ حُكمِ حتمى و قطعى ات،

 

وَنَهْيِك َ الْمَكْتُومِ، وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ، الْمُوَسَّدِ في كَنَفِهِ الاِْمامُ الْمَعْصُومُ،

و به حقّ نهىِ پنهانى ات، و بحقّ اين آرامگاهى كه (مردم از هرطرف به جهت زيارت) بر او گِرد مى آيند،

 

الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ، أَنْ تَكْشِفَ ما بي مِنَ الْغُمُومِ،

و اين امامِ معصومِ مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تكيه زده، اينكه غم و غصّه ها را از من برطرف فرمائى،

 

وَ تَصْرِفَ عَنّي شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ، وَ تُجيرَني مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ،

و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از من برگردانى، و مرا از آتش(عذابت) كه داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى)،

 

أَللّــهُمَّ جَلِّلْني بِنِعْمَتِك َ، وَ رَضِّني بِقَسْمِك َ، وَ تَغَمَّدْني بِجُودِك َ وَ كَرَمِك َ،

بارخدايا! مرا با نعمت خود بپوشان (يا بزرگ گردان)، و به عطاياى خود راضى و خوشحال فرما،

 

وَ باعِدْني مِنْ مَكْرِك َ وَ نِقْمَتِك َ،

و به جود و كَرَمَت مرا بپوشان، و از مكر و انتقام خود دورَم ساز،

 

أَللّهُمَّ اعْصِمْني مِنَ الزَّلَلِ، وَ سدِّدْني فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ،

بارخدايا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتار و كردار به راه صحيح هدايتم فرما،

 

وَافْسَحْ لي في مُدَّةِ الاَْجَلِ، وَ أَعْفِني مِنَ الاَْوْجاعِ وَالْعِلَلِ،

و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از دردها و بيماريها عافيت بخش،

 

وَ بَلِّغْني بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِك َ أَفْضَلَ الاَْمَلِ،

و مرا به موالى و سرورانم برسان و به فضل (وكَرَمِ) خويش مرا به بالاترينِ آرزوها نائل فرما،

 

أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاقْبَلْ تَوْبَتي، وَارْحَمْ عَبْرَتي،

بارخدايا بر محمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول فرما، و بر اشكِ چشمم ترحّم نما،

 

وَ أَقِلْني عَثْرَتي، وَ نَفِّسْ كُرْبَتي، وَاغْفِرْلي خَطيئَتي، وَ أَصْلِـحْ لي في ذُرِّيَّتي،

و لغزش مرا چشم پوشى فرما، و حُزن و اندوه مرا زائل كن، و گناهم را بر من ببخشاى، و خاندان و نسلِ مرا برايم اصلاح فرما،

 

أَللّـهُمَّ لاتَدَعْ لي في هذَاالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ، وَالْمَحَلِّ الْمُـكَرَّمِ ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ،

بارخدايا در اين مشهدِ والامقام و در اين محلّ گرامى، برايم وامَگُذار گناهى را مگرآنكه ببخشى،

 

وَ لاعَيْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ، وَ لاغَمّاً إِلاّ كَشَفْتَهُ،

و نه عيبى را مگر آنكه مستور نمائى، و نه غم و غصّه اى را مگر برطرف فرمائى،

 

وَ لارِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ، وَ لاجاهاً إلاّ عَمَرْتَهُ، وَ لافَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ،

و نه رزقى را مگر گسترش دهى، و نه قدر و منزلتى را مگر باقى بدارى، و نه فسادى را مگر اصـلاح فـرمائى،

 

وَ لاأَمَلا إِلاّ بَلَّغْتَهُ، وَ لادُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ، وَ لامَضيقاً إِلاّ فَرَّجْتَهُ،

و نه آرزوئى را مگر نائل كنى، و نه دعائى را مگر اجابت فرمائى، و نه تنگنائى را مگر بگشائى،

 

وَ لاشَمْلا إِلاّ جَمَعْتَهُ، وَ لاأَمْراً إِلاّ أَتْمَمْتَهُ، وَ لامالا إِلاّ كَثَّرْتَهُ،

و نه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى، و نه امرى را مگر تمام فرمائى، و نه مالى را مگر فراوانى بخشى،

 

وَ لاخُلْقاً إِلاّ حَسَّنْتَهُ، وَ لاإِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ، وَ لا حالا إِلاّ عَمَرْتَهُ،

و نه خُلق و صفتى را مگر نيكوگردانى، و نه انفاقى را مگر جايگزين فرمائى، و نه حالى را مگر آباد فرمائى،

 

وَ لاحَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ، وَ لاعَدُوّاً إِلاّ أَرْدَيْتَهُ، وَ لاشَرّاً إِلاّ كَفَيْتَهُ،

و نه حسودى را مگر ذليل نمائى، و نه دشمنى را مگر هلاك گردانى، و نه شرّى را مگر منع فرمائى،

 

وَ لامَرَضاً إِلاّ شَفَيْتَهُ، وَ لابَعيداً إِلاّ أَدْنَيْتَهُ،

و نه بيماريى را مگر شفا بخشى، و نه(امرِ) دورى را مگر نزديك فرمائى (و در دسترسم قراردهى)،

 

وَ لاشَعَثاً إِلاّ لَمَمْتَهُ، وَ لا سُؤالا سُؤْلا إِلاّ أَعْطَيْتَهُ،

و نه تفرّق و اختلالى را مگرجمع (و اصلاح) نمائى، و نه خواهشى خواسته اى را مگر عطا فرمائى،

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُك َ خَيْرَ الْعاجِلَةِ، وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ، أَللّهُمَّ أَغْنِني بِحَلالِك َ

بارخدايا! من از تودرخواست مي كنم خيرِ دنيا و ثوابِ آخرت را، بارخدايا! مرا به سبب حلالت

 

عَنِ الْحَرامِ، وَ بِفَضْلِك َ عَنْ جَميعِ الاَْنامِ،

از حرام مستغنى كن، و به فضل و احسانـت از جميع خلق بى نياز فرما،

 

أَللّهُمَّ إِنّي أَسْئَلُك َ عِلْماً نافِعاً، وَ قَلْباً خاشِعاً، وَ يَقيناً شافِياً،

بارخدايا! از تو درخواست مي كنم دانشى مفيد، قلبى خاشع، يقينى سلامت بخش،

 

وَ عَمَلا زاكِياً، وَ صَبْراً جَميلا، وَ أَجْراً جَزيلا،

عملى صالح و پاك، صبرى زيبا، و اجرى عظيم را،

 

أَللّهُمَّ ارْزُقْني شُكْرَ نِعْمَتِك َ عَلَىَّ، وَ زِدْ في إِحْسانِك َ وَ كَرَمِك َ إِلَىَّ،

بارالها! شكر نعمتت بر من را روزيَم كن، و احسان و كَرَمَت بر من زياد فرما،

 

وَاجْعَلْ قَوْلي فِى النّاسِ مَسْمُوعاً، وَ عَمَلي عِنْدَك َ مَرْفُوعاً،

و گفته مرا در ميان مردم شنونده نما، و عمل مرا به نزد خويش بالا بَر،

 

وَ أَثَري فِى الْخَيْراتِ مَتْبُوعاً، وَ عَدُوّي مَقْمُوعاً،

و سنّت باقيمانده مرا در امورِ خير مورد پيروى قرارده، و دشمنم را خوار و ذليل گردان،

 

أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّدالاَْخْيارِ، في اناءِ اللَّيْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ،

بارخدايا! بر محمّد و آلِ او كه نيكانند، در تمامى لحظات شبانه روز رحمت فرست،

 

وَاكْفِني شَرَّ الاَْشْرارِ، وَ طَهِّرْني مِنَ الــذُّنُوبِ وَ الاَْوْزارِ،

و مرا از شرّ بَدان محفوظ بدار، و از (كثافاتِ) گناهان و سنگينىِ وِزر و وَبال پاك و مبرّا گردان،

 

وَ أَجِرْني مِنَ النّـارِ، وَ أَحِلَّني دارَالْقَرارِ،

و از آتش (عذابت) پناهم ده، و در سراى جاويد وارد فرما،

 

وَ اغْفِرْلي وَ لِجَميعِ إِخْواني فيك َ وَ أَخَواتِىَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ، بِرَحْمَتِك َ يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ.

و (گناهانِ) مرا و تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.

 

 

پس از تمام شدن زيارت، رو به قبله كن و دو ركعت نماز بجاى آور به اين ترتيب كه در ركعت اول بعد از حمد سوره انبياء، و در ركعت دوم بعد از حمد سوره حشر را بخوان و آنگاه در قنوت نماز بگو:

 

لاإِلهَ إِلاَّ اللهُ الْحَليمُ الْكَريمُ، لاإِلهَ إِلاَّاللهُ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ،

هيچ معبودى جز خداوندِ شكيبا و كريم نيست، هيچ خدائى جز خداوندِ بزرگوار و عظيم نيست،

 

لاإِلهَ إِلاَّاللهُ رَبُّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ الاَْرَضينَ السَّبْعِ،

هيچ معبودى نيست جز خداوندى كه پروردگارِ آسمانها و زمينهاى هفتگانه

 

وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ، خِلافاً لاَِعْدآئِهِ،

و موجوداتى كه در آنها و ميان آنهاست مى باشد، (به اين توحيد معتقدم) برخلاف دشمنانِ حقّ،

 

وَ تَكْذيباً لِمَنْ عَدَلَ بِهِ،

و به جهت تكذيب كسانى كه به خداوند شرك ورزيدند، و (به اين توحيد معتقدم)

 

وَ إِقْراراً لِرُبُوبِيَّتِهِ، وَ خُضُوعاً لِعِزَّتِهِ،

بخاطر اعتراف نمودن به ربوبيّت او، و خضوع و خشوع درمقابل عزّت و شرافت وى،

 

الاَْوَّلُ بِغَيْرِ أَوَّل، وَالاْخِرُ إِلى غَيْرِ اخِر، الظّـاهِرُ عَلى كُلِّ شَىْء بِقُدْرَتِهِ،

(اوست خدائى كه) اوّل است بدون اوّل، و آخر است تا بى نهايت، به قدرتش برتمام اشياء غلبه نموده،

 

الْباطِنُ دُونَ كُلِّ شَىْء بِعِلْمِهِ وَ لُطْفِهِ، لا تَقِفُ الْعُقُولُ عَلى كُنْهِ عَظَمَتِهِ،

و به دانش و لطف و مرحمتش در هرچيز نفوذ كرده، عقول بشرى برحقيقتِ بزرگى او مطّلع نخواهدشد،

 

وَ لاتُدْرِكُ الاَْوْهامُ حَقيقَةَ ماهِيَّتِهِ، وَ لاتَتَصَوَّرُ الاَْنْفُسُ مَعانِىَ كَيْفِيَّتِهِ،

و اوهام و خيالات كنهِ ذات او را درك نمى كند، و معانىِ كيفيّتِ او را هيچ ذهنى تصوّر نمى تواند كرد،

 

مُطَّلِعاً عَلَى الضَّمآئِرِ، عارِفاً بِالسَّرآئِرِ، يَعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْيُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ،

(اوست) مطّلع وآگاه بر باطنِ اشخاص، و آشنا به تمام امورِ پنهان، خيانت چشمها و پنهانى دلها را خبردارد،

 

أَللّهُمَّ إِنّي اُشْهِدُك َ عَلى تَصْديقي رَسُولَك َ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ وَ إيماني بِهِ،

بارخدايا! تو را گواه مي گيرم كه رسولت «صلَّى الله عليه و آله» را تصديق مى كنم و به او ايمان دارم،

 

 

پس از خاتمه نماز ذکر تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها را بگو، آنگاه صورت بر خاک نهاده چهل بار بگو :

 

سبحان الله و الحمدلله و لااله الا الله و الله اکبر

 

آنگاه برای خود و برای هرکه می خواهی دعا کن.

افزودن دیدگاه جدید